Biologji Klasa 10: Epidermë dhe Keratinocite

Shtresa e jashtme e lëkurës, e përbërë nga qeliza të vdekura keratinizuara, ndihmon në mbrojtjen nga dëmtimi dhe humbja e ujit.

Shtresa më e thellë e epidermisë, e kompozuar nga qeliza që ndahen shpejt dhe prodhojnë keratin.

Qeliza të specializuara në epidermis që prodhojnë melanin, pigmenti që jep ngjyrë lëkurës.

Shtresa e epidermisë ku qelizat fillojnë të vdesin dhe mbushën me keratin.

Procesi i formimit të keratinës, e cila është një proteinë strukturore që gjendet në lëkurë, thonj dhe flokë.

Shtresa e parë e epidermës, qelizat e së cilës ndahen vazhdimisht dhe rinovohen vetë. Kjo shtresë është origjina e të gjitha shtresave të tjera.

Shtresa e dytë e epidermës, qelizat e së cilës janë të lidhura me njëra-tjetrën përmes desmosomeve. Desmosomet janë lidhje të rëndësishme që sigurojnë integritetin strukturor të lëkurës.

Shtresa e tretë e epidermës, qelizat e së cilës përmbajnë granula keratohyalin, të cilat janë të rëndësishme për natyrën e papërshkueshme të lëkurës dhe janë të përfshira në procesin e keratinizimit, që transformon qelizat e lëkurës në shkallë të forta dhe të papërshkueshme.

Shtresa e jashtme mbrojtëse e epidermës, e përbërë nga qeliza të vdekura të keratinizuara. Kjo shtresë luan një rol kyç në mbrojtjen fizike të lëkurës.

Shtresa nën lëkurë, e cila ka një kufizim të valëzuar ose të pabarabartë me epidermën, duke krijuar lidhje midis shtresave të lëkurës përmes membranës bazale.

Lidhjet qelizore që i bashkojnë qelizat e lëkurës së bashku, duke siguruar integritetin strukturor të lëkurës dhe duke lejuar komunikimin midis qelizave.

Koha që i duhet epidermës për t'u rigjeneruar plotësisht, e cila zakonisht ndodh në 15-30 ditë.