Hartfalen en Cardiomyopathie

Een groep ziekten die de hartspier aantasten, de pompfunctie verstoren en de vulling belemmeren.

Klachten veroorzaakt door een slecht functionerend hart, zoals kortademigheid, vochtophoping en verminderde inspanningscapaciteit.

Een type cardiomyopathie waarbij de linkerkamer (LV) van het hart vergroot is en de pompfunctie verzwakt.

Een type cardiomyopathie waarbij de linkerkamer (LV) van het hart verdikt is.

De meest voorkomende vorm van cardiomyopathie, waarbij de hartspier verzwakt is.

Een type cardiomyopathie waarbij de vulling van het hart belemmerd wordt door een verdikte linkerkamer.

Een hypertrofie van de hartspier die voorkomt bij sporters, wat geen pathologie is.

De linkerkamerwand is verdikt, maar dit is een normale reactie op intense training.

Het linker ventrikel van het hart kan niet goed samentrekken of vullen, waardoor de druk in de ventrikel en de longvenen stijgt. Dit kan leiden tot kortademigheid en vochtophoping in de longen.

Druk in het rechter ventrikel en bloedvaten stijgt, waardoor vocht zich ophoopt in de organen.

Een ernstig stadium van hartfalen waar de patiënt vermagert ondanks vochtophoping.

Het spierverlies dat optreedt bij cardiac cachexia.

Regelmatige lichaamsbeweging is belangrijk om spiermassa te behouden bij cardiac cachexia.

Een ernstige vorm van hartfalen, vaak op de intensive care, gekenmerkt door lage bloeddruk, snelle hartslag en verminderde bloedtoevoer naar organen. De kans op overlijden is erg hoog.

Een classificatiesysteem dat de ernst van kortademigheid bij hartfalen beschrijft, van geen klachten in rust (NYHA 1) tot klachten in rust (NYHA 4).

De neiging van het lichaam om de effecten van hartfalen te compenseren, kan op lange termijn leiden tot een toename van de belasting op het hart en een verslechtering van het hartfalen.

Renine-angiotensine-aldosterone-systeem, een hormonale cascade die de bloeddruk reguleert. Bij hartfalen kan dit systeem overactief zijn en de belasting op het hart verhogen.

Verminderde bloedtoevoer naar de weefsels, gekenmerkt door lage urineproductie en blauwe verkleuring van de huid (cyanose).

Renine is een enzym dat wordt geproduceerd door de nieren. Het speelt een belangrijke rol in het reguleren van de bloeddruk.

Angiotensine 1 is een inactieve vorm van een hormoon dat bloeddruk reguleert. Het wordt gevormd door renine.

Angiotensine 2 is een actief hormoon dat de bloeddruk verhoogt door bloedvaten te vernauwen en het lichaam meer vocht en zout vast te houden.

Het ACE-enzym (Angiotensin Converting Enzyme) is verantwoordelijk voor de omzetting van angiotensine 1 naar angiotensine 2.

Aldosteron is een hormoon dat wordt geproduceerd door de bijnieren. Het stimuleert de nieren om meer natrium en water vast te houden, wat de bloeddruk verhoogt.

Een medicamenteuze therapie die ingrijpt in de vicieuze cirkel van hartfalen door de pompwerking te versterken.

Medicijnen die de bloedvaten verwijden en de bloeddruk verlagen, waardoor de belasting van het hart afneemt.

Medicijnen die het lichaam helpen om overtollig vocht uit te scheiden, wat de druk op het hart kan verlichten.

Een apparaat dat implanteert wordt in de borstkas om onregelmatige hartactiviteit te detecteren en te corrigeren.

Een behandeling voor hartfalen waarbij de pompfunctie wordt gesynchroniseerd door elektrische stimulatie.