Economie I - Ondernemingen op factormarkten

De productiefunctie beschrijft het maximale aantal producten dat een bedrijf kan produceren met een bepaalde combinatie van productiefactoren.

De marginale technische substitutievoet (MTSV) geeft aan hoeveel van de ene productiefactor (bijvoorbeeld arbeid) je moet inzetten om een bepaalde hoeveelheid van de andere factor (bijvoorbeeld kapitaal) te compenseren, terwijl de output constant blijft.

Schaalopbrengsten beschrijven hoe de output van een bedrijf verandert wanneer alle productiefactoren in dezelfde verhouding worden verhoogd.

De Cobb-Douglas productiefunctie is een wiskundige formule die de relatie tussen de output en de productiefactoren beschrijft.

Kostenminimalisering is het vinden van de combinatie van productiefactoren die de laagste kosten genereert voor het produceren van een bepaalde hoeveelheid output.

De verandering in de totale productie (TP) als gevolg van een kleine toename (△) in de hoeveelheid arbeid (L), terwijl alle andere productiefactoren (K) constant blijven.

Een toename in de hoeveelheid arbeid (L) die leidt tot een verhoogde totale productie (TP) in een vastgestelde periode.

De totale productie (TP) als alle productiefactoren (L en K) constant blijven. Er is geen verandering in de productie.

Alle andere productiefactoren, zoals kapitaal en technologie, blijven constant.

De totale productie (TP) die wordt bereikt met een specifieke hoeveelheid arbeid (L) en kapitaal (K).

De verandering in de hoeveelheid arbeid die een bedrijf vraagt ​​nadat de prijs van arbeid daalt, waarbij de output constant blijft. Met andere woorden, het is de verandering in de vraag naar arbeid als gevolg van een daling van de productiekosten.

De verandering in de hoeveelheid arbeid die een bedrijf vraagt ​​nadat de prijs van arbeid daalt, waarbij de output niet constant blijft. Het is de verandering in de vraag naar arbeid als gevolg van een verandering in de relatieve prijzen van productiefactoren.

De totale verandering in de vraag naar arbeid als gevolg van zowel de outputeffecten als de substitutie-effecten.

De vraag naar arbeid door een bedrijf, zonder rekening te houden met de output van het bedrijf.

De invoering van nieuwe technologieën zoals robotica en AI, waardoor de kosten van kapitaal ten opzichte van arbeid daalt, wat leidt tot meer investeringen in productie en minder arbeidskrachten.

Een maat die de productiviteit van alle ingezette productiefactoren (arbeid en kapitaal) samen meet.

Een productiefunctie die een constante outputverandering laat zien voor een proportionele verandering in alle inputs.

Een productiefunctie die een grotere outputverandering laat zien dan de proportionele verandering in alle inputs.

Een productiefunctie die een kleinere outputverandering laat zien dan proportionele verandering in alle inputs.

Een parameter in een productiefunctie die de staat van de technologie reflecteert.

De verhouding waarin arbeid en kapitaal een factorproductiviteit beïnvloeden.

Vermenigvuldigingsfactor voor alle inputs, gebruikt om schaalopbrengsten te analyseren.

Het vergelijken van outputniveau's voor verschillende schaalfactoren λ.

De vraag naar arbeid en kapitaal hangt af van de te produceren output (q), de prijzen van arbeid (w) en kapitaal (r) en de productietechnologie.

De kostenminimaliserende hoeveelheid arbeid (L) en kapitaal (K) voor een bepaald outputniveau (q), gegeven w en r en productietechnologie. Dit betekent dat het bedrijf de goedkoopste combinatie van arbeid en kapitaal gebruikt om een bepaald aantal producten te maken.

De kostenminimaliserende hoeveelheid arbeid (L) en kapitaal (K) voor een optimaal outputniveau (q*), gegeven w en r en productietechnologie. Dit betekent dat het bedrijf niet alleen de goedkoopste combinatie van arbeid en kapitaal gebruikt, maar ook de optimale hoeveelheid producten produceert.

De totale kosten van het produceren van een specifieke hoeveelheid output. Deze kosten omvatten de kosten van arbeid, kapitaal, energie, grondstoffen en andere productiekosten.

De totale kosten (TK) van een onderneming worden bepaald door de hoeveelheid arbeid (L) en kapitaal (K) die ze gebruikt, en de prijzen van deze productiefactoren (loon w en kapitaalkost r). De formule is dus: TK(L,K) = wL + rK

De marginale kosten (MK) meten de extra kosten die ontstaan bij het produceren van één extra eenheid product. In formule: MK = ∆TK / ∆Q (ofwel: de verandering in totale kosten gedeeld door de verandering in output)

De vraag naar een productiefactor (bijvoorbeeld arbeid) is afhankelijk van de hoeveelheid output (de afgeleide vraag) en van de prijs van de andere productiefactor (de onvoorwaardelijke vraag).

De afgeleide vraag naar arbeid is de vraag naar arbeid die nodig is om een bepaalde hoeveelheid output te produceren. De afgeleide vraag wordt dus bepaald door de vraag naar de output.