Ακτινοβολία και εγκυμοσύνη

Ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου σε έμβρυο λόγω ακτινοβολίας είναι παρόμοιος με τον κίνδυνο για παιδιά.

Ο κίνδυνος των επιπτώσεων εξαρτάται από το στάδιο της εγκυμοσύνης και τη δόση που έχει απορροφήσει η έγκυος.

Η πιο ευάλωτη περίοδος για το έμβρυο από ακτινοβολία είναι η εμβρυική περίοδος και ιδιαίτερα η περίοδος οργανογένεσης (μέχρι την 8η εβδομάδα).

Οι κίνδυνοι από την ακτινοβολία μειώνονται σημαντικά κατά το 2ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.

Ο κίνδυνος από την ακτινοβολία είναι ελάχιστος κατά το 3ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.

Η ακτινοβολία πριν την εμφύτευση μπορεί να προκαλέσει ενδομήτριο θάνατο.

Η ακτινοβολία κατά την οργανογένεση μπορεί να προκαλέσει καθυστέρηση στην ανάπτυξη, δυσμορφίες οργάνων και μικροκεφαλία.

Η έκθεση σε ακτινοβολία κατά την ανάπτυξη του εγκεφάλου (ΚΝΣ) μπορεί να οδηγήσει σε νοητική υστέρηση και μείωση του δείκτη νοημοσύνης.

Δεν υπάρχει αποδεδειγμένος κίνδυνος από την ακτινοβολία μετά την οργανογένεση, ωστόσο, η ακτινοβολία αυτή μπορεί να συσχετίζεται με τον παιδικό καρκίνο.

Η ακτινοβολία των αναπαραγωγικών οργάνων πριν τη σύλληψη δεν έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί καρκίνο ή δυσμορφίες στα παιδιά.

Η έκθεση σε ιοντίζουσα ακτινοβολία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές. Η έκθεση σε υψηλές δόσεις μπορεί να αποκοπεί η ανάπτυξη του εμβρύου, ενώ χαμηλές δόσεις αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου αργότερα στη ζωή.

Ο κίνδυνος από την έκθεση σε ακτινοβολία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν είναι ο ίδιος για όλες τις περιπτώσεις. Εξαρτάται από το στάδιο της εγκυμοσύνης, τη δόση ακτινοβολίας που δέχεται η μητέρα και τον τύπο της ακτινοβολίας.

Αφορά σε βλάβες που γίνονται αισθητές αμέσως και αποτελούν συνέπεια από έκθεση σε υψηλές δόσεις ακτινοβολίας. Οι επιπτώσεις ειναι εμφανείς και γίνονται άμεσα αισθητές.

Τα αποτελέσματα αυτά είναι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που προκαλούνται από την έκθεση σε ακτινοβολία. Η πιθανότητα να εμφανιστούν αυξάνεται με την αύξηση της δόσης, αλλά η σοβαρότητά τους δεν εξαρτάται από την ποσότητα της δόσης.

Τα καθορισμένα αποτελέσματα εμφανίζονται μετά από υψηλές δόσεις ακτινοβολίας και έχουν άμεσο αντίκτυπο στην ανάπτυξη του εμβρύου. Μερικά από τα πιο σοβαρά αποτελέσματα περιλαμβάνουν την αποβολή, την ενδομήτρια καθυστέρηση ανάπτυξης και ελαττώματα γεννήσεως.

Η πιο σημαντική ενδεχόμενη επιπλοκή των στοχαστικών αποτελεσμάτων είναι η εμφάνιση καρκίνου αργότερα στη ζωή του παιδιού. Ωστόσο, ο κίνδυνος είναι συνήθως μικρός και εξαρτάται από την δόση και τον τύπο της ακτινοβολίας.

Αυτές οι βλάβες είναι κληρονομήσιμες και μπορούν να μεταδοθούν από τους γονείς στο παιδί. Δεν θα αφορούν μόνο το παιδί, αλλά και τις επόμενες γενιές.

Η ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει στειρότητα, η οποία είναι η αδυναμία να γίνει κανείς γονέας. Ο κίνδυνος στειρότητας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η δόση ακτινοβολίας και η ηλικία.

Η έκθεση σε ακτινοβολία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να προκαλέσει νευροαναπτυξιακές διαταραχές. Ο κίνδυνος αυξάνεται αν η έκθεση συμβεί κατά τα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης.

Η έκθεση εμβρύου σε ακτινοβολία άνω των 100-200 mGy μπορεί να προκαλέσει δυσμορφίες.

Το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι πιο ευάλωτο στην ακτινοβολία κατά τη διάρκεια της 8ης έως 25ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης.

Η έκθεση εμβρύου σε ακτινοβολία ≥100 mGy μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του IQ.

Δόσεις ακτινοβολίας ≥1000 mGy μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα, όπως μικροκεφαλία και νοητική καθυστέρηση.

Η ακτινοβολία έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου σε ενήλικες και παιδιά.

Το έμβρυο διατρέχει τον ίδιο κίνδυνο για καρκινογένεση με τα παιδιά όλη την εγκυμοσύνη.

Σχετικός κίνδυνος για καρκίνο 1.4 (40% υψηλότερος) με δόση 10 mGy στο έμβρυο.

Δόση 10 mGy στο έμβρυο αυξάνει τον απόλυτο κίνδυνο καρκίνου σε 1 θάνατο ανά 1700.

Η ακτινοβολία είναι ένας από τους παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο για καρκίνο.

Η πρόληψη της έκθεσης σε ακτινοβολία είναι προτεραιότητα για την προστασία του εμβρύου.

Η πιθανότητα να γεννηθεί υγιές παιδί εξαρτάται από τη δόση ακτινοβολίας που λαμβάνει η έγκυος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η πιθανότητα δυσμορφίας ή καρκίνου αυξάνεται με την αύξηση της δόσης.

Η ακτινοβολία που λαμβάνει το έμβρυο κατά τη διάρκεια ακτινοδιαγνωστικών εξετάσεων είναι μικρή αν η μήτρα βρίσκεται εκτός του πεδίου ακτινοβόλησης. Η δόση αυξάνεται όταν το κύημα βρίσκεται εντός της πρωτογενούς δέσμης.

Φυσικές πηγές ακτινοβολίας όπως η κοσμική ακτινοβολία, το ραδόνιο και η τροφή, εκθέτουν το έμβρυο σε μια μικρή δόση ακτινοβολίας, που κυμαίνεται από 0.5 - 1 mGy κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Η ακτινοβολία που δέχεται το έμβρυο κατά τη διάρκεια πυρηνικών εξετάσεων μπορεί να προέρχεται από την ακτινοβόληση του οργάνου-στόχου, από τη μεταφορά ραδιοφαρμάκου μέσω του πλακούντα ή από τη συγκέντρωση ραδιοφαρμάκου στα ούρα της μητέρας.

Οι περισσότερες διαγνωστικές εξετάσεις γίνονται με ραδιονουκλίδια μικρού χρόνου ζωής, τα οποία δεν εκπέμπουν ισχυρή ακτινοβολία προς το έμβρυο.

Η δόση ακτινοβολίας στο έμβρυο μπορεί να μειωθεί με την κατανάλωση υγρών και την συχνή εκκένωση της κύστης της μητέρας.

Εάν η εγκυμοσύνη διαγνωστεί κατά τη διάρκεια ακτινοθεραπείας, η θεραπεία σταματάει.

Η ακτινοθεραπεία σε εγκυμοσύνη σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο δυσμορφιών και καρκίνου στα παιδιά.

Η ακτινοβολία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρκίνο και δυσμορφίες στα παιδιά.

Η ακτινοβολία είναι μια μορφή ενέργειας που μπορεί να επηρεάσει το DNA των κυττάρων. Τα κύτταρα που διαιρούνται γρήγορα, όπως αυτά του εμβρύου, είναι πιο ευάλωτα στην ακτινοβολία.

Η δόση ακτινοβολίας που λαμβάνει το έμβρυο κατά τη διάρκεια ιατρικής πράξης με ιοντίζουσα ακτινοβολία εξαρτάται από την εφαρμογή και μπορεί να κυμαίνεται από 10 έως 100 mGy ή και περισσότερο.

Η ακτινοθεραπεία για καρκίνο του μαστού και του Hodgkin's μπορεί να προκαλέσει δόσεις ακτινοβολίας στο έμβρυο από 39-180 mGy και 90-500 mGy αντίστοιχα.

Η ακτινοθεραπεία για καρκίνο του εγκεφάλου/κεφαλής-τραχήλου μπορεί να προκαλέσει δόσεις ακτινοβολίας στο έμβρυο από 1.5-86 mGy, ειδικά όταν δεν γίνεται θωράκιση.

Ο κίνδυνος για το έμβρυο από ακτινοβολία είναι αμελητέος για εξετάσεις χαμηλής δόσης (μέχρι 500 mGy).

Ο κίνδυνος για το έμβρυο από ακτινοβολία είναι σημαντικός σε δόσεις πάνω από 500 mGy και εξαρτάται από τη δόση και το στάδιο της εγκυμοσύνης.

Υπάρχει σημαντικός κίνδυνος για το έμβρυο από ακτινοβολία σε δόσεις 100-500 mGy.

Η απόφαση για διακοπή της κύησης σε περίπτωση υψηλού κινδύνου ακτινοβολιών λαμβάνεται από την οικογένεια.

Η έγκυος γυναίκα έχει δικαίωμα να ενημερωθεί επαρκώς για τον κίνδυνο ακτινοβολίας του εμβρύου.

Ορισμένα ραδιονουκλίδια μπορούν να διασχίσουν τον πλακούντα και να θέσουν σε κίνδυνο το έμβρυο. Το Ι-131 είναι ένα τέτοιο παράδειγμα.

Το ιώδιο συσσωρεύεται στον θυρεοειδή του εμβρύου μετά την 10η εβδομάδα της κύησης.

Υψηλές δόσεις ραδιενεργού ιωδίου στον θυρεοειδή του εμβρύου μπορούν να προκαλέσουν μόνιμο υποθυρεοειδισμό.

Για να μειωθεί η δόση ιωδίου στον θυρεοειδή του εμβρύου, χορηγείται έγκαιρα σταθερό ιωδιούχο κάλιο (60-130mg) στη μητέρα.

Ο θηλασμός πρέπει να διακοπεί μετά από θεραπεία με Ι-131.

Ο θηλασμός πρέπει να διακοπεί για 3 εβδομάδες μετά από χορήγηση Ι-123, Ga-67, Na-22 και Tl-210.

Ο θηλασμός διακόπτεται για 12 ώρες μετά από χορήγηση I-131 hippurate και όλα τα σκευάσματα Tc-99m.

Η 8ωρη διακοπή ισχύει για 4 ώρες μετά από χορήγηση Tc-99m red cells, DTPA και phosphonates.

Ο καρκίνος κατά την εγκυμοσύνη εμφανίζεται σπάνια.

Ο γιατρός αποφασίζει αν η έγκυος ασθενής θα υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία, ξεχωριστά για κάθε περίπτωση.