معرفی سازمان تامین اجتماعی

معرفی سازمان تامین اجتماعی

• دارای گستره وسیعی در جهان است و زندگی اکثر انسان‌ها را تحت تأثیر قرار داده است.
• به مفهوم کنونی خود حاصل یک روند تاریخی طولانی است.
• این روند با احساس نیاز انسان به امنیت اقتصادی در رویارویی با خطرات اجتماعی آغاز شد.

هدف

• فراهم ساختن میزانی از تامین درآمد مالی در مواجهه با خطرات: دوران بازنشستگی، بازماندگی، از کارافتادگی، بیکاری، یا پرورش فرزندان.
• ارائه خدمات درمانی در حوزه پیشگیری و درمان.

تعریف تأمین اجتماعی

• حمایت که به هنگام قطع درآمد به عللی؛ بیکاری، بیماری یا حادثه، جایگزین آن می‌شود.
• تأمین درآمد برای کسانی که به علت پیری بازنشسته شده‌اند.
• حمایت از کسانی که به سبب مرگ شخص دیگری از حمایت محروم مانده‌اند.
• تأمین مخارج استثنایی از قبیل هزینه‌های تولد، ازدواج یا مرگ.
• تأمین حداقل درآمد معطوف به معیشت افراد.
• بر اساس تعریف کنفرانس بین المللی، رهایی از احتیاج.

حقوق مرتبط با تأمین اجتماعی بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر

• هر فرد حق تأمین اجتماعی دارد.
• هر فردی حق داشتن کار و حمایت در برابر بیکاری دارد (به ویژه از نظر خوراک، مسکن و مراقبتهای طبی).
• هرکس هنگام بیماری، بیکاری، از کارافتادگی، پیری یا موارد مشابه، در صورت از دست دادن وسیله گذراندن معیشت خود به دلایلی خارج از اراده، حق تأمین دارد.
• زنان باردار و کودکان حق دریافت کمک و معاونت ویژه دارند.
• تأمین اجتماعی علمی است که با روش‌های آن، اعتدال و توازن در حسابهای اقتصادی افراد و خانواده برقرار می‌شود.
• هدف، ترمیم و جبران کلیه خطرات اجتماعی تهدیدکننده زندگی افراد و خانواده.
• حمایت از حقوق قانونی کار.
• دانشی برای حمایت از همه قشرهای جامعه در برابر خطرات انسانی و شغلی.

سازمان تأمین اجتماعی ایران

• یک سازمان بیمه‌گر اجتماعی است.
• پوشش دهنده کارگران حقوق‌بگیر و مزدی (اجباری) و صاحبان حرف و مشاغل آزاد (اختیاری).
• بیش از ۱۳ میلیون نفر بیمه‌شده اصلی و بیش از ۳ میلیون نفر مستمری‌بگیر دارد.
• با در نظر گرفتن خانواده بیمه‌شدگان، بیش از ۴۰ میلیون نفر را شامل می‌شود.
• یک نهاد عمومی غیردولتی است.
• عمده منابع مالی آن از محل حق بیمه‌ها با مشارکت کارفرما و بیمه شده تأمین می‌شود.
• متکی به منابع دولتی نیست.
• سرمایه و دارایی‌های آن متعلق به افراد تحت پوشش در نسل‌های متوالی است.
• غیرقابل ادغام با هیچ یک از سازمان‌ها و موسسه‌های دولتی یا غیردولتی.
• تکیه‌گاه اصلی آن، مشارکت سه جانبه کارفرمایان، بیمه شدگان و دولت در سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری‌های کلان و تأمین مالی است.
• تعهدات آن برابر استانداردهای تعیین شده توسط سازمان جهانی کار و سازمان بین‌المللی تأمین اجتماعی تنظیم شده.
• روش ارائه خدمات و تحقق این تعهدات توسط قانون معین شده است.

تحولات حقوقی و ساختاری تأمین اجتماعی در ایران در ۱۰۰ سال اخیر

• از اولین اقدام قانونی (۱۳۰۱ خورشیدی) تاکنون بیش از ۹۵ سال سپری شده و بالغ بر ۴۰۰ قانون، اساسنامه و آیین نامه در این خصوص تصویب شده است.
• مراحل تدوین و تصویب قوانین و مقررات تأمین اجتماعی در ایران را میتوان به سه دوره متمایز تقسیم کرد.

دوره اول

• با تشکیل مجلس شورای ملی (۱۲۸۵) و تصویب قانون وظایف، قانون استخدام کشوری (۱۳۰۱) و تصویبنامه هیئت وزراء راجع به صندوق احتیاط دستمزد عمله های راه آهن (۱۳۰۹) آغاز شد.
• شامل سال های ۱۳۰۹ تا ۱۳۳۱ است.

دوره دوم

• با تصویب لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران و تشکیل سازمان بیمه های اجتماعی کارگران آغاز شد.
• شامل سال های ۱۳۵۴.
• دهه ۴۰ به بعد، قوانین حمایتی دیگری (برای گروه‌های مختلف کارگران و کارمندان) با الگوبرداری از قانون بیمههای اجتماعی تصویب رسید.
• با تشکیل سازمان‌های مشابه و موازی و عدم تمرکز، پیشرفت‌هایی در امر بیمه‌های اجتماعی به دست آمد.

دوره سوم

• با تصویب قانون تأمین اجتماعی در تیرماه ۱۳۵۴ آغاز شد و تاکنون با اصلاحات و تغییرات متعددی ادامه دارد.
• با تصویب قانون تأمین اجتماعی، کلیه سازمانهای موازی در سازمان تأمین اجتماعی ادغام شد.
• تعهدات تأمین اجتماعی به صورت متمرکز به عهده این سازمان محول گردید.
• تشکیل مجدد سازمانهای مختلف بار دیگر مقوله تأمین اجتماعی را غیرمتمرکز کرد.

الزامات اسناد بالادستی و قانونی نظام تأمین اجتماعی در ایران

الزامات ناشی از قانون اساسی

• جدیت نظام ج.ا.ایران در پرداختن به مقوله حقوق آحاد جامعه و پوشش مطلوب تأمین اجتماعی در اصول ۳، ۲۱، ۲۸، ۲۹ و ۴۳ قانون اساسی قابل مشاهده است.

تأمین اجتماعی در سیاست های کلی مصوب

اهمیت موضوع تأمین اجتماعی باعث شد تا مقوله تأمین اجتماعی در سیاست‌های کلی مصوب نیز جایگاه قابل‌توجهی داشته باشد:

• سیاست­های کلی تولید ملی حمایت از کار و سرمایه ایرانی (۱۳۹۱/۱۱/۲۴)
• سند چشم انداز
• سیاست های کلی سلامت
• سیاست های کلی جمعیت
• سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی
• سیاست­های کلی برنامه چهارم توسعه
• سیاست­های کلی برنامه پنجم توسعه
• سیاست­های کلی برنامه ششم توسعه

الزامات ناشی از قانون کار

• قانون کار تنظیم کننده روابط کار و تعیین کننده حقوق کارفرما و کارگر است.
• ارائه‌ی مزایای بیمه‌های اجتماعی پس از اشتغال معنا دارد و در پی تحقق اشتغال قابل‌بحث است.
• این قانون، مرجع ارائه­ی روابط کار است.

ماده ۲۲ قانون کار

• در پایان کار، تمام مطالبات ناشی از قرارداد کار است به کارگر (یا وراث قانونی وی) پرداخت خواهد شد.
• تا تعیین تکلیف وراث قانونی و انجام مراحل اداری، سازمان تامین اجتماعی موظف است حقوق متوفی را به میزان آخرین حقوق دریافتی به طور عالحساب به مدت سه ماه به خانوداه تحت تکفل وی پرداخت نماید.

ماده ۲۳ قانون کار

• کارگر از لحاظ دریافت حقوق و یا مستمری‌های ناشی از فوت، بیماری، بازنشستگی، بیکاری، تعلیق، ازکارافتادگی کلی و جزئی تابع قانون تأمین اجتماعی است.

ماده ۱۴۸ قانون کار

• کارفرمایان موظفند بر اساس قانون تأمین اجتماعی کارگران واحد خود را بیمه نمایند.

ماده ۱۸۳ قانون کار

• کارفرمایانی که بر خلاف مادهٔ ۱۴۸ کارگران خود را بیمه ننمایند، مشمول جريمه نقدی معادل دو تا ده برابر حق بيمه خواهد بود.

ماده مربوطه

• حلقهٔ اصلی ارتباط قانون کار و قانون تأمين اجتماعی است؛ چرا که بيمه شدن کارگر را از وظايف کارفرما دانسته و بدين ترتيب رعايت قانون تأمين اجتماعی را الزامی دانسته است.

الزامات ناشی از قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی

• قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۸۳، ساختاری مرکب از اصول، سیاستها، اجزاء و ارکان را در حیطهٔ نظام رفاه و تأمین اجتماعی تبیین کرده است.

قانون مربوطه

• موجب تقویت بنیان‌های نظری، قانونی و حقوقی بیمه های اجتماعی و خدمات حمایتی و امدادی شد و از سوی دیگر در ساختار سازمانی این حوزه‌ها دگرگونی‌هایی ایجاد کرده است.
• برعاده دولت یا بخشی از آن وظیفه ای خاصی گذاشته است، بویژه مواردی که تاریخ اجرای آنها تعیین شده.
• برخی مواد قانون، بیانگر تقسیمات و بخش‌های اصلی نظام جامع و اهداف و وظایف هریک از بخش‌ها است.
• حاوی اصول و سیاست‌هایی است که مبانی و خطوط اصلی نظام تأمین اجتماعی ایران را تبیین می‌کند.

صندوق های ارائه کننده بیمه اجتماعی در ایران

• شامل سه صندوق دولتی (صندوق بازنشستگی کشوری، تأمین اجتماعی نیروهای مسلح و صندوق بیمه اجتماعی روستاییان, کشاورزان) و یک صندوق غیر دولتی (صندوق تأمین اجتماعی) است.
• صندوق تأمین اجتماعی بزرگ‌ترین نهاد بیمه‌ای کشور است و بیشترین سهم جمعیتی را تحت پوشش خود دارد.

صندوق تأمین اجتماعی

• اصلی‌ترین، بزرگترین و گسترده‌ترین نهاد بیمه اجتماعی کشور است.
• سازوکار و شکل کنونی خود را با تصویب قانون تأمین اجتماعی در تیرماه ۱۳۵۴ پیدا کرد.
• از تاریخ ۱۳۵۵/۴/۱۶ سازمان تأمین اجتماعی به «صندوق تأمین اجتماعی» تبدیل شد.

ماده یک قانون تأمین اجتماعی (مصوب تیرماه ۱۳۵۴)

• اجرا، تعمیم و گسترش انواع بیمه‌های اجتماعی.
• استقرار نظام هماهنگ و متناسب با برنامه‌های تأمین اجتماعی.
• تمرکز وجوه و درآمدهای موضوع قانون تأمین اجتماعی بر سرمایه‌گذاری.
• بهره‌برداری ازمحل وجوه و ذخایر صندوق. اصلاح بند «ب» و تبصره «۳» ماده (۴) قانون تأمین اجتماعی و قرار گرفتن صاحبان مشاغل آزاد زیر پوشش قانون تأمین اجتماعی (اختیاری) در سال ۱۳۶۵. تصویب قانون بیمه بیکاری و قرار دادن بیکاران غیر ارادی تحت پوشش مقرری بیکاری و تعهدات درمانی سازمان (۱۳۶۶). فشار مالی به صندوق تأمین اجتماعی ناشی از تصویب قانون بازنشستگی پیش از موعد بیمه شدگان (۱۳۶۷).

اصلاحات

• اصالحات و الحاقاتی در مواد (۷۶) (۷۲) و (۷۷) قانون تأمین اجتماعی (۱۳۷۱) و تسهیلات در شرایط بازنشستگی برای برخی بیمه‌شدگان.
• الزام سازمان تأمین اجتماعی به اجرای بند "الف" و"ب" ماده ۳ قانون تأمین اجتماعی (مصوب ۱۳۶۸/۸/۲۴)
• قانون بیمه بیکاری (مصوب ۱۳۶۹/۶/۲۶)
• قانون دریافت جرائم نقدی و غیر نقدی از کارفرمایانِ کارگاه‌های مشمول قانون تأمین اجتماعی (مصوب ۱۳۷۳/۵/۹)
• قانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور (مصوب ۱۳۷۳/۸/۳)
• قانون بیمه بازنشستگی، فوت و از کارافتادگی بافندگان قالی و قانون بیمه اجتماعی قالیبافان مصوب مجلس شورای اسالمی
• قانون بیمه اجتماعی رانندگان حمل و نقل و مسافر بین شهری (مصوب ۱۳۷۹/۲/۱۸)
• کارگاه‌های دارای ۵ نفر کارگر و کمتر از شمول قانون کار معاف شدند (۱۳۷۸) و پرداخت یا عدم پرداخت حق بیمه به اختیار و توافق میان کارگر و کارفرماست.
• قانون اصالح تبصره (۲) ماده ۷۶ و حذف سن بازنشستگی با منظور نمودن ۱/۵ سال سابقه با اشتغال یک سال در کارهای سخت و زیانآور قانون اصالح مواد (۹) و (۱۰) قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل و نوسازی صنایع کشور و اصالح ماده ۱۱۳ قانون برنامه سوم توسعه

ریاست شورای عالی تأمین اجتماعی

• بر عهده رئیس جمهور است.
• مطابق قانون نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی ریاست این شورا با وزیر رفاه است.
• طبق قانون و اساسنامه قبلی این صندوق زیر نظر شورای عالی تأمین اجتماعی متشکل از نمایندگان دولت و کارفرمایان و بیمه شدگان فعالیت میکرد.
• وزیر رفاه نصف به عالوه یک اعضاء را به هیئت دولت معرفی می کند.
• مابقی نیز از جانب مخاطبان دیگر و با تأیید هیئت وزیران تعیین می‌شوند (بند ۱ قسمت الف ماده ۱۲ قانون نظام جامع).

سازمان تأمین اجتماعی

• یک سازمان عمومی غیردولتی است.
• بخش عمده منابع مالی آن از حق بیمه‌ها و سود حاصل از سرمایه‌گذاری تأمین می‌شود و مصارف این صندوق نیز بیشتر شامل تعهدات قانونی و درمان می‌باشد.
• میزان حق بیمه پرداختی در بیمه‌های اجباری ۳۰ درصد کل دستمزد کارگر است.
• از میزان ۳۰ درصد؛ ۲۰٪ به عهده کارفرما، ۷٪ سهم کارگر و ۳٪ به عهده دولت است.
• نرخ بیمه ‏های دیگر مانند بیمه‏ های اختیاری و حرف و مشاغل آزاد نیز ۱۲ درصد دستمزد است و بر مبنای خدماتی که ارائه می‌شود متغیر است.

تعهدات قانونی

• تعهدات بلندمدت (هزینه بازنشستگی، مستمری ازکارافتادگی، مستمری بازماندگان، کمک‌های جانبی و غرامت نقص عضو)
• تعهدات کوتاه مدت (غرامت دستمزد ایام بیماری و بارداری، کمک هزینه ازدواج و کفن و دفن و غیره)
• ۱۸٪ از حق بیمه دریافتی به تعهدات بلندمدت اختصاص دارد.
• ۹٪ به درمان بیمه شدگان.
• ۳٪ نیز به خدمات کوتاه مدت اختصاص دارد.

مشارکت سه جانبه

• تکیه‌گاه اصلی این صندوق مشارکت سه جانبه کارفرمایان، بیمه شدگان و دولت در عرصه سیاست‌گذاری، تصمیم‌گیری‌های کلان و تأمین منابع مالی است.
• تعهدات این سازمان برابر استانداردهای تعیین شده از سوی سازمان بین‌المللی کار و سازمان بین‌المللی تأمین اجتماعی است.

صندوق بازنشستگی کشوری

• پس از تصویب قانون استخدام کشوری و انتقال اداره کل بازنشستگی از وزارت دارایی به سازمان امور اداری و استخدامی کشور (۱۳۵۴).
• به صورت مؤسسه ای مستقل از نظر اداری و مالی وابسته به سازمان امور اداری و استخدامی کشور تأسیس شد (۱۳۵۴)
• با ادغام سازمان های امور اداری و استخدامی کشوری با سازمان برنامه بودجه (۱۳۷۸)، تابع و زیر مجموعه سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور قرار گرفت.
• سازمان زیرمجموعه وزارت رفاه و تأمین اجتماعی (۱۳۸۳) و وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی (۱۳۸۹)
• به استناد اساسنامه، این سازمان مؤسسه ای بیمه ای، دارای شخصیت حقوقی مستقل و وابسته به وزارت رفاه و تأمین اجتماعی است که مسئولیت اداره امور صندوق بازنشستگی مستخدمان مشمول مقررات بازنشستگی کشوری را بر عهده دارد.

سازمان تأمین اجتماعی نیروهای مسلح

• نیروهای مسلح ج.ا.ایران عبارتند از ارتش, پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی انتظامی و هریک دارای قوانین استخدامی مخصوص به خود می‌باشند.

صندوق بیمه اجتماعی روستاییان، عشایر و کشاورزان

• به دنبال تأکید برنامه چهارم توسعه و قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی (به استناد بند د و تبصره ۲ ماده (۳)) ایجاد شد.

سایر صندوق‌های بازنشستگی مستقل

• نزدیک به ۲۰ صندوق بیمه و بازنشستگی اختصاصی دیگر بنا به مشارکت کارکنان واحدهای دولتی خاص وجود دارند.

تصویب اساسنامه سازمان تأمین اجتماعی

• هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۹/۴/۲۰ بنا به پیشنهاد وزارت رفاه و تأمین اجتماعی اسبق و تأیید شورای عالی رفاه و تأمین اجتماعی تصویب نمود.

ارکان سازمان تأمین اجتماعی

• هیأت امنا
• هیأت مدیره
• مدیرعامل
• هیأت نظارت

هیأت امنا

• بنا بر قانون اصالح ماده (۱۱۳) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ‪ ،۱۳۸۸ - نه نفرند.
• شش نفر با پیشنهاد وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با تصویب شورای عالی رفاه و تأمین اجتماعی و سه نفر باقی مانده هم، مطابق با جزء (۲) بند (الف) ماده (۱۷) قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی تبصره ۱ اعضای هیات امنا برای مدت چهار سال انتخاب می‌شوند و جایگزینی پیش از موعد و تجدید انتخاب آنها بالمانع است و حکم انتخاب رئیس و اعضای هیات امنا توسط وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی صادر می‌شود.

وظایف و اختیارات هیات امنا

• تصویب خط مشی و راهبردهای کالن سازمان
• تصویب برنامه و بودجه
• تصویب صورت‌های مالی , عملکرد سالانه سازمان
• رئیس و عزل اعضای هیئت مدیره و هیئت نظارت
• نصب و عزل مدیر عامل با پیشنهاد هیئت امنا و تایید و حکم وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای مدت چهار سال

اعضای هیأت مدیره

• متشکل از پنج نفر دارای تخصص و تجارب مختلف مورد نیاز سازمان میباشند که از سوی هیأت امنا برای مدت چهار سال انتخاب خواهند شد و انتخاب مجدد آن ها بالمانع میباشد.

وظایف هیأت مدیره

• بررسی و تدوین خط مشی، راهبردهای کلان و برنامه ریزی‌ها

• تدوین برنامه عملیاتی

• ارئه این خدمات به تایید هیأت مدیره

• بررسی و تدوین بودجه, صورت های مالی و عملکرد سالانة سازمان جهت ارائه به هیأت امنا

• بررسی و تدوین آیین نامه های مالی, معاملاتی, اداری و استخدامی و سایر آیین نامه ها و ضوابط مورد نیاز و ارائه آن ها به هیأت امنا

• بررسی و تدوین ساختار و تشکیالت کلان سازمان و ارائه آن به هیأت امنا و تصویب تشکیالت تفصیلی سازمان بر اساس اصول و معیارهای ابالغی هیأت امنا

• بررسی و تایید نحوه استفاده و بهره برداری از وجوه و ذخائر سازمان و پیشنهاد آن به هیأت امنا

• تعیین اعضای هیات مدیره شرکتها و موسسات تابع, بدون واسطه و هلدینگهای زیر مجموعه جهت صدور حکم توسط مدیر عامل پس از تایید وزیر تعاون, کار و رفاه اجتماعی

• نظارت بر عملکرد شرکتها و موسسات تابع سازمان و ارائه گزارش به هیأت امنا

• انجام سایر امور الزم برای سازمان در چهارچوب این اساسنامه و قوانین و مقررات مربوط

• پیشنهاد ضوابط مربوط به قراردادهای بیمه های تکمیلی و سایر قراردادهای توافقی به هیات امنا

• انتخاب نمایندگان سازمان جهت حضور در جلسات مجامع موسسات و شرکتهایی که تمام یا قسمتی از سهام آنها متعلق به سازمان می باشد

• تفریغ بودجه سال قبل تا پایان خرداد هر سال و ارائه آن به همراه ارزیابی عملکرد سازمان به هیات امنا

• تبصره: هیات مدیره می تواند در صورت لزوم بخشی از اختیارات خود را به مدیر عامل تفویض نماید. این واگذاری رافع مسئولیت هیات مدیره نخواهد بود.

• ماده 13: هیات مدیره با حضور حداقل چهار نفر از اعضا رسمیت یافته و تصمیمات آنان با رأی موافق حداقل سه نفر از اعضای حاضر معتبر خواهد بود.

وظایف و اختیارات مدیرعامل

• اداره امور جاری سازمان در چارچوب قوانین و مقررات خط مشی،ها برنامه ها و دستورالعمل های مصوب هیات
• هیات امنا
• تهیه و تنظیم برنامه و بودجه گزارشها و صورتهای مالی و عملکرد سازمان جهت ارائه به هیات مدیره
• استقرار و عملیاتی نمودن ساختار و تشکیالت مصوب
• نظارت بر عملکرد شرکتها و مؤسسات تابع سازمان و ارائه گزارش به هیات مدیره
• پاسخگویی به هیات مدیره در خصوص مأموریت های محول شده
• صدور احکام نصب و عزل اعضای هیات مدیره شرکتها و مؤسسات تحت پوشش پس از تصویب هیات مدیره سازمان
• صدور احکام نصب و عزل مدیر عامل شرکتها و مؤسسات تحت پوشش بی واسطه پس از پیشنهاد هیات مدیره آن شرکتها و تصویب هیات مدیره سازمان
• نصب و عزل معاونین مدیر عامل و مدیران ستادی و استانی

وظایف و اختیارات حوزه‌های سازمان تأمین اجتماعی

معاونت درمان

• حوزه معاول وظایف برای برآورده کردن تعهدات مقرر در تأمین اجتاماعی سازمان
• معاوا امور درمانی, در تشکیالت سازمان ایجاد و مدیات معااون مدیر عااامل در
• دد درمان را, هماهنگ می‌کد در حوزه فعای درمانی متص ی کند. معاونت درمان به شرز زیل است :
• ددیات تددوی و سیاست گذاری و هداف برای اجرای لایه فعای درمانی در دو باخش معااون و نادمعم مستقیم.
• ددیت مداریت,هماهنگی, نظارت والوا هد س هتااادیدرماان استااانده و اجرررا درمانی وراهنمای دادا و ارا ررید وحاا هد های مذکور.

حوزه معاونت ها

• ددیت
• مداریت.هاداهنگی و. هد های فعالای مرکز متتلق و کلینیک ها. ؽه و فریزکی وهانه تجداد هدروا اناد ررید ؽه استاان ا لای
• ت هب هدایترستآن ناد

دیگر وظایف

• ت هب
• ندادن سااختاریت مریمی کیفیت کار مرید مراکز,فرآین ت,کارت
• ندازهری تاهب عوب

خدمات اداری سالانه

مداالیت هاد ای و مداریت فعالاای نادکارشای تراکید ررنیرکی و ناد ررید هبرس سالانه هدوایت و درت ی هب و مداریت .

انجام دادن

مداالاایا ترتیترسا ناااع هبااراااه ناد واراا و ارتیتافکی عاداد ین مایا

• اهدااه مدالاایاه ریو ی نا هداف ه در ا ااده معا ددیان در اال ین ت دباو انو ت .

وظایف معاونت درمان

• سیاست گذاری.
• نظارت ,اجرای همه فعالیت ددیات نرترکی . تدا درخشتن
• هدیر ت ی
• رههت اوااد ررید, ترواهدات تدت درالمان. تعدی نا ی طرت ان ا ال

معااونت خریداری هد ت ردتریکی و