Motortheorie en Gibson's Theorie

De wet van Kepler die stelt dat planeten in een ellipsvormige baan bewegen om de zon, in plaats van een cirkelvormige baan zoals eerder werd gedacht.

De studie van de natuur met behulp van observaties, experimenten en wiskundige analyse.

Het begrip dat de universele principes van mechanica (zoals de wetten van beweging) al het gedrag in het universum verklaren, van vallende appels tot de beweging van planeten.

De wet van Newton die stelt dat alle materiële objecten elkaar aantrekken met een kracht die recht evenredig is met hun massa en omgekeerd evenredig met het kwadraat van de afstand tussen hun middelpunten.

Een fundamenteel probleem in de wetenschapsfilosofie dat ontstaat wanneer we de mechanistische kijk op de wereld toepassen op levende wezens: hoe kan mechanische materie tot bewustzijn, intelligentie en doelgericht gedrag leiden?

Een probleem in de wetenschapsfilosofie dat ontstaat wanneer we onze zintuiglijke ervaringen vergelijken met de objectieve werkelijkheid zoals beschreven door de wetenschap: hoe kunnen we er zeker van zijn dat we de wereld zoals die werkelijk is zien, ervaren en begrijpen?

Objectieve eigenschappen van materie zoals grootte, massa, en snelheid, die onafhankelijk zijn van onze waarneming.

Subjectieve eigenschappen van materie zoals kleur, geluid, en geur, die afhankelijk zijn van onze waarneming.

Een theorie die stelt dat neurale groepen in competitie zijn en dat de meest voordelige wordt geselecteerd, vergelijkbaar met Darwins theorie van natuurlijke selectie.

Eigenschappen van de omgeving die onze actiemogelijkheden bepalen, afhankelijk van onze lichamelijke eigenschappen en vaardigheden.

De primaire functie van waarneming is niet het vergaren van kennis, maar het adaptief sturen van onze bewegingen, het gericht bewegen in de omgeving.

Zien is het resultaat van de detectie van rijke informatie in het licht. Het gaat om directe waarneming, niet om constructie van een beeld in de hersenen.

Gedrag is niet mechanistisch geprogrammeerd, maar functioneel specifiek. Dieren zijn geen machines, maar actieve wezens die veranderen over de tijd.

Darwins theorie van evolutie is toepasbaar op veel verschijnselen, waaronder de werking van de hersenen. Er is alleen toevallige variatie, de meest geschikte groepen overleven.

Er is geen onderscheid tussen de wereld zoals die is en zoals wij hem waarnemen. Het gaat om directe perceptie, niet om mentale representaties.

Het idee dat we eerst het hele organisme moeten begrijpen, om daarna de onderdelen te bestuderen.

De theorie dat de mens bestaat uit twee substanties: een lichaam en een geest. Het lichaam kan volledig mechanisch begrepen worden, terwijl de geest immaterieel, onsterfelijk en vrij is in zijn denken.

De theorie dat onze waarneming een proces van drie stadia omvat:

1. Fysisch: Een externe stimulus prikkelt de zintuigen en veroorzaakt een zenuwimpuls.
2. Sensatie: De mens wordt zich bewust van de verandering in zijn lichaam, en hier ontstaan de secundaire kwaliteiten.
3. Perceptie: De geest interpreteert de sensaties en creëert een beeld van de wereld.

De gedachte dat mensen en dieren machines zijn, waarvan de bewegingen en gedrag verklaard kunnen worden door mechanische principes.

Het feit dat onze waarneming van de wereld niet altijd overeenkomt met de werkelijkheid, omdat onze zintuigen de wereld interpreteren.

De gedachte dat God volmaakt is en ons niet kan bedriegen, omdat bedrog een beperking zou betekenen. Dit wordt gebruikt als bewijs voor het bestaan van God.

De rol van God in het heelal wordt gereduceerd en God wordt niet meer gezien als de allesbepalende kracht.

De gedachte dat het hebben van een geest mensen onderscheidt van dieren, waardoor mensen inzicht en vrije wil hebben.

De theorie dat de interactie tussen geest en lichaam plaatsvindt in de pijnappelklier (epifyse) in de hersenen.

Het ontwikkelingsproces van een organisme is niet vastgelegd of geprogrammeerd in de genen.

De vorm die een organisme aanneemt wordt bepaald door de interactie van erfelijke factoren en de omgeving gedurende zijn leven.

De theorie van synergetica stelt dat wanneer energie wordt toegevoegd aan een systeem van atomen, deze een collectief gedrag gaan vertonen.

Een 'ordeparameter' is een variabele die het gedrag van een complex systeem beschrijft. Deze parameter ontstaat door de interactie van de individuele elementen van het systeem.

Het principe van slaving houdt in dat de interactie tussen elementen in een complex systeem resulteert in een ordeparameter die de componenten controleert.

Thomas Hobbes geloofde dat elk mens zijn eigen belang voorop stelt en dat dieren en mensen in essentie machines zijn.

Volgens Hobbes is er geen vrije wil, omdat alles mechanistisch verklaard kan worden.

Hobbes meende dat het hart de bron is van alle zintuigen en essentieel voor het waarnemen van objecten.

Julien Offray de La Mettrie zag mensen als machines, net zoals Hobbes.

De La Mettrie verwierp het idee van Descartes dat het gebruik van taal een bewijs is voor de ziel.

De La Mettrie geloofde, net als Hobbes, dat mensen geen vrije wil hebben.

De La Mettrie stelde dat de hersenen het centrale controleorgaan zijn voor intelligent gedrag.

De La Mettrie was het oneens met Descartes over de rol van de ziel in het gebruik van taal en stelde dat het brein de basis is voor intellingent gedrag.

Willis stelde dat intelligentie vanuit het brein komt en dat het hart dus niet het controleorgaan is.

Descartes geloofde dat mensen een onsterfelijke ziel hebben, los van het brein. Willis zag echter overeenkomsten tussen het brein van dieren en mensen, waardoor hij twijfelde aan de aanwezigheid van een onsterfelijke ziel die niet in het brein zit.

Harvey argumenteerde dat het brein niet de primaire bron van controle is, omdat embryo's, die nog geen ontwikkeld brein hebben, kunnen bewegen en voelen.

Schlegel, een grondlegger van de romantiek, geloofde dat mensen deel uitmaken van de natuur en moeten samenwerken om haar te begrijpen.

Kant, een verlichtingsdenker, stelde dat organismen niet volledig verklaard kunnen worden door mechanistische principes. De delen van een organisme functioneren niet alleen onafhankelijk van elkaar, maar ook in relatie tot elkaar.

Kant introduceerde teleologische principes in de biologie. Deze principes helpen bij het begrijpen van de functie van het geheel in biologische systemen, maar zijn niet hetzelfde als mechanistische principes.

Goethe bepleitte om eerst het geheel te begrijpen, voordat je naar de delen kijkt. Hij beargumenteerde dat dieren niet louter machines zijn, maar ontwikkelen zich en zijn actie- en doelgericht.

Goethe gebruikte niet-mechanische krachten om organische processen te verklaren, in tegenstelling tot de mechanistische kijk op levende wezens.

Blumenbach stelde dat de 'bildunstrieb' (vormkracht) de drijvende kracht achter embryonale ontwikkeling is.

Wolff deelde Goethes visie en beargumenteerde dat niet-mechanische krachten nodig zijn om organische processen te verklaren.

Darwin stelde dat de aarde langzaam verandert en dat soorten zich aanpassen aan deze veranderingen door natuurlijke selectie. Hij zag overeenkomsten tussen mentale vermogens van mensen en dieren, wat suggereerde dat er geen kwalitatief verschil was.

Lyell was het eens met Darwin over de verandering van de aarde, maar twijfelde of dit automatisch betekende dat dieren ook langzaam evolueerden.

Herschel betwistte Lyells standpunt en beargumenteerde dat als de aarde verandert, dieren ook mee moeten veranderen, om te kunnen overleven.

Grant was een aanhanger van de evolutietheorie, net zoals Darwin.

Lamarck geloofde dat dieren zich tijdens hun leven perfectioneren en dat deze verworven eigenschappen worden doorgegeven aan hun nageslacht.