GGZ college week 1

Verschillende edities van het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders

Diagnostische criteria en classificatie van psychische stoornissen

Hiërarchische, multi-axiale classificatiesysteem voor diagnoses met uitsluitingscriteria, en toevoeging van "klinisch significante angst of beperking"

DSM-I en DSM-II: prevalentie. DSM-III: onderzoek. DSM-III-R: klinische toepasbaarheid. DSM-IV en DSM-5: financiële aspecten van de klinische praktijk.

De DSM en ICD zijn handboeken die gebruikt worden voor de classificatie van psychische stoornissen. Er is een wisselwerking tussen beide handboeken.

Gezondheidszorg voor geestelijke gezondheid, vaak met medicatie.

Een toestand van welzijn waarbij iemand zijn potentieel kan realiseren, kan omgaan met stress, productieve arbeid kan verrichten en kan bijdragen tot de gemeenschap.

Een breed scala aan problemen gekenmerkt door een combinatie van afwijkende gedachten, emoties, gedrag en relaties met anderen.

Een internationale classificatie van mentale en gedragsmatige stoornissen.

Een voorbeeld van een stoornis die mogelijk door de maatschappij of farmaceutische bedrijven wordt gecreëerd.

Een set van criteria die gebruikt worden om een diagnose te stellen voor een specifieke mentale stoornis, zoals bijvoorbeeld de criteria voor OCD.

Een vroeg, historische classificatie van ziekten, gecategoriseerd op epidemiologische aspecten.

Het ordenen van ziekten naar hun natuur, of specifieke anatomische regio's of ontwikkelingsstoornissen.

De drie belangrijke functies van de psyche: cognitieve, affectieve en conatieve functies.

Mentale processen zoals bewustzijn, aandacht, oriëntatie, waarneming, denken en geheugen.

Emoties en stemmingen zoals angst, blijdschap, verdriet en woede.

Gedrag, motivatie en doelgericht handelen.

Een studie waarbij 'pseudo-patiënten' in psychiatrische ziekenhuizen werden opgenomen, wat aantoonde dat diagnoses subjectief kunnen zijn.

Een model dat benadrukt dat psychische stoornissen ontstaan door een combinatie van biologische, psychologische en sociale factoren.

Factoren die de lichamelijke gezondheid beïnvloeden en kunnen bijdragen aan psychische problemen, zoals erfelijkheid, infecties en voeding.

De discussie over de invloed van genetica (nature) en de omgeving (nurture) op het ontstaan van psychische stoornissen.

Een onderzoeksmethode die gebruikt wordt om de invloed van genetica en omgeving op eigenschappen te bepalen door tweelingen te vergelijken.

De mate waarin genetica een rol speelt in het ontwikkelen van een psychische stoornis.

Een verouderde theorie die stelt dat psychologische eigenschappen en functionaliteiten gelokaliseerd zijn in specifieke gebieden van de hersenen.

Hersenschade kan leiden tot veranderingen in persoonlijkheid en gedrag.

Een tekort of teveel aan neurotransmitters kan invloed hebben op de geestelijke gezondheid.

Een leerproces waarbij een neutrale stimulus geassocieerd wordt met een andere stimulus die een automatische reactie uitlokt.

Een leerproces waarbij gedrag verandert door de consequenties van dat gedrag.

Interacties met de omgeving, cultuur, sociale economische status, oorlogen, migratie, armoede en sociale netwerken kunnen invloed hebben op de mentale gezondheid.