Kiabi in Vlaanderen: Kleding en Ethische Vraagstukken

Study Notes

Kiabi, een Franse low-cost kledingketen, komt naar Vlaanderen.
Het zakenmodel van Kiabi is gericht op mode voor het hele gezin tegen zeer lage prijzen, vergelijkbaar met Primark.
De kledingketen hanteert spectaculaire weggeefprijzen, waardoor een kind voor 15-20 euro en een volwassene voor 35-40 euro kan worden gekleed.
De opening van de eerste Kiabi-winkel in Brussel trok 25.000 bezoekers binnen vier dagen.

De lage prijzen van Kiabi roepen ethische vragen op.
Kan een T-shirt van 2 of 3 euro ethisch zijn?
Een belangrijke vraag is of de lage prijzen van Kiabi geen excessen of uitbuiting met zich meebrengen.
De grote fast-fashionketens, inclusief Kiabi, outsourcen hun productie meestal naar lagelonenlanden, waar de werknemers vaak in slechte omstandigheden werken zonder vakbonden, met lage lonen en slechte arbeidsomstandigheden.

Kiabi geeft aan dat zij kleine marges nemen en deze compenseren met de grote volumes.
De keten probeert de kosten zo laag mogelijk te houden, van de huurprijzen tot de versieringen op de kledij.
Kiabi beweert dat zij prijs-kwaliteit en eerlijke producten verkopen.
Kiabi's verklaring is echter problematisch vanwege het gebrek aan transparantie over de oorsprong en de arbeidsomstandigheden in de productieketens.
Er is een gebrek aan transparantie over de locaties van de productie, wat maakt dat het lastig is om te controleren of de arbeidsomstandigheden ethisch zijn.
Kiabi is een van de weinige grote kledingmerken die het veiligheidsakkoord voor Bangladesh nog niet ondertekend hebben. Dit akkoord zou de omstandigheden in de fabrieken moeten verbeteren.

Ngo Schone Kleren heeft twijfels over de ethisch correcte manier van produceren van producten t.o.v. 2 of 3 euro.
De basisgrondstoffen zoals katoen zijn niet goedkoop.
Er zijn veel kosten (btw, transport, huur) die bijdragen aan de eindprijs.
Kiabi gebruikt geen volledige transparantie over waar de producten vandaan komen.
De kritiek is gericht op de lage prijzen en de geringe transparantie over de arbeidsomstandigheden in de productieketens.

De instorting van de Rana Plaza-fabriek in Bangladesh in 2013, waarin 1134 mensen omkwamen, maakte duidelijk dat er grote risico's zijn bij lagelonenlanden.
Rana Plaza markeerde een keerpunt in de wereld van bedrijfsethiek, en onderstreepte de noodzaak voor transparantie en goede arbeidsomstandigheden in productieketens.
Sindsdien moeten kledingmerken, onder andere C&A, hun leveranciersketens publiek maken om schandalen te voorkomen.

Podcast