Diagnostiek en Klachtanalyse in de Orthopedagogiek

Diagnostiek is het proces van verzamelen, ordenen en verwerken van relevante gegevens over een individu, met als doel de zorgvraag te begrijpen. Dit staat vastgelegd in het decreet van 2013.

Handelingsgerichte diagnostiek is een cyclus die informatie over een individu verzamelt, analyseert en gebruikt om een plan te ontwikkelen voor onderwijs, begeleiding of hulp.

Het proces van assessment is cyclisch en richt zich op het beantwoorden van een diagnostische vraag. Hiervoor worden hypothesen geformuleerd en getest om tot een integratief beeld te komen.

Classificatie is een systematische manier om mensen te categoriseren op basis van overeenkomsten. Het gaat om een beschrijvende indeling.

Het verschil tussen classificatie en diagnostiek is dat classificatie enkel beschrijft, terwijl diagnostiek beschrijft, verklaart en/of indicaties voor interventies formuleert.

Het proces van interventie vindt plaats nadat een diagnostische cyclus is voltooid. Het doel is om met behulp van (therapeutische) technieken de situatie van het individu te verbeteren.

Interventies kunnen verschillende vormen aannemen, afhankelijk van de behoefte van het individu. Ze kunnen individueel of in groep worden aangeboden en omvatten psychotherapie, educatieve aanpakken, etc.

Het doel van klachtaanlyse is om het verhaal van de cliënt te begrijpen, hun klachten te verhelderen en specifieke diagnostische vragen te formuleren.

Tijdens de klachtaanalyse zoeken we naar de specifieke hulp die de cliënt of hun omgeving nodig heeft.

De klachtaanalyse is een dialoog met de cliënt, waarbij we vragen stellen om hun verhaal te verduidelijken en de consistentie te controleren.

De onderkenningshypothese beschrijft de mogelijke oorzaak van de klachten, bijvoorbeeld: "Jan heeft ADHD".

De verklaringshypothese legt uit hoe de onderkenning tot de klachten leidt, bijvoorbeeld: "Het drukke gedrag van Jan vergroot de kans op afwijzing".

Een specifieke vorm van begeleiding die gericht is op het stimuleren van het bereiken van persoonlijke doelen.

Een belangrijk kenmerk van coaching is dat het zich richt op oplossingen in plaats van problemen.

Coaching is gericht op specifieke doelen en situaties, in tegenstelling tot algemene begeleiding.

Coaching heeft een tijdelijk karakter, met een duidelijk begin- en eindpunt.

Diagnostische modellen zijn systematische hulpmiddelen om beslissingen te nemen in complexe situaties.

De empirische cyclus is een wetenschappelijk proces om nieuwe kennis te ontwikkelen.

De regulatieve cyclus verbindt diagnostiek en interventie aan elkaar.

De klinische cyclus benadrukt de nauwe verbinding tussen diagnostiek en interventie.

Het verzamelen, ordenen en verwerken van gegevens over een persoon om de zorgvraag te begrijpen, gericht op het verbeteren van de situatie.

Een methodisch proces dat bestaat uit verschillende stappen om een probleem vast te stellen, te verklaren en een oplossing te vinden.

De eerste stap van de diagnostische cyclus waarin de aanmelding van de cliënt wordt bekeken, inclusief de klacht, de context en de verwachtingen.

Een onderdeel van de diagnostische cyclus dat gericht is op het begrijpen van de subjectieve ervaringen van de cliënt, inclusief hun gevoelens en gedachten over het probleem.

De fase van de diagnostische cyclus waarin het probleem van de cliënt wordt geanalyseerd, inclusief mogelijke oorzaken en belemmerende factoren.

De fase van de diagnostische cyclus waarin de vraagstellingen worden geformuleerd en onderzocht om het probleem van de cliënt te verklaren.

De fase van de handelingsgerichte diagnostiek waarin de mogelijkheden voor interventie worden verkend en een plan voor interventie wordt opgesteld.

De fase van de handelingsgerichte diagnostiek waarin de plannen voor interventie worden uitgevoerd en de voortgang wordt geëvalueerd.

Een model voor diagnostiek dat meer gericht is op het systematisch ordenen van de diagnostische vragen en het vaststellen van de juiste diagnose.

Het universele noden-model beschrijft hoe behoeften aan autonomie, verbondenheid en competentie ons gedrag beïnvloeden. Mismatches tussen deze behoeften en onze omgeving kunnen leiden tot maladaptieve cognitieve schema's en emotionele problemen.

Het ontwikkelingsmodel van Bronfenbrenner benadrukt de invloed van de context op de ontwikkeling. Het laat zien hoe risicofactoren, kwetsbaarheden en beschermingsfactoren interactie hebben met individuen en hun ontwikkeling beïnvloeden.

Equifinaliteit verwijst naar het feit dat verschillende oorsprongen kunnen leiden tot dezelfde uitkomst. Multifinaliteit daarentegen stelt dat dezelfde factor tot verschillende uitkomsten kan leiden.

Hypothesen die worden geformuleerd tijdens verklarende analyses moeten voldoen aan bepaalde criteria: ze moeten toetsbaar zijn, wetenschappelijk gefundeerd en relevant voor het probleem.

De toetsprocedure van een hypothese moet duidelijk worden beschreven. Dit omvat de methode die wordt gebruikt om de hypothese te testen, de data die wordt verzameld en de analyse die wordt toegepast.

Maladaptieve cognitieve schema's zijn rigide en vaak verstoorde denkpatronen die ontstaan uit een mismatch tussen onze behoeften en onze omgeving. Ze beïnvloeden ons emotioneel welzijn en gedrag.

Het gaat om problemen verminderen of ze hanteerbaar maken. In de meeste gevallen kunnen we problemen niet helemaal wegwerken.

Een orthopedagogische interventie is gericht op verandering in de opvoeding of begeleiding van iemand. Het doel is om problemen te voorkomen, verminderen of op te lossen. Dit kan ook betekenen dat een vastgelopen dialoog weer op gang gebracht wordt, of dat er veranderingen gerealiseerd worden die de levenskwaliteit van de betrokkenen verbeteren.

De context waarin iemand opgevoed of begeleid wordt, is het kader voor de interventie. Dit betekent dat alle personen die bij de opvoeding of begeleiding betrokken zijn, in aanmerking komen voor interventies. Tegelijkertijd is het individu ook onderdeel van een groter systeem zoals familie, school, etc., waar ook interventies kunnen plaatsvinden.

De focus ligt niet alleen op het kind, maar ook op de ouders, school, en andere belangrijke systemen in het leven van het kind. Dit betekent dat we kijken naar hoe deze systemen met elkaar in interactie staan en hoe ze elkaar beïnvloeden.

Een doelgerichte interventie die zich richt op het genezen van een aandoening of het bestrijden van symptomen. Het doel is om te leren omgaan met de aandoening en de gevolgen ervan.

Een specifieke vorm van behandeling die zich richt op het aanleren of versterken van één of meerdere vaardigheden.

Een reeks van interventies, gericht op het geven van inzicht, het ontwikkelen van steunbronnen en het aanleren van copingvaardigheden. Deze interventies kunnen individueel, in familieverband of in groepen plaatsvinden.

Het bevorderen, behouden of compenseren van adaptief gedrag om de zelfredzaamheid in het dagelijks leven te ondersteunen.