Motortheorie en Actietheorie

De theorie dat ons lichaam een passief instrument is, bestuurd door een intelligent brein.

De theorie die stelt dat ons brein de wereld waarneemt via sensoren en die informatie gebruikt om acties te plannen.

De theorie die stelt dat bewegingen niet gestuurd worden door het brein, maar door informatie uit de omgeving zelf.

De theorie die stelt dat gedrag ontstaat door de interactie tussen ons zenuwstelsel, spieren, skelet en omgeving.

Een paradox die stelt dat een sneller object een langzamer object nooit kan inhalen, omdat het langzamere object altijd een beetje afstand zal hebben gewonnen wanneer het snellere object het inhaalt.

De leer die stelt dat onze waarneming onbetrouwbaar is en ons geen echte kennis geeft over de wereld.

De leer die stelt dat de wereld in beweging is en we kennis moeten vergaren door de natuur te bestuderen.

De leer die stelt dat de wereld werkt volgens de wetten van de mechanica.

De bewering dat de aarde het middelpunt van het heelal is.

De bewering dat de zon het middelpunt van het heelal is.

De theorie die stelt dat de zon in het middelpunt van het heelal staat en de aarde er omheen draait, terwijl de aarde ook om zijn eigen as draait.

De wet die stelt dat objecten in rust blijven of met constante snelheid blijven bewegen als er geen netto kracht op werkt.

De wet die stelt dat de versnelling van een object evenredig is met de kracht die erop wordt uitgeoefend.

De wet die stelt dat voor elke actie een gelijke en tegengestelde reactie is.

De kracht die alle lichamen met massa op elkaar uitoefenen, afhankelijk van hun massa en de afstand tussen hen.

De gedachte dat een intelligente kracht nodig is om levende wezens te besturen.

Volgens Newton en Galilei bestaan er twee werelden: de werkelijke wereld en de wereld zoals wij die ervaren. Dit leidt tot de vraag of onze waarneming van de werkelijkheid wel overeenkomt met de echte werkelijkheid.

Eigenschappen van materie (zoals grootte, massa en snelheid) die objectief te meten zijn.

Eigenschappen die afhankelijk zijn van onze zintuigen, zoals kleur, geluid en geur.

Volgens Descartes zijn dieren mechanische apparaten die reageren op prikkels, net zoals uurwerken functioneren.

Hobbes gelooft dat zowel dieren als mensen mechanische wezens zijn die verklaard kunnen worden door de wetten van de natuurkunde.

Volgens Kant zijn de onderdelen van een organisme niet alleen samenwerkend (zoals in machines), maar zijn ze ook onlosmakelijk verbonden.

Goethe gelooft dat dieren zich ontwikkelen en doelgericht handelen, wat ze onderscheidt van eenvoudige machines.

Deze theorie stelt dat dynamische systemen zich ontwikkelen en veranderen over tijd. Interacties tussen elementen creëren patronen die niet begrepen kunnen worden door alleen naar de individuele elementen te kijken.

Deze theorie bekijkt de ontwikkeling van organismen als een vaststaand proces, waarbij genen de structuur bepalen die vervolgens functie, gedrag en ervaring bepaalt. De omgeving heeft geen invloed.

Deze theorie stelt dat ontwikkeling ontstaat door een wederzijdse beïnvloeding van genen, neurale activiteit, gedrag en de omgeving.

Een theorie die stelt dat systemen collectieve patronen vertonen wanneer energie wordt toegevoegd.

Een principe in de theorie van synergetica dat stelt dat patronen ontstaan uit een circulair proces tussen verschillende niveaus in een complex systeem.

Een theorie die stelt dat alles in de natuur door natuurwetten wordt bepaald, inclusief de mens.

Descartes geloofde dat dieren geen 'ziel' of 'geest' hebben, omdat ze niet met inzicht handelen en geen vrije wil hebben. Dit onderscheidt mensen volgens hem van dieren.

Descartes verdeed de menselijke ervaring in twee substanties: het lichaam (mechanisch) en de geest (immaterieel, vrijdenkend).

Descartes beweerde dat de interactie tussen lichaam en geest plaatsvindt in de pijnappelklier, aangezien deze alleen bij mensen aanwezig is.

De waarnemingsproces volgens Descartes bestaat uit 3 fasen: 1) Fysische stimulatie van zintuigen, 2) Bewustwording van lichamelijke toestand (secundaire kwaliteiten), 3) Redenering en oordeelvorming (primaire kwaliteiten).

Gibson bekritiseerde de traditionele waarnemingstheorie, die stelt dat waarneming gebaseerd is op sensaties. Hij argumenteerde dat waarneming een onafhankelijk proces is, waarbij informatie rechtstreeks uit de omgeving wordt gehaald.

Neisser's perceptietheorie stelt dat we de wereld niet direct waarnemen, maar dat we onze eigen interpretaties construeren. We zijn als betekenisverleners.

De perceptietheorie, die stelt dat we geen direct perceptueel contact met de omgeving hebben, impliceert dat we primaire kwaliteiten afleiden uit secundaire kwaliteiten.

Descartes bewees het bestaan van God door te stellen dat het concept van volmaaktheid alleen kan voortkomen uit iets dat volmaakt is, namelijk God. Aangezien God volmaakt is, kan hij ons niet bedriegen.

Deze theorie stelt dat alle organismen bij de schepping al aanwezig zijn als miniaturen, als mini-versies van zichzelf. Volgens deze theorie, groeit het organisme dus enkel in grootte en verandert het niet in vorm tijdens ontwikkeling. Deze theorie is populair bij de Verlichtingdenkers.

De theorie van epigenese suggereert dat de organen van dieren zich progressief ontwikkelen tijdens hun groei. De ontwikkeling begint met het zenuwstelsel, gevolgd door de huid, vasculaire systeem en spijsverteringssystemen, en zo voort.

Dieren zijn geen robots die altijd hetzelfde doen. Ze zijn levende wezens met een complex innerlijk dat voortdurend in ontwikkeling is. Dit idee kwam op tijdens de Romantiek.

De theorie van zelforganisatie beschrijft hoe systemen zichzelf ordenen zonder sturing van buitenaf. Deze theorie is complex en wordt vaak gebruikt in de wetenschap, maar is niet altijd eenvoudig te begrijpen.

De theorie van zelforganisatie en het concept van het organisme benadrukken het belang van het geheel. Om een organisme te begrijpen, moet je het als één geheel zien, niet als afzonderlijke onderdelen. Goethe zei: 'Om de delen te begrijpen, moet je het geheel begrijpen.'

Edelman's theorie stelt dat er variatie is tussen de neurale groepen in de hersenen. Deze groepen concurreren met elkaar, en de meest succesvolle groepen worden geselecteerd. Dit is gebaseerd op Darwin's ideeën over natuurlijke selectie.

Gibson stelt dat de omgeving waar dieren in handelen, bestaat uit affordances. Dit zijn potentiële mogelijkheden die de omgeving biedt voor actie. Voorbeeld: een ladder heeft de affordance om te klimmen.