Merk- en Auteursrecht Quiz

Het recht om kopieën van een werk ter beschikking te stellen.

Het aanbieden van een beschermd werk aan een publiek, ongeacht de gebruikte methode.

Het is een onmisbare voorwaarde voor een mededeling aan het publiek. De gebruiker moet bewust en met kennis van zaken een beschermd werk aan het publiek beschikbaar stellen.

Het werk moet via materiële of technische middelen beschikbaar worden gesteld, zoals bijvoorbeeld radio, tv, dvd, enz.

De mededeling moet gericht zijn aan een onbepaald aantal mogelijke personen dat relatief groot is.

De mededeling aan het publiek vindt plaats op een openbare plaats, zoals een café, winkel, enz., of op een plaats waar een groot aantal mensen aanwezig is.

Het aanbieden van hyperlinks naar beschermd werk is geen mededeling aan het publiek als de content vrij toegankelijk is en geen beschermingsmaatregelen worden omzeild.

Het is geen nieuwe mededeling aan het publiek als de link verwijst naar content die al publiekelijk toegankelijk is.

De verantwoordelijkheid van een ISP voor het delen van auteursrechtelijk beschermd materiaal via peer-to-peer netwerken.

Een internet dienstverlener die zich op de traditionele manier bezighoudt met het aanbieden van toegang tot internet.

Een internet dienstverlener die een platform aanbiedt waarop gebruikers content kunnen delen, zoals YouTube of Facebook.

Een internet dienstverlener die diensten aanbiedt die worden gebruikt om content te delen, maar zelf niet rechtstreeks de content aanbieden.

De aanbieder van een platform die content aan gebruikers ter beschikking stelt, en dus verantwoordelijk is voor de verspreiding van die content.

Het gebruik van peer-to-peer technologieën om auteursrechtelijk beschermd materiaal te delen zonder toestemming van de rechthebbende.

De wet die bepaalt dat platforms zoals YouTube economisch verantwoordelijk zijn voor het openbaar maken van auteursrechtelijk beschermd materiaal.

De kloof tussen de waarde die platforms zoals YouTube genereren met auteursrechtelijk beschermd materiaal en de vergoedingen die zij aan rechthebbenden betalen.

Een systeem dat wordt gebruikt om toegang tot gekopieerde muziek te beperken door middel van technologie.

Een technologie die wordt gebruikt om het kopiëren van muziekbestanden te voorkomen. Het werd ontwikkeld om de verspreiding van illegaal gekopieerde muziek te beperken.

Een initiatief dat probeert de verspreiding van illegaal gekopieerde muziekbestanden te stoppen door middel van technologie.

Technologieën, apparaten of onderdelen die worden gebruikt om het kopiëren van auteursrechtelijk beschermd materiaal te beperken.

De handeling van het verwijderen, omzeilen of wijzigen van technische beschermingsmaatregelen.

Het maken of verkopen van apparaten, software of andere middelen die bedoeld zijn om technische beschermingsmaatregelen te omzeilen.

Een systeem dat gebruikers in staat stelt om bestanden rechtstreeks met elkaar te delen zonder gebruik te maken van een centrale server.

Digitale middelen die auteursrechtelijk beschermd materiaal beveiligen. Dit kan gaan om codering, watermerken of wachtwoorden.

Het proces waarbij software wordt geanalyseerd om te begrijpen hoe het werkt en mogelijk te kopiëren. Dit is moeilijk tegen te houden met alleen auteursrecht.

Gebruikers mogen een privé-kopie maken van software voor eigen gebruik.

Een ander programma met dezelfde functionaliteit, maar geschreven met andere code.

Sterkere bescherming die ook de onderliggende technische uitvindingen of ideeën beschermt.

Software wordt meestal niet beschermd door octrooirechten, tenzij het een technisch karakter heeft of onderdeel is van een groter industrieel proces.

Beschermt specifieke processen of methoden die in het bedrijfsleven worden gebruikt, vooral bij online of software-gebaseerde activiteiten.

Een verzameling van zelfstandige elementen die los van elkaar kunnen bestaan zonder dat hun waarde wordt aangetast.

Een specifiek recht dat exclusieve rechten verleent aan de makers van databanken. Bestaat enkel in de EU en landen met bilaterale overeenkomsten.

Het Verdrag van Madrid vereenvoudigt de internationale merkregistratie door een centrale aanvraagprocedure bij de WIPO in Genève.

Het Protocol van Madrid uit 1989, dat sinds 2008 de voorkeur geniet, vereenvoudigt de internationale merkregistratie voor internationale bedrijven.

Het Verdrag van Nice introduceert een internationaal classificatiesysteem voor waren en diensten, met 45 klassen (34 voor goederen, 11 voor diensten).

De TRIPs-overeenskomst bekrachtigt en breidt de basisregels van het intellectuele eigendomsrecht uit. Voor de EU-landen introduceert het weinig nieuws, aangezien Europese richtlijnen al bepalend waren.

De kernbehoefte is de basisbehoefte die een consument heeft, zoals dorst of behoefte aan onderdak.

Het kernproduct is de meest eenvoudige vorm van een product, ontworpen om de kernbehoefte te vervullen, zoals een fles water of een huis.

Het tastbare product is een uitbreiding op het kernproduct, met toegevoegde eigenschappen die het product onderscheiden, zoals stijl, verpakking en kwaliteit.

De merknaam is de naam die aan het product wordt gegeven, samen met de herkenbaarheid die daarmee gepaard gaat. Dit is een belangrijk aspect van marketing.

Merken die bestaan uit de specifieke vorm van een product. Voorbeelden zijn de Coca-Cola fles en de Toblerone.

Merken die gebaseerd zijn op geluiden, zoals melodieën of klanken die in reclames worden gebruikt.

Een merk dat aangeeft hoe een merk op een product is geplaatst of aangebracht. Bijvoorbeeld de strepen op Adidas schoenen.

Merken die bestaan uit geuren, smaken, of tast. Denk aan de geur van een specifiek parfum of de textuur van een bepaald materiaal.

Merken die een combinatie van elementen bevatten, zoals woorden, kleuren, en beelden. BMW is een voorbeeld.