داروهای مورد استفاده در اختالالت گوارشی PDF
Document Details
Uploaded by WellInformedCharacterization
Dr. Mohammad jafari
Tags
Summary
This document discusses various drugs used for treating gastrointestinal disorders. Topics covered include acid-peptic disorders, stimulant medications, antiemetics, antidiarrheals and drugs for inflammatory bowel disease. Several medications and their mechanisms, along with cautions and interactions, are described.
Full Transcript
به نام خدا داروهای مورد استفاده در اختالالت گوارشی Dr. Mohammad jafari Pharm.D, PhD of Pharmacology Sciences in Tehran University -1داروهای مورد استفاده در بیماری اسید – پپتیک هیدروکسید آلومینیوم ،هیدروکسید منیزیوم ،...
به نام خدا داروهای مورد استفاده در اختالالت گوارشی Dr. Mohammad jafari Pharm.D, PhD of Pharmacology Sciences in Tehran University -1داروهای مورد استفاده در بیماری اسید – پپتیک هیدروکسید آلومینیوم ،هیدروکسید منیزیوم ، آنتی اسیدها : بی کربنات کلسیم و بی کربنات سدیم سایمتیدین ،رانیتیدین ،فاموتیدین ،نیزاتیدین آنتاگونیست های گیرنده : H2 امپرازول ،پنتوپرازول ،النسوپرازول مهارکننده های پمپ پروتون : ، رابی پرازول سوکرالفیت ،میزوپروستول ،بیسموت عوامل محافظت کننده مخاطی : تتراسیکلین ،مترونیدازول ،آموکسی سیلین، آنتی بیوتیک ها : کالریترومایسین متوکلوپیرامید ،بتانکول ،نئوستگمین -2داروهای محرک دستگاه گوارش: -3داروهای استفراغ -آنتاگونیست های گیرنده سروتونینی ): ( 5-HT3 اوندان سترون ،گرانی سترون ،دوالسترون ،پالونوسترون -آنتاگونیست های گیرنده :D2متوکلوپرامید ،پروکلروپرازین ،پرومتازین ،دروپریدول -آنتاگونیست های گیرنده :H1دیفن هیدرامین ،دیمن هیدرینات ،مکلیزین هیوسین (اسکوپوالمین ) -آنتاگونیست های گیرنده موسکارینی : -کورتیکواستروئیدها :دگزامتازون -4داروهای ضد اسهال :دیفنوکسیالت ،لوپرامید -5داروهای مورد استفاده در روده تحریک پذیرIBS -آنتاگونیست های گیرنده سروتونینی ) :( 5-HT3آلوسترون -آنتاگونیست های گیرنده سروتونینی ):( 5-HT3تگاسترون -6داروهای مورد استفاده در بیماری التهابی رودهIBD -آمینوسالیسیالت ها :مزاالمین ،سولفاساالزین ،الساالزین ،بالساالزین پردنیزولون ،آزاتیوپرین ،متوتروکسات -7داروهای ضد التهاب اینفلکسی ماب ،مرکاپتوپورین داروهای سرکوب ایمنی : -8مکمل های آنزیم پانکراس :پانکراتین ،پانکرلیپاز -9درمان با اسیدهای صفراوی در سنگ های صفراوی :اورسودیول ،کنودیول -10داروهای ملین : پسلیوم ،متیل سلولوز ،پلی کاربوفیل افزایش حجم : دوکوسات ،گلیسرین ،روغن معدنی شل کننده مدفوع : اکسید منیزیوم ،سوربیتول ،الکتوز ،پلی اتیلن گلیکول اسموتیک : آلو سنا ،کاسکارا ،روغن کرچک محرک ها : تقسیم بندی داروها بر اساس محل اثرشان: .1داروهای موثر در درمان اختالالت فوقانی ،اختالالت مری و درمان اولسر پتیک :آنتی اسپاسمودیکها و کاهش دهنده های ترشح اسید معده و آنتی اسیدها .2داروهای موثر در درمان اختالالت تحتانی :مسهل ها ،ضد اسهالها و آنتی اسپاسمودیکها Acid secretion داروهاي موثر در درمان اختالالت فوقاني دستگاه گوارش داروهایی که موجب مهار ترشح اسید و پپسین می شوند: H2 -بلوکرها -مهارکننده های پمپ پروتون امپرازول -آنتی کولینرژیکها -داروهایی که موجب افزایش مقاومت مخاط معده در برابر زخم می شوند مانند سوکرالفیت که با تشکیل کمپلکس با پروتئینهای موجود در سطح زخم عمل خود را انجام میدهد. داروهاي مهار كننده ترشح اسيد و پپسين عوامل مهم ایجاد کننده زخم معده :اسید معده ،پپسین و هلیکوباکتر پیلوری -آنتاگونیستهای گیرنده های H2هیستامینی : سایمتیدین ،رانیتیدین ،فاموتیدین و نیزاتیدین حجم و اسیدیته ترشحات معده را چه در حالت استراحت و چه در موقع تحریک معده توسط غذا یا هیستامین کاهش می دهند. عوارض جانبی بطور كلي اين داروها از راه خوراكي مصرف شده و عارضه جانبي مهمي ندارند. سايمتيدين: مهارمتابوليسم داروهاي همراه (مهار كننده آنزيم)، اتصال به گيرنده های آندروژنی و ايجاد اثرات آنتی آندروژنی موجب بروز ژينكوماستي (در دوزهاي باال) و كاهش قواي جنسي در مردان و بروز گاالکتوره در خانمها مي شود. رانيتيدين و فاموتيدين هم در 34درصد موارد موجب بروز سردرد مي شوند. رانيتيدين به شكل قرص 150ميلي گرمي فاموتيدين به شكل قرصهاي 20و 40ميلي گرم آنتي كولينرژيكها كاهش آنتاگونيزه كردن اثرات استيل كولين بر روي گيرنده هاي موسكاريني مخاط معده حركات و ترشح معده اثرات ضد ترشحی آنها کمتر از H2بلوکرها می باشد ولی آتروپین و پروپانتیلن قادرند میزان ترشح اسید معده در حالت استراحت و تحریک توسط غذا را تا مقدار 30-50درصد کاهش دهند. مصرف این داروها به دلیل ایجاد خشکی دهان و کاهش حرکات پریستالتیک روده ها محدود شده است. داروهای این گروه عبارتند از: هيوسين دي سيكلومين پروپانتلين :قرص 15ميلي گرمي. كليدينيوم 5/2 :C-ميلي گرم كليدينيوم و 5ميلي گرم كلرديازپوكسايد بالدونا پي -بي :حاوي آتروپين ،هيوسين ،هيوسيامين و فنوباربيتال کليدينيوم –C درمان زخمهای گوارشی و سندروم روده تحريک پذير ،داروی کمکی در کاهش ترشحات اسيد معده و درمان آنتروکوليت حاد کلرديازپوکسايد موجود در آن با اثر بر روی گيرنده های گابا در مغز باعث کاهش تحريکات عصبی شده و بصورت کمکی در کاهش ترشحات دستگاه گوارش موثر است. طول اثر حدود سه ساعت و دفع آن از طريق مدفوع است. عوارض جانبی :افزايش سريع درجه حرارت بدن ،احساس نفخ ،کاهش تعريق و سرگيجه. اثرات آنتی کولينرژيکی اين دارو کمتر از آتروپين می باشد. اين دارو را بهتر است نيم تا يکساعت قبل از غذا مصرف نمود. مهار كننده هاي پمپ پروتون omeprazole, rabeprazole and pantoprazole موجب مهار فعالیت پمپ هیدروژن در سلولهای پاریتال معده می گردند. تمام آنها برای درمان کوتاه مدت 4-8هفته ای زخم معده و دودنوم و رفالکس ازوفاژیت موثرند.این داروها در درمان سندرم زولینگر -الیسون نیز موثر هستند. مهار کننده های پمپ پروتون جهت ریشه کن کردن عفونتهای هلیکوباکتر پیلوری بصورت تواًم با سایر داروها بکار می روند جذب خوراکی امپرازول سریع بوده و با کاهش اسید معده به جذب خود کمک می کند. از مهمترین عوارض آن سردرد ،اسهال ،بثورات جلدی ،کهیر و سرگیجه را می توان نام برد. این دارو بهتر است بالفاصله قبل از غذا و ترجیحا صبح مصرف شود. درمان هليكوباكتر پيلوري. روزه بهتر از درمانهای کوتاه مدت تر می باشد10 – 14 درمان Prefered therapies for H.pylori infection Triple theraoy A PPI or 400mg ranitidine, bismuth citrate, bid Plus 2 of: Amoxicillin 1g; Calrithromycin 500mg; or metronidazol, 500mg (each bid) Quadruple therapy A PPI, bid Tetracycline Hcl 500mg, qid Bismuth subsalycylate or subcitrate, qid Metronidazole 5oomg, tid آنتي اسيدها بازهای ضعیف حاوی نمکهای فلزی هستند که با اسید معده ترکیب شده و تولید ملح و آب می نمایند که با این عمل هیپر اسیدیته را تخفیف داده و موجب تسریع در بهبود زخم می شوند. رایج ترین ترکیبات آنتی اسیدی هیدروکسید منیزیم ،هیدروکسید آلومینیوم، کربنات کلسیم و بیکربنات سدیم هستند. آنتی اسيدها این داروها را بر اساس میزان جذب سیستمیک نیز به دو گروه تقسیم می کنند :قابل جذب و غیر قابل جذب، که بیکربنات سدیم بیشترین جذب و هیدروکسید آلومینیوم کمترین جذب سیستمیک را دارند. استفاده مداوم از آنتی اسیدها ممکن است که موجب ایجاد عوارض سیستمیک گردد. آنتی اسيدها مثالً بیمارانی که مدت زیادی کربنات کلسیم مصرف کنند موجب جذب مقدار قابل مالحظه ای کلسیم می شود که باعث بروز اختالل در کار کلیه شده و به نام سندرم شیر-قلیا معروف است. استفاده طوالنی مدت از آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم در بیماران با نارسایی کلیه موجب تجمع این یون فلزی شده و آنتی اسیدها ممکن است باعث ایجاد عوارض سمی در CNSمی نماید. همچنین اختالل در تعادل الکترولیتها نیز شوند. سديم بيكربنات آنتی اسیدی است که بطور وسیعی استفاده می شود.گرچه شروع اثر سریعی د ارد ولی بدلیل جذب سیستمیک و بروز آلکالوز متابولیک نبایستی بطور مداوم مصرف شود. NaHCO3 + HCl → NaCl + H2O + CO2 نمكهاي آلومينيوم مانند هیدروکسید آلومینیوم که در اکثر فراورده های آنتی اسید یافت می شوند. هیدروکسید آلومینیوم با اسید معده ترکیب شده و ایجاد کلرید آلومینیوم می نماید که این محصول در محیط قلیایی روده جذب می گردد pH.معده را به حدود 4می رسانند. نمکهای آلومینیوم نسبتاً نامحلولند لذا ممکن است ایجاد یبوست بنمایند. همچنین این امالح موجب تخلیه فسفات نیز می گردند. Al(OH)3 + 3HCl → AlCl3 + 3H2O AlCl3اثر یبوست زایی دارد. به شکل قرص و سوسپانسیون Al.Mg.Sوجود دارد که بهترین موقع مصرف آن 1و 3ساعت بعد از غذا است.سایمتیکون اثر ضد نفخ دارد. در فراورده های آنتی اسید ،مقادیر کمی از آلومینیوم موجود در آنها جذب گردیده و از طریق کلیه ها دفع می شود ،ولی راه اصلی دفع این دارو از طریق مدفوع می باشد. آنتی اسیدها را در موارد کمبود فسفات خون ،انسداد روده و پورفیری نبایستی استفاده نمود. آنتی اسيدها هیدروکسید آلومینیوم موجود در آنتی اسیدها با یون فسفات در روده پیوند شده و فسفات آلومینیوم نامحلول تولید می کند که از راه مدفوع دفع می گردد لذا مصرف این داروها موجب کاهش فسفات سرم می گردد. آنتی اسیدها در موارد زیر بایستی با احتیاط مصرف شوند: آلزایمر ،وجود عالئم آپاندیسیت ،یبوست ،انسداد مجرای معده-روده ،هموروئید و نارسایی کلیوی. همچنین در صورت مصرف طوالنی مدت بویژه در بیماران دارای شکستگی استخوان بایستی رژیم جبران کننده فسفات تجویز گردد. تداخالت دارويي آنتي اسيدها جذب تعدادی از داروها در اثر مصرف همزمان با آنتی اسیدها ممکن است مختل شود لذا مقدار و زمان مصرف آنتی اسیدها از اهمیت زیادی برخوردار است. از این داروها می توان به کینیدین ،گلیکوزیدهای قلبی ،ضد انعقادهای خوراکی ،رانیتیدین ،ایزونیازید ،فنوتیازینها ،کتوکونازول و تتراسیکلینها اشاره نمود. نمكهاي منيزيم این امالح بصورت هیدروکسید منیزیم و تری سیلیکات منیزیم وجود دارند که می توانند ایجاد اسهال نمایند. این امالح باعث احتباس آب و بدنبال آن ایجاد یک فشار اسمزی در محیط روده می شوند. این داروها آنتی اسیدهای مـوثری هستند که در ترکیب با امالح آلومینیوم ،جهت جلوگیری از یبوست بکار می روند.امالح منیزیم pHمعده را به حدود 7می رسانند.این امالح در موارد نارسایی کلیه با تجمع یون منیزیم موجب ایجاد توکسیسیته نورولوژیک، قلبی-عروقی و نوروماسکوالر می گردند MgCl2.اثر ملین دارد. Mg(OH)2 + 2HCl → MgCl2 + 2H2O نمک های منيزيم هیدروکسید منیزیم یک ضد اسید سریع االثر است. اثر آن به عنوان ملین 0/5-3ساعت پس از مصرف ظاهر می شود. این فراورده در موارد نارسایی کلیه منع مصرف دارد. با مصرف طوالنی مدت این دارو احتمال بروز اختالالت الکترولیتی با عالئم سرگیجه ،منگی ،ضربان نامنظم قلب ،تغییرات خلقی-روانی ،خستگی و ضعف وجود دارد. داروهاي محافظت كننده مخاط معده Sucralfate سوكرالفيت کمپلکسی از سوکروز سولفاته و هیدروکسید آلومینیوم است.این دارو در تماس با محتویات معده هیدراته شده و با آلبومین ،فیبرینوژن و گلوبولین موجود در سطح زخم جهت ایجاد یک سد محافظ نسبت به اسید و پپسین تشکیل یک کمپلکس می دهد. جذب سیستمیک ندارد و عمل آن محدود به سطح زخم است.در صورت مصرف با آنتی اسیدها موجب تسریع در بهبودی زخم می گردد. تركيبات بيسموت شبیه سوکرالفیت این ترکیبات نیز با پروتئینهای زخم پیوند شده و آنرا پوشش داده و از تماس با اسید و پپسین محافظت می نمایند. سایر مکانیسمهای فرضی برای این ترکیبات عبارتند از :مهار فعالیت پپسین ،تحریک تولید موکوس و افزایش سنتز پروستاگالندینها. این ترکیبات دارای اثرات ضد میکربی بر علیه هلیکوباکتر پیلوری نیز هستند کـه بصورت تواًم با آنتی بیوتیکها مانند مترونیدازول و تتراسیکلین تا 98درصد موارد موجب بهبودی زخم می گردند.که در این مورد بیسموت ساب سالیسیالت بکار می رود. داروهاي افزايش دهنده حركات معده متوکلوپرامید یک آنتاگونیست دوپامین است که موجب افزایش حرکات قسمت فوقانی دستگاه گوارش می شود. اثر آن با آنتی کولینرژیکها آنتاگونیزه می شود. به صورت قرص و آمپول 10میلی گرمی و قطره خوراکی 4میلی گرم در میلی لیتر وجود دارد. سيزاپرايد دارویی است که برای درمان عالئم و ضایعات ناشی از برگشت محتویات معده به مری ،افزایش سرعت تخلیه معده ناشی از دیابت ،ناراحتی اعصاب خودکار و درمان سوء هاضمه بکار می رود. این دارو با افزایش ازاد شدن استیل کولین از سیستم عصبی کولینرژیک در دستگاه گوارش ،موجب افزایش انقباض عضالت اسفنگتر تحتانی مری شده و زمان تخلیه معده را نیز تسریع می کند. سيزاپرايد این دارو در مواردی که تحریک معدی-روده ای خطرناک باشد مانند خونریزی و انسداد یا سوراخ شدن لوله گوارش منع مصرف دارد. سیزاپراید در بیماران سالخورده یا مبتال به اختالالت قلبی بایستی با احتیاط صورت گیرد. عوارض جانبی این دارو عبارتند از :اسهال ،کرامپهای شکمی ،تکرر ادرار، سردرد ،تشنج ،اثرات خارج هرمی (کمتر از متوکلوپرامید) و آریتمی بطنی كربنوكسولون مشتق صناعي گليسريزيك اسيد (از شيرين بيان) است كه موجب بهبود زخم معده و دودنوم مي شود. داروهاي ضد استفراغ Antiemetic drugs تهوع و استفراغ ممکن است در اثر عوامل متعددی ایجاد شوند که از این عوامل می توان از حاملگی ،بیماری مسافرت ،اختالالت گوارشی ،زخم معده ،سمیت داروها و شیمی درمانی سرطان را نام برد. داروهای اصلی ضد استفراغ عبارتند از : آنتی هیستامینهای معمولی ،فنوتیازینها ،متوکلوپرامید ،اوندانسترون ،گرانیسترون، ماری جوانا و کورتیکوستروئیدها. آنتي هيستامينها دیفن هیدرامین و هیدروکسی زین :دارای اثرات آنتی موسکارینی و سداتیوی قوی نیز می باشند.ظاهرا همین اثرات (آنتی هیستامینی، سداتیوی و آنتی موسکارینی) عامل اثر ضد تهوع این دو دارو هستند. این داروها بویژه در کنترل استفراغهای بیماری حرکت موثر هستند )(motionsickness فنوتيازينها فنوتيازينها بر روي گيرنده هاي دوپاميني در ناحيه كمورسپتور و ساير قسمتهاي مغز را بلوك مي كند. از داروهاي اين گروه كلرپرومازين و پرومتازين را نام برد كه در درمان تهوع و استفراغ بكار مي روند. متوكلوپراميد :به عنوان آنتاگونيست دوپامين عمل مي كند و در پيشگيري و درمان تهوع و استفراغ بكار مي رود. سه داروي مهار كننده گيرنده 5-HT3 Ondansetron, Granisetron and Dolasetron پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی سرطان بکار میرود.این داروها قادر به کنترل تهوع ناشی از فاز تاخیری داروهای ضد سرطان نمی باشند. در رابطه با این مشکل داروهای جدیدی در حال تحقیق هستند که مهار کننده های نوروکینین می باشند تتراهيدروكانابينول ازمشتقات ماری جوانا ،داروي ضد استفراغ بسيار پرقدرتي است كه در موارد عدم تاثير داروهاي ديگر بكار مي رود.مكانيسم واقعي اين داروها هنوز بدرستي شناخته نشده است ولي ظاهرا ناشي از در ناحيهCTZاثر بر گيرنده ها ميباشد ضد استفراغ ها در بين مشتقات كورتيكوستروئيدي ،دگزامتازون داراي اثر ضد استفراغ مي باشد كه مكانيسم اثر آن بدرستي شناخته نشده است. بنزوديازپينها مانند لورازپام نيز ،اثرات ضد استفراغي دارند. داروهاي موثر بر قسمت تحتاني دستگاه گوارش اختالالت قسمت تحتانی دستگاه گوارش شامل غیر طبیعی بودن انتقال مایعات و الکترولیتها می باشد.بعنوان مثال اسهال ممکن است نتیجه عفونت میکربی یا انگلی ،التهاب و یا اختالل در جذب مایعات باشد. یبوست گاهی اوقات توسط بیماریهای ارگانیک مثل تومور شکم و یا داروهایی مانند هیدروکسید آلومینیوم ،ضد دردهای مخدر ،ضد افسردگیهای سه حلقه ای یا آنتی کولینرژیکها ایجاد شود.عالوه بر عوامل فوق یبوست ممکن است ناشی از عادت غذایی فرد و عدم مصرف غذاهای حجیم نیز باشد. داروهاي ضد اسهال اسهال حاد موجب تخلیه آب و الکترولیتها می شود که منجر به دهیدراسیون و عدم تعادل الکترولیتها می گردد.مهمترین روش درمان اسهال ابتدا حذف عامل ایجاد کننده آن (در صورت امکان) سپس تاًمین آب و الکترولیتهای از دست رفته بدن و همچنین تجویز داروست که ممکن است موجب کاهش دفع آب و الکترولیتها گردند. از این داروها می توان از ضد دردهای مخدر و آنتی کولینرژیکها نام برد که با کاهش حرکات پریستالتیک موجب درمان اسهال می گردند. مواد جاذب این مواد موجب جذب باکتریها و توکسینهای تولید شده گردیده و آنها را دفع می کنند.یکی از این مواد بیسموت ساب سالیسیالت است که توکسینهای ناشی از میکرب وبا را جذب نموده و التهاب و هیپرموبیلیته دستگاه گوارش را نیز کاهش می دهد. داروهای دیگر مانند کائولین ،پکتین و زغال فعال نیز به خاطر دارا بودن قدرت جذب کنندگی مورد استفاده قرار می گیرند. از معایب این داروها این است که با سایر داروها نیز باند شده و همچنین در استفاده دراز مدت ممکن است ایجاد یبوست نمایند. كلستيرامين و كلستيپول این مواد ترکیبات رزینی هستند که با مواد اسیدی باند می شوند. جهت اتصال با کلسترول در موارد هیپرلیپیدمی بکار می روند. از معایب آنها این است که موجب بروز یبوست نیز می شوند. گرچه این داروها باعث جذب توکسینهای میکربی نیز می شوند ولی مهمترین مورد مصرف آنها در کنترل اسهال ناشی از سوء جذب اسیدهای صفراوی )(malabsorptionمی باشد. اوپيوئيدها موثرترین و سریع االثر ترین داروها در کنترل اسهال می باشند. با کاهش تونیسیته روده بزرگ و کوچک موجب ایجاد یک حالت مقاومت نسبت به عبور مواد می شوند.همچنین باعث کاهش حرکات پریستالتیک روده و افزایش جذب مایعات میشوند. از داروهای این گروه می توان از دیفنوکسیالت نام برد کــه به صورت توأم با آتروپین بکار می رود (اثر سینرژیستی و جلوگیری از سوء استفاده).قدرت اعتیاد آوری آن کم است. در موارد اسهالهای عفونی نبایستی بکار رود. ادامه ضد اسهال ها از دیگر داروهای این گروه لوپرامید است که اثر آن شبیه به دیفنوکسیالت می باشد. این دارو نیز در موارد اسهالهای عفونی نبایستی بکار رود.آتروپین در ترکیب آن وجود ندارد. در بیماران با نارسایی کبدی و کودکان کمتر از 2سال نبایستی مصرف گردد. عوارض لوپرامید :خواب آلودگی ،گیجی ،خستگی ،خشکی دهان ،تهوع ،استفراغ و بثورات جلدی را نام برد. در مصرف همزمان با کوتریموکسازول ،فراهمی زیستی لوپرامید افزایش می یابد. ملين ها و مسهل ها داروهايي هستند كه با ايجاد يك حالت نرم كنندگي در مدفوع موجب افزايش تجمع آب و الكتروليتها در لومن روده كوچك شده و خروج مدفوع را آسانتر مي كنند. انواع مسهل ها مسهل هاي هيدروفيليك ):(Bulk-forming فیبرهای غذایی ،کربوکسی متیل سلولوز و پسیلیوم باعث جذب آب و افزایش محتویات و حجم روده می شوند.این داروها در محیط آبکی روده متورم شده و یک توده مالیم و غیر قابل تحریک ایجاد می کنند. مسهل هاي اسمتيك مانند امالح منیزیم و الکتولوز که چون قابل جذب نیستند لذا از طریق اسمز مقداری آب به درون کولون کشیده و حجم مدفوع را افزایش داده و موجب زیاد شدن حرکات روده بزرگ می شوند. مسهل هاي محرك (تماسي) -1روغن کرچک (در بخش فوقانی روده کوچک به اسید ریسین اولئیک تبدیل شده و موجب افزایش حرکات روده میشود). -2سنا (که موجب افزایش حرکات دودی کولون می شود ،به صورت قرص و گرانول مصرف می شود). -3بیزاکودیل (به صورت قرص ،شیاف بزرگساالن و اطفال وجود دارد) نرم كننده هاي مدفوع پارافين و گليسرين :با نرم كردن مدفوع موجب سهولت در عبور آن از ركتوم مي شوند. به صورت طوالني مدت نبايستي بكار روند. جانشين شونده هاي آنزيم لوزالمعده درموارد اختالل در ترشح آنزیمهای لوز المعدی مانند لیپاز بکار می روند.از این داروها می توان از پانکراتین نام برد که حاوی آمیالز ،لیپاز و پروتئاز می باشد.که مقدار مصرف آن بعد هر غذا یک قرص است.به عنوان مکمل آنزیمهای پانکراس برای هضم چربیها و قندها در التهاب مزمن پانکراس و سرطان پانکراس به کار می رود. از دیگر داروها دایجستیو است که عالوه بر ترکیبات موجود در پانکراتین ،آمیالز، لیپاز و پروتئاز ،حاوی عصاره صفراوی و سایمتیکون نیز می باشد. دايمتيکون دارویی است که در کنترل عالئم ناشی از احتباس گاز در دستگاه گوارش بکار می رود که این عمل را احتماال از طریق کاهش کشش سطحی حبابهای گاز انجام می دهد. دارو به صورت جویدنی ،بعد از غذا و هنگام خواب مصرف می شود.