Ademhaling en Sputum Quiz

De vitale functie van het ademhalingsstelsel die zorgt voor de aanvoer van zuurstof naar het bloed en de afvoer van kooldioxide.

Het proces waarbij zuurstof wordt opgenomen door het bloed en kooldioxide wordt afgegeven vanuit het bloed in de longen.

Een belangrijk orgaan in het ademhalingsstelsel dat zuurstof opneemt en kooldioxide afgeeft.

Een ernstige medische toestand waarbij het lichaam te veel zuur bevat, vaak veroorzaakt door onvoldoende gasuitwisseling in de longen.

De buis die lucht van de neus- en mondholte naar de longen transporteert. Bekend als 'luchtpijp'.

Vertakkingen van de trachea die lucht naar de verschillende longkwabben transporteren.

Een medisch hulpmiddel dat gebruikt wordt om de ademhaling te ondersteunen door zuurstof toe te dienen.

Het spierweefsel dat de longen helpt met ademhalen.

De mechanica van de ademhaling is een cyclisch proces met twee fasen: inademen (inspiratie) en uitademen (expiratie).

Tijdens inspiratie trekken de ademhalingsspieren samen, waardoor de thoraxholte groter wordt. Dit zorgt voor een daling van de druk in de longen, waardoor lucht wordt aangezogen.

Tijdens expiratie ontspannen de ademhalingsspieren, waardoor de thoraxholte kleiner wordt. Dit zorgt voor een stijging van de druk in de longen, waardoor lucht wordt uitgeperst.

De mate waarin de longen kunnen uitzetten en krimpen, beïnvloedt de efficiëntie van de ademhaling.

De oppervlaktespanning van de vloeistof in de alveoli beïnvloedt de ademhaling. Een hoge oppervlaktespanning maakt inademen moeilijker.

De weerstand in de luchtwegen bepaalt de gemakkelijkheid waarmee lucht kan stromen. Een hoge weerstand maakt ademen moeilijker.

De druk in de longen moet lager zijn dan de atmosferische druk om lucht aan te zuigen. De druk in de longen moet hoger zijn dan de atmosferische druk om lucht uit te persen.

De drukveranderingen in de thorax, veroorzaakt door de ademhalingsspieren, zorgen voor de luchtstroom in de longen.

De toestand van de lucht die we inademen kan invloed hebben op onze ademhaling. Schone lucht in de bergen kan positief zijn, terwijl vervuilde lucht in de stad onaangenaam kan zijn.

Of iemand kan spreken is een belangrijke indicator of de luchtweg vrij is. Dit is een eerste stap in de ABCDE-methode.

Door de mondholte te inspecteren en te luisteren naar geluiden tijdens de ademhaling, kunnen we een probleem met de luchtweg identificeren.

De ABCDE-methode is een hulpmiddel voor het beoordelen van een patiënt in een acute situatie. De A staat voor 'Airway' (luchtweg) en de B staat voor 'Breathing' (ademhaling).

De frequentie, diepte en symmetrie van de ademhaling zijn belangrijke indicatoren voor de gezondheid van de patiënt. Een afwijkend ademhalingspatroon kan een signaal zijn van een probleem.

Cyanosis, een blauwe verkleuring van de huid, kan wijzen op een tekort aan zuurstof in het bloed. Dit is een belangrijk signaal dat moet worden geobserveerd.

De hulpademhalingsspieren worden geactiveerd wanneer de normale ademhalingsspieren niet in staat zijn om voldoende zuurstof te leveren. Dit is een indicatie van een ernstig probleem met de ademhaling.

Een goede observatie van de ademhaling is noodzakelijk om afwijkingen in het normale ademhalingspatroon vroegtijdig te herkennen.

Het geluid van rochelen of piepen wijst op problemen met de ademhaling. Het zijn afwijkende geluiden in de longen die niet normaal zijn.

Normaal sputum is helder, dun, kleurloos en reukloos. Een volwassene produceert gemiddeld 125 ml sputum per 24 uur.

Een goede O2-saturatie ligt tussen 95% en 99%, dit geeft aan dat er voldoende zuurstof in het bloed aanwezig is.

Een rechtop zittende houding bevordert een betere ventilatie van de longen omdat de longen meer ruimte hebben om zich te vullen.

Een blauwe-paarsachtige verkleuring van bijvoorbeeld de lippen kan duiden op een tekort aan zuurstof in het bloed.

Een afwijkende ademhaling kan gevolgen hebben voor de circulatie. Zo kan de hartslag versnellen bij verminderde zuurstofopname.

Wanneer een persoon te lang zonder voldoende zuurstof zit, kan hij/zij het bewustzijn verliezen. Dit is een belangrijk aandachtspunt.

Hulpmiddelen die gebruikt worden om de ademhaling te verbeteren, zoals zuurstoftherapie, moeten worden gecontroleerd en beoordeeld.

Een belangrijke stap in het klinisch redeneren waarbij je probeert te begrijpen wat er aan de hand is met een patiënt door verbanden te leggen tussen verschillende gegevens.

Een aanname of bewering over de oorzaak van een probleem of de reden voor de symptomen van een patiënt.

De zuurstofverzadiging, ofwel zuurstofverzadiging is de waarde die aangeeft hoeveel procent van het hemoglobine in de rode bloedcellen van het arteriële bloed zuurstof heeft gebonden.

De percutane zuurstofsaturatiemeter meet de zuurstofverzadiging in het perifere bloed.

Het percentage zuurstof gebonden aan hemoglobine in het perifere bloed, gemeten met een saturatiemeter.

Een meting van de zuurstofverzadiging die wordt gedaan aan een oorlel.

Hoe meer zuurstof gebonden is aan hemoglobine, hoe 'roder' het bloed.

De meest accurate metingen worden gedaan aan een vinger.