Kakayahang Diskorsal at Konteksto

Kakayahang Diskorsal

• Tumutukoy sa kakayahang bigyang wastong interpretasyon ang mga sinabi upang makabuo ng makabuluhang kahulugan.
• Ang salitang diskurso ay nagmula sa Latin na discursus, na nangangahulugang argumento o kumbersasyon na may paghahatid at pagbabalik.

Cohesion at Coherence

• Cohesion: Kaisahan ng ideya sa isang pahayag.
• Coherence: Ugnayan ng kahulugan sa isang konteksto.

Teksto at Konteksto

• Teksto: Wika o ideya na ipinagdidiinan sa loob ng diskurso.
• Konteksto: Kahulugang berbal o di-berbal na dala-dala ng sitwasyon. Kasama rito ang pisikal, kultural, linggwistika, at sosyal na mga elemento.

Uri ng Konteksto

• Pisikal: Lugar, kilos ng mga tao, mga bagay sa paligid, anyong pisikal.
• Kultural: Paniniwala, tradisyon, at kaugaliang kasangkot sa diskurso.
• Linggwistika: Nakaraang mga sinabi ng kausap.
• Sosyal: Ugnayan ng mga taong kasangkot sa diskurso.

Pamantayan sa Pagtataya ng Kakayahang Pangkomunikatibo (Canary at Cody, 2002)

• Pakikibagay (Adaptability): Kakayahang magbago ng pag-uugali at layunin para mapagtagumpayan ang pakikipag-ugnayan.
• Paglahok sa Pag-uusap (Conversational Involvement): Kakayahang gamitin ang kaalaman sa isang paksa para makisalamuha sa iba.
• Pamamahala sa Pag-uusap (Conversational Management): Kakayahang kontrolin ang daloy ng usapan at baguhin ang paksa.
• Pagpupukaw sa Damdamin (Empathy): Kakayahang ilagay ang sarili sa katauhan ng iba at isipin ang posibilidad na nararanasan nila.
• Bisa (Effectiveness): Mahalagang pamantayan sa pagtataya ng kakayahan sa pakikipag-usap kung epektibo ito.
• Kaangkupan (Appropriateness): Kakayahang iangkop ang wika sa sitwasyon, lugar, at kausap.