മനുഷ്യത്വത്തിന്റെ പരിണാമം

ഭൂമിയിൽ ജീവൻ എങ്ങനെ ഉത്ഭവിച്ചു എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു സിദ്ധാന്തമാണ് പാണസ്‌പേരമിയ വാദം. ഈ സിദ്ധാന്തമനുസരിച്ച്, ബഹിരാകാശത്തുനിന്നും ഭൂമിയിലേക്ക് ജീവൻ എത്തിയതാണ്.

ഭൂമിയിൽ പ്രാകൃതമെന്നു കരുതുന്ന ജീവകണികകളുടെ ഉത്ഭവം ആദിമ ഭൂമിയിലെ രാസവസ്തുക്കളിൽ നിന്നാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരു സിദ്ധാന്തമാണ് രാസപരിണാമ സിദ്ധാന്തം.

ഭൂമിയുടെ ഉത്ഭവത്തിന്റെ വിവിധ ഘട്ടങ്ങളെ വിവരിക്കുന്നു.

ഗാലപേഗോസ് ദ്വീപുകളിലെ അദ്വിതീയമായ ജീവികളുടെ പരിണാമത്തിനെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുന്നതിലൂടെ, അദ്ദേഹം പരിണാമവാദത്തിനായുള്ള ശക്തമായ തെളിവുകൾ നൽകി.

ഏകദേശം 4500 ദശലക്ഷം വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ഭൂമി രൂപപ്പെട്ടു.

3800 ദശലക്ഷം വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ആദ്യത്തെ ജീവകോശം വന്നുചേർന്നു.

3500 ദശലക്ഷം വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ഫോട്ടോസിന്തസിസ് ആരംഭിച്ചു.

എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും ഒരു പൊതു പൂർവപിതാവായിരുന്നു എന്ന സിദ്ധാന്തം.

ഭൂമിയിലെ ജീവന്റെ ഉത്ഭവം രാസമാറ്റങ്ങളുടെ ഫലമായാണ് എന്ന് വിശദീകരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഒരു സിദ്ധാന്തമാണിത്. ലാമാർക്, ഓപാരിൻ-ഹാലേഡൻ എന്നിവർ ഈ സിദ്ധാന്തത്തെ പിന്താങ്ങി.

ലാമാർക്ക് മുന്നോട്ടുവച്ച സിദ്ധാന്തം. ജീവികൾ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടാകുന്ന മാറ്റങ്ങൾ പിൻതലമുറകൾക്ക് കൈമാറുന്നത്. ഉദാഹരണത്തിന്, കഴുത്ത് നീളമുള്ള ആശയം.

ഡാർവിൻ മുന്നോട്ടുവച്ച സിദ്ധാന്തം. ആശയം - പരിസ്ഥിതിയോട് അനുയോജ്യമായ ജീവികൾ നിലനിൽക്കുകയും അനുയോജ്യമല്ലാത്തവർ നശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത്. ഈ പ്രക്രിയയിലൂടെ പുതിയ ജീവിവർഗങ്ങൾ ഉടലെടുക്കുന്നു.

ഭൂമിയിലെ ജീവന്റെ ഉത്ഭവം, ആദിമ അന്തരീക്ഷത്തിലെ വാതകങ്ങളിൽ നിന്ന്

ഡാർവിനിസത്തിന് വിമർശനമുയർത്തി. ആശയം: സഹജമായ വ്യതിയാനങ്ങൾ മാത്രം ഉത്തരവാദിത്തമല്ല, മറ്റു ഘടകങ്ങളും ഉണ്ട്.

ഒരു പുതിയ ജീവി വർഗത്തിന്റെ ഉൽഭവം.

ഒരു ജീവിയുടെ ജീവിതകാലത്ത് സംഭവിക്കുന്ന അനുഭവത്തെ കുറിച്ച് വികസിക്കുന്ന സിദ്ധാന്തം.

ജീവികളുടെ പരിണാമത്തിന്റെ ആരംഭത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു സിദ്ധാന്തമാണ് ആഫ്രിക്കയിൽ ആദ്യത്തെ മനുഷ്യരുടെ പരിണാമത്തിന്റെ ആരംഭം

ഏറ്റവും പുരാതന മനുഷ്യ പൂർവ്വസസ്തികളുടെ ഒരു ഗ്രൂപ്പാണ് ഹോമിനിഡുകൾ.

ഹോമിനിഡുകളുടെ ഒരു ജനുസ്സാണ് 'ഹോമോ', 'ഹോമോ' ജനുസ്സിലെ മനുಷ്യർ മെച്ചപ്പെട്ട ബുദ്ധിശക്തി, സങ്കീർണ്ണമായ ഉപകരണങ്ങൾ, സംസാരം എന്നിവ പോലുള്ള വികസനങ്ങൾ കൈവരിച്ചു.

ആഫ്രിക്കൻ ഭൂഖണ്ഡത്തിൽ ആരംഭിച്ച് ഏഷ്യയിലൂടെ വ്യാപിച്ചു സജീവമായ ഒരു 'ഹോമോ' ഇനമാണ് 'ഹോമോ ഹാബിലിസ്'; ബുദ്ധിശക്തി വർദ്ധനവും ഉപകരണങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നതിന്റെ ഉത്ഭവവും 'ഹോമോ ഹാബിലിസി'ന്റെ സവിശേഷതകളാണ്.

ഹോമോ ഹാബിലിസിന്റെ പിന്തുടർച്ചക്കാരായ ഒരു 'ഹോമോ' ഇനമാണ് 'ഹോമോ എറക്ടസ് '; ഭൂമിയിൽ നിന്നും തീ ഉപയോഗിക്കുന്ന കഴിവ് 'ഹോമോ എറക്ടസ്' കൈവരിച്ചു.

ലഘു ഘടനയുള്ള ജീവികളിൽ നിന്ന് സങ്കീർണ്ണ ഘടനയുള്ള ജീവികൾ പരിണമിച്ചു. ഈ പ്രക്രിയയിൽ ഇടനില ഫോസിലുകൾ ജീവിവർഗ്ഗത്തിന്റെ പരിണാമം സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

മനുഷ്യ പരിണാമത്തിൽ, ഒരു ജീവിവർഗ്ഗത്തിൽ നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക് പരിണാമം സംഭവിക്കുന്നതിന്റെ തെളിവാണ് ഇടനില ഫോസിലുകൾ.

അമിനോ ആസിഡ് ക്രമത്തിലെ വ്യത്യാസമാണ് ജീവിവർഗ്ഗങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. ഈ വ്യത്യാസം കുറവെങ്കിൽ അവയ്ക്ക് അടുത്ത ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്.

അവയവങ്ങളുടെ ഘടനയിൽ അവയവത്തിന്റെ പ്രവർത്തനത്തിൽ വ്യത്യാസമുണ്ടാകുന്നതിനെ അനരലോജസ് എന്ന് പറയുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, മനുഷ്യന്റെ കൈയും പക്ഷിയുടെ ചിറകും അവയവങ്ങളുടെ ഘടനയിൽ സമാനമാണ്, പക്ഷേ അവയവങ്ങളുടെ പ്രവർത്തനം വ്യത്യാസമുള്ളവയാണ്.

ആഫ്രികയിൽ കണ്ടെത്തിയ ഹോമിനിഡ്‌ ഫോസിലുകളായ ആർഡിപിതെകസ് റാമിഡസ് പുരാതന അംഗത്തെ കുറിച്ചുള്ള പഠനം മനുഷ്യ പരിണാമത്തിൽ നിർണായക പങ്കുവഹിക്കുന്നു.

ആദിമ ഭൗമാന്തരീക്ഷത്തിൽ കാണപ്പെട്ടിരുന്ന വാതകങ്ങൾ, ഉദാഹരണത്തിന് മീഥേൻ, അമോണിയ, നീരാവി എന്നിവ.

ആദിമ ഭൗമാന്തരീക്ഷത്തിൽ ഊർജ്ജ സ്രോതസ്സുകളുടെ ഒരു പ്രധാന ഉറവിടം. ഈ സ്രോതസ്സുകളിൽ നിന്ന് ഊർജ്ജം മുഖേന അജൈവ സംയുക്തങ്ങൾ ജൈവ സംയുക്തങ്ങളായി മാറുന്നു

ഈ സിദ്ധാന്തം നിരവധി ശാസ്ത്രജ്ഞരുടെ അഭിപ്രായങ്ങളെ സമന്വയിപ്പിച്ച് ആദ്യത്തെ ജൈവ അണുക്കൾ അജൈവ വസ്തുക്കളിൽ നിന്ന് അതത് സ്വയം സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടതായി പറയുന്നു.

ആദിമ ജീനുകളുടെ ഘടന വളരെ ലളിതമായിരുന്നതിനാൽ സജീവമായ ജീനുകൾ പുതിയത് സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനുള്ള അവസരം കൂടുതലായിരുന്നു.

പരിണാമത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന ഘടകം. ഈ പ്രക്രിയയിൽ, പരിസ്ഥിതിക്ക് അനുയോജ്യമായ ജീവികൾക്ക് കൂടുതൽ പ്രതികരിക്കാനും അതിജീവിക്കാനും കഴിയും.

പ്രകൃതി നിർദ്ധാരണ സിദ്ധാന്തത്തെ മെച്ചപ്പെടുത്തിയ ഒരു പുതിയ സിദ്ധാന്തം. ഈ സിദ്ധാന്തം ജനിതക വ്യതിയാനങ്ങൾ പരിഗണിച്ച് പരിണാമ വികാസത്തെ വിശദീകരിക്കുന്നു.

ഭൗമാന്തരീക്ഷത്തിലെ ആദ്യത്തെ ജീവനെക്കുറിച്ച് ആഴത്തിലുള്ള പഠനം നടത്തുന്ന ശാസ്ത്രശാഖ.

ഭൂമിയിലെ ജീവന്റെ ഉത്ഭവം, പരിണാമം, വിതരണം എന്നിവ പഠിക്കുന്ന ശാസ്ത്രശാഖ. ഭൂമിയിലെ ജീവന്റെ ചരിത്രം നമുക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ ഇത് സഹായിക്കുന്നു.

ആധുനിക മനുഷ്യന്റെ ശാസ്ത്രീയ നാമം ഹോമോ സാപിയൻസ് ആണ്.

എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും പൊതു പൂർവപിതാവായി ഉത്ഭവിച്ചതാണ്.

ജീനുകളാണ് ജീവജാലങ്ങളുടെ സ്വഭാവഗുണങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കുന്നത്.

മനുഷ്യ ഇടപെടലുകളും കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനവും ജീവജാലങ്ങളുടെ വംശനാശത്തിന് കാരണമാകുന്നു.

ഓറങ്കുട്ടാൻ, ഗിബ്ബൺ എന്നിവ മനുഷ്യന്റെ അടുത്ത ബന്ധുക്കളാണ്.

ജീവജാലങ്ങളുടെ പരസ്പര വ്യത്യാസങ്ങളെ പഠിക്കുന്ന ശാസ്ത്ര ശാഖയാണ് താരതമ്യ ജീവശാസ്ത്രം.

പ്രോട്ടീനുകൾ ജീവശരീരത്തിന്റെ നിർമ്മാണത്തിന് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്.