Mikroflora i Zakażenia Układu Moczowego

Mikroflora cewki moczowej

• Fizjologiczna flora cewki moczowej obejmuje Stayphylococcus epidermidis, Neisseria sp., Streptococcus a-hemolizujące, Corynebacterium sp., Lactobacillus acidophilus oraz Mycobacterium smegmatis.

Drogi zakażeń układu moczowego

• Najczęstszą drogą zakażenia jest droga wstępująca.
• Inne drogi to droga krwiopochodna, limfatyczna i zakażenie przez ciągłość.

Zakażenia górnych dróg moczowych

• Zwykle objawiają się jako ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Objawy zakażenia pęcherza

• Częste oddawanie moczu, ból w okolicy nadłonowej i parcie na pęcherz, dyzuria, czasem krwiomocz.

Objawy ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek

• Dreszcze, gorączka, wymioty, ból brzucha oraz objaw Goldflamma (ból przy wstrząsaniu okolicy lędźwiowej).

Przyczyny pozaszpitalnych ZUM

• Escherichia coli (uropatogenne UPEC) to najczęstsza przyczyna.
• Inne to Stayphylococcus saprophyticus i Enterococcus faecalis.
• Czasem pałeczki Enterobacterales (Proteus, Enterobacter, Citrobacter, Klebsiella).

Przyczyny szpitalnych zakażeń ZUM

• Escherichia coli jest nadal częstą przyczyną.
• Dodatkowo Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter, Enterobacterales, Enterococcus faecalis i faecium oraz Candida sp.

Mechanizmy zjadliwości szczepów uropatogennych

• Szybkie namnażanie w moczu, kolonizacja jelita grubego i okolicy cewki dzięki obecności fimbrii.
• Wytwarzanie ureazy.

Działanie ureazy

• Powoduje alkalizację moczu i inaktywuje białka układu dopełniacza.

Materiał do badań moczu

• Mocz ze środkowego strumienia, od pacjentów z cewnikiem, pobrany przez nakłucie nad spojeniem, lub z woreczka u niemowląt.

Przechowywanie moczu

• Najlepiej w ciągu godziny od pobrania dostarczyć do laboratorium.
• Można przechowywać do 3 godzin w temperaturze 4°C.

Podłoża do posiewu moczu

• Agar z krwią i podłoże Mc Conkey'a.

Określanie na podstawie posiewu

• Liczba CFU/ml (Colony Forming Units na mililitr) określa bakteriurię znamienną.