Monumentenzorg in de 20ste eeuw

Archeologische sites, monumenten, cultuurhistorische landschappen, stads- en dorpsgezichten.

De waarde die cultuurgoederen krijgen, waardoor ze belangrijk zijn voor de maatschappij en als erfgoed worden beschouwd.

Het bestuderen van overblijfselen van menselijk bestaan uit het verleden, inclusief de leefomgeving.

Een onroerend goed, gemaakt door mensen of de natuur, dat van algemeen belang is vanwege zijn erfgoedwaarde.

Een verzameling van monumenten en onroerende goederen, inclusief de omgeving, die van algemeen belang zijn vanwege hun erfgoedwaarde.

Een begrensd gebied met lage bebouwingsdichtheid en onderlinge samenhang door natuurlijke processen en maatschappelijke ontwikkelingen, belangrijk vanwege zijn erfgoedwaarde.

Erfgoed dat verplaatsbaar en tastbaar is.

Cultuuruitingen die als erfgoed worden beschouwd en een gevoel van identiteit en continuïteit geven.

Maatregelen om de toestand van erfgoed te consolideren, waarbij het object zelf behandeld wordt.

Handelingen om beschadigde erfgoedobjecten in een van tevoren gedefinieerde toestand terug te brengen.

Gebouw of object wordt in zijn 'vermeende' oorspronkelijke toestand hersteld.

Historische authenticiteit van een object wordt bewaard door een neutrale benadering van schade (zichtbaar van dichtbij, maar niet van ver).

Het voorkomen van verval: maatregelen uitvoeren ter bescherming van erfgoedobjecten zonder dat het object zelf behandeld wordt (wel de omgeving).

De studie van oudheidkundige artefacten en de interpretatie van hun betekenis.

Een kopieerwerkzaamheden die in het verleden de overdracht van kennis en informatie garandeerde.

Het behoud van cultureel erfgoed door middel van het bestuderen, beschermen en beheren van objecten, documenten en tradities.

De periode in de 18e eeuw waarin de nadruk verschuift van puur technisch herstel naar een begrip van de kunstwerken zelf, waardoor de restaurateur afstand neemt van het kunstwerk om het beter te begrijpen.

Het proces van het verstevigen van een oorspronkelijk doek met extra weefsel om scheuren, vervorming of oxidatie te herstellen.

Een techniek om muurschilderingen te overbrengen naar een ander oppervlak.

Een specifieke vorm van transfert waarbij zowel de verflaag als de pleisterlaag van de muurschildering worden overgebracht.

Een specifieke vorm van transfert waarbij enkel de verflaag van de muurschildering wordt overgebracht.

Een systeem van houten latten dat wordt gebruikt om panelen recht te houden en vervorming te voorkomen.

Een specifieke vorm van parket waarbij de latten met de breedste kant op de panelen worden verlijmd, waardoor het moeilijk is om het parket te verwijderen.

Een specifieke vorm van parket waarbij kleine klosjes in plaats van planken worden gebruikt, waardoor een kleinere lijmoppervlakte ontstaat.

Een techniek waarbij bijenwas wordt opgelost in terpentijn en op een oppervlak wordt aangebracht, waarna de was met een strijkijzer wordt verwarmd en gesmolten.

Een proces waarin een verflaag en een pleisterlaag van een schilderij worden verwijderd. Dit wordt gedaan om het schilderij te restaureren of te onderzoeken.

Een methode waarbij een schilderij wordt gereinigd met behulp van alcoholdamp en copaïvabalsem. Dit wordt gedaan om beschadigde vernis te herstellen.

De eerste stap in het restauratieproces van schilderijen. Dit omvat het vinden van loshangende verf en het beoordelen van de algemene conditie van het schilderij.

Een techniek waarbij een schilderij wordt gereinigd met behulp van terpentijn of andere oplosmiddelen. Dit wordt gedaan om vuil en vervuiling te verwijderen.

Een techniek waarbij een dunne, gladdere laag verf op een schilderij wordt aangebracht om de glans te herstellen. Retoucheren wordt gedaan om beschadigingen te bedekken of om het schilderij te 'herstellen'.

De toepassing van een waterdichte laag op een schilderij om het te beschermen tegen vocht en schade. Facing wordt gebruikt om een schilderij te stabiliseren.

Het gebruik van verschillende materialen om gaten of beschadigingen in een prent te vervullen. Dit wordt gedaan om de esthetische waarde van de prent te herstellen.

Een methode waarbij een prent wordt bevestigd aan een ander materiaal, meestal papier, om het te versterken. Dit wordt gedaan om de prent te beschermen tegen beschadiging.

De analyse van de vezels in papier om de samenstelling en oorsprong van het papier te bepalen. Dit wordt gedaan om de authenticiteit en leeftijd van een document te beoordelen.

De eerste overkoepelende wetgeving voor het behoud van monumenten in Europa, opgesteld in 1931.

Een organisatie die zich inzet voor het behoud van cultureel erfgoed wereldwijd, opgericht na de Tweede Wereldoorlog.

Een benadering van monumentenzorg die zich baseert op wetenschappelijke kennis en moderne technologie om erfgoed te behouden.

Een historische benadering in monumentenzorg die beoogde om monumenten terug te brengen naar hun vermeende oorspronkelijke staat, vaak ten koste van historische veranderingen.

Een historische benadering in monumentenzorg die zich richtte op het behouden van historische veranderingen en aanpassingen in monumenten.

Een Nederlands instituut dat zich bezighoudt met het behoud van cultureel erfgoed, ontstaan uit het Rijksbureau voor Monumentenzorg.

De traditie van eigenaren om zelf verantwoordelijk te zijn voor het onderhoud van hun monumenten, tot in de 19e eeuw prevalent.

Een commissie in België, opgericht in 1835, die adviseerde over herstellingen van monumenten.

Een procedure die in 1931 werd ingevoerd in België om monumenten van nationaal belang te beschermen.

Een uitdaging die zich in de 20e eeuw in België voordeed vanwege de diversiteit aan architectuurvereisten, die geen duidelijke richtlijnen opleverde voor monumentenzorg.

Een techniek waarbij loskomende verf wordt vastgezet met lijm en warmte, gebruikt bij de restauratie van kunstwerken, maar zonder toestemming toegepast op "Het Mystiek Huwelijk van de Heilige Catharina".

De opvatting dat restauraties mogen worden aangepast aan de huidige trends, waardoor de restaurateur als een kunstenaar wordt gezien in plaats van een bewaarder.

De Sint-Lukasscholen streefden naar een vorm van artistiek onderwijs die de nadruk legde op handwerk en ambachtelijke vaardigheden, in tegenstelling tot de meer academische scholen.

De term "retoucheren" verwijst naar het aanbrengen van kleine aanpassingen aan een kunstwerk om beschadigingen te herstellen, terwijl "herschilderen" een veel ingrijpender vorm van restauratie is waarbij complete delen van het werk worden overgeschilderd.

Een methode om corrosie in ijzeren objecten te behandelen door het object in gedestilleerd water te dompelen om zouten te verwijderen. Deze methode is later achterhaald vanwege de negatieve effecten van water op roest.

Een chemische behandelingsmethode ontwikkeld eind 19e eeuw om corrosie in metalen objecten tegen te gaan. Deze methode behelst het oplossen van zouten in het object door herhaaldelijk te verwarmen en te koelen in gedestilleerd water, gevolgd door het aanbrengen van een beschermlaag.

Een methode waarbij metalen objecten worden verwarmd en ondergedompeld in salpeterzuur om corrosie te verwijderen. Hoewel effectief, is deze methode te agressief en kan het schade veroorzaken aan het object.

Een geavanceerde techniek die gebruik maakt van elektrolyse om de oxidatie van oplosbare zouten in metalen objecten te stoppen. Ondanks de nauwkeurigheid was deze methode in het verleden duur en werd daarom langzaam ingevoerd.

Een verouderde techniek waarbij metalen objecten worden geimpregneerd met stoffen zoals olie, vet of hars om ze te beschermen tegen invloeden van buitenaf. Deze methode is achterhaald omdat ze de oorzaak van corrosie niet aanpakt.

Ook wel "bronze disease" genoemd, dit is een vorm van corrosie die bronsaanvreten veroorzaakt en resulteert in een groenachtig poederig oppervlak en vervorming.

Een materiaal dat in 1845 werd ontwikkeld en gebaseerd is op cellulose dat tot vezels is verwerkt. Dit materiaal is zeer brandbaar en werd gebruikt in verschillende toepassingen, zoals films.

Een kunststof die wordt gemaakt door minder sterk genitreerde cellulose op te lossen en te laten verdampen. Dit materiaal is eveneens brandbaar en werd gebruikt in films en voor het impregneren van papier.

Een kunststof die wordt gemaakt door caseïne, een eiwit, te mengen met water en formaldehyde. Dit materiaal is een veelvoorkomende imitatie van ivoor.

Een kunststof die ontstaat bij de condensatie van formaldehyde en fenol. Dit materiaal was populair in de vroege 20e eeuw en werd vaak gebruikt in telefoons.

De conservatie van fotografische emulsies omvat het beheren en beschermen van foto's om hun levensduur te verlengen. De ontwikkeling van camera's door W.H.F. Talbot en L.M. Daguerre leidde tot de oprichting van gemeenschappen die methoden voor het maken en restaureren van foto's verbeterden.