Klimaatverandering en Tipping Points

De gedachte dat economische groei kan plaatsvinden zonder een toename van de milieu-impact.

Een onderzoek naar de relatie tussen economische groei en milieu-impact om te bepalen of ontkoppeling realistisch is.

De hypothese dat economische groei en milieudruk onafhankelijk van elkaar kunnen evolueren.

Het idee dat een onbeperkte groei van de economie niet te combineren is met een gezonde leefomgeving.

Het bevorderen van economische groei door milieuvriendelijke technologieën en praktijken te gebruiken.

Een strategie waarbij de productie en consumptie in rijke landen worden teruggedrongen om de druk op het milieu te verminderen.

Het compenseren van CO2-uitstoot door investeringen in duurzame projecten, zoals windmolenparken.

Het gebruik van CO2-kredieten als marketingtruc om een duurzaam imago te creëren, terwijl de echte impact beperkt is.

De periode waarin menselijke activiteit aan sneltempo klimaatverandering teweeg brengt.

Kantelpunten in het klimaat: kritische drempels die, wanneer ze overschreden worden, zullen leiden tot grote, versnellende en onomkeerbare veranderingen in het klimaatsysteem.

Een periode van 11000 jaar die vooraf ging aan de industriële revolutie. Deze periode werd gekenmerkt door een relatief stabiel klimaat, wat menselijke beschaving op grote schaal mogelijk maakte.

Het idee dat economische groei losgekoppeld kan worden van vervuiling en grondstofverbruik. De gedachte is dat we kunnen blijven groeien zonder meer te verbruiken.

Het idee dat we economische schade kunnen loskoppelen van vervuiling en grondstofverbruik.

Groene groei is gebaseerd op het idee van decoupling, wat betekent dat we economische groei kunnen loskoppelen van vervuiling en grondstofverbruik. Deze theorie is echter betwistbaar, want het is onduidelijk of we echt kunnen groeien zonder meer te verbruiken.

Het idee dat we zowel van economische groei als van ecologische duurzaamheid kunnen genieten.

De vier planetaire grenzen die al overschreden zijn door menselijke activiteiten zijn: klimaatverandering, verlies van biodiversiteit, gewijzigde landsystemen en gewijzigde biochemische cycli (fosfor en stikstof).

Het probleem dat economische groei en milieuvervuiling met elkaar verbonden zijn wordt vaak gereduceerd tot een probleem van CO2-uitstoot, terwijl de werkelijke oorzaak dieper ligt in ons economisch systeem en onze manier van produceren en consumeren.

De term 'kapitalisme' verwijst naar het economisch systeem dat gebaseerd is op privaat eigendom, winstmaximalisatie en vrije marktwerking. Dit systeem leidt tot constant streven naar groei, wat de planeet op een onhoudbare manier belast.

Klimaatverandering is meer dan alleen een wetenschappelijk probleem - het raakt aan de manier waarop we onze samenleving organiseren, hoe we macht en middelen verdelen en welke regels we hanteren.

Het is belangrijk na te denken over de gewenste toekomst. Welke maatschappij en economie willen we creëren die zowel ecologisch duurzaam als sociaal rechtvaardig is?

De situatie waarin economische groei leidt tot toenemende milieuschade, wat in tegenstrijd is met de noodzakelijke ecologische grenzen.

Een economisch systeem dat gebaseerd is op voortdurende uitbreiding en groei, waarbij de nadruk ligt op winstmaximalisatie en consumptie.

Deze term duidt op het feit dat de realiteit van klimaatverandering te groot en te complex is om gemakkelijk te accepteren. Mensen negeren de waarheid of richten zich op kleinere, gemakkelijker oplosbare problemen om te vermijden met de essentie te confronteren.

Het voortdurend negeren van de diepere oorzaak van klimaatverandering, namelijk het kapitalistische systeem dat voortdurende groei en consumptie bevordert.

In de context van klimaatverandering verwijst dit naar groepen die het meest kwetsbaar zijn voor de negatieve gevolgen, zoals armere en minder machtige bevolkingsgroepen.

De gedachte dat we moeten focussen op het oplossen van de fundamentele oorzaak van de ecologische crisis, in plaats van alleen op de symptomen te reageren.

Een term die gebruikt wordt om processen van extractie, commodificatie en elite-accumulatie te beschrijven, die vaak destructief zijn voor menselijke gemeenschappen en de ecologie.

Het hertekenen van consumptiepatronen en productie op een maatschappelijke en planetair niveau.

Een planetair niveau van solidariteit, waar iedereen toegang heeft tot de basisbehoeften om een goed leven te leiden.

De overdracht van macht van het kapitaal naar participatieve structuren, waarbij burgers direct invloed kunnen uitoefenen op beslissingen.

Een geplande inkrimping van energie- en grondstoffenverbruik, gecombineerd met een focus op welzijn en rechtvaardigheid.

Het stimuleren van sociale consumptie (delen, samenwerken) in plaats van private consumptie (individualisme, bezit).

Het idee dat we een goed leven kunnen garanderen voor iedereen op aarde zonder oneindige economische groei.

Een beweging van activisten en onderzoekers die pleit voor samenlevingen die prioriteit geven aan sociaal en ecologisch welzijn, in plaats van winstmaximalisatie, te veel produceren en consumeren.

Het transformeren van samenlevingen om ecologische rechtvaardigheid en een goed leven voor iedereen te waarborgen binnen de planetaire grenzen. Dit vereist radicale herverdeling en een verschuiving van waarden naar zorg, solidariteit en autonomie.

Een economisch systeem dat draait om winstgeneratie voor kapitaal, wat aanleiding geeft tot voortdurende groei van productie en consumptie.

Een economisch model dat prioriteit geeft aan sociale en ecologische doelen, in plaats van voortdurende economische groei.

Het verminderen van de materiële omvang van de wereldeconomie, wat impliceert dat we minder produceren en consumeren.

Het proces van het drastisch verminderen van CO2-uitstoot, wat noodzakelijk is om de klimaatverandering tegen te gaan.