Egejska arhitektura i kultura

Obuhvata ostrva i obale Egejskog mora, uključujući antiga područja poput Troje i Krita.

Tri perioda: Stariji, Srednji i Novi, koji se razlikuju tokom bronzanog doba.

Ostrvo važno za egejsku arhitekturu, izloženo orijentalnim uticajima.

Period kritske arhitekture, traje od oko 2000 do 1400. godine pne.

Odsustvo hramova, arhitektura se karakteriše profanim elementima.

Glavni materijali: krečnjak, glina, drvo.

Palate građene od dobro obrađenog kamena i drvenih greda.

Razvoj od rodovske zajednice do robovlasničkog poretka u egejskom kulturnom krugu.

Oblik vladavine gde vlast pripada narodu kroz izbore.

Period grčke umetnosti od 8. do 5. veka p.n.e., karakteriše se monumentalnim skulpturama.

Prvi deo arhajske epohe, od invazije Doraca do 8. veka p.n.e.

U grčkoj arhitekturi, tipovi stubova - dorski, jonski, korintski.

Period od 5. do 4. veka p.n.e., obeležen razvojem skulpture i raspadom Aleksandrove države.

Sistema verovanja sa 12 bogova koji imaju ljudske osobine, kao Zeus i Hera.

Vlast jednog vladara, kao kod Aleksandra Makedonskog, bez deljenja moći.

Period između 500. i 450. g. p.n.e., razvija se skulptura, jonski duh se pojavljuje.

Civilizacija vođena Ahajcima, koja je pokorila Pelazge i razvijala se u Mikeni.

Zidovi građeni od ogromnih klesanaca težine do 5 tona, karakteristični za mikensku arhitekturu.

Osnovne zgrade unutar mikenskih dvoraca, orijentisane prema unutrašnjim dvorištima.

Zgrada dvorca opasana kiklopskim zidinama, prilagođena terenu zbog ratova.

Kapije su imale trapezan oblik za bolju stabilnost i raspoređivanje težine.

Konstrukcije od drveta korišćene su za tavanice i krovove u mikenskoj arhitekturi.

Složenija dekoracija stupova u mikenskoj arhitekturi, bogatija od one na Kritu.

Tip grobnice isklesan u stijeni, obično sa potkupolnim prostorom.

Visina voluda je 1 modul.

Korintski red je bogatiji oblik jonskog reda, prepoznatljiv po svom kapitulu.

Korintski kapitel ima oblik papirus otvorenog kapitela i akantusovih listova.

Temenos je prostor oko hrama gde se nalaze vernici.

Peripteros je najčešći oblik hrama u grčkoj arhitekturi.

Polihromija se odnosi na bojenje pojedinih delova arhitekture.

Materijal korišćen za pokrov hramova, omogućava strukturalnu stabilnost.

Element dizajniran da vizuelno uskladi zapadnu i istočnu fasadu hrama.

Narod koji je osnovao Rim i dao mu ime; ključni u ranoj rimskog civilizaciji.

Arhitektonski elementi koje su Etrurci popularizovali u Evropi.

Verovanje u zagrobni život koje je uticalo na gradnju grobnica.

Tina, Kupra i Minerva, ekvivalenti grčkih bogova.

Rim je nastao 753. g. pr.n.e. ujedinjavanjem nekoliko zajednica.

Period vladavine bez kraljeva, traje od 510. g. do 27. g.

Stup sastoji se od plinte i torusa, sa profilom ehinusa zamenjenim jonskim kimationima.

Sličan grčkom, ali sa pravilno konstruktovanim profilima i dijelovima krugova.

Jednostavna arhitektura koja uzima uzore od etrurskih spomenika, sa naglaskom na ozbiljnosti.

Bogatija varijanta korintskog stila, sa jonskim i akantusovim elementima.

Stilski redovi kao dekoracija; primene u teatrima i amfiteatrima.

Baziraju se na etrurskoj stambenoj arhitekturi sa unutrašnjim dvorištem (atrium).

Asimetrična kuća sa otvorenim prostorima prema okolini, u suprotnosti sa gradskim kućama.