Βαριά μυασθένεια 23 PDF

Βαριά μυασθένεια Myasthenia gravis Αλεξάνδρα Οικονόμου  Περιγραφή Νευρομυϊκή αναπηρία από ελάττωση του αριθμού των υποδοχέων ACh στη νευρομυϊκή σύναψη Διαταραχή αυτοανοσίας: Ο ασθενής παράγει αντισώματα κατά του νικοτινικού υποδοχέα της ακετυλοχολίνης Τα α...

Βαριά μυασθένεια Myasthenia gravis Αλεξάνδρα Οικονόμου  Περιγραφή Νευρομυϊκή αναπηρία από ελάττωση του αριθμού των υποδοχέων ACh στη νευρομυϊκή σύναψη Διαταραχή αυτοανοσίας: Ο ασθενής παράγει αντισώματα κατά του νικοτινικού υποδοχέα της ακετυλοχολίνης Τα αντισώματα διαταράσσουν τη συναπτική διαβίβαση: Μειώνουν τον αριθμό των υποδοχέων ή εμποδίζουν την αλληλεπίδραση της ακετυλοχολίνης με τους υποδοχείς της Η ακετυλοχολίνη είναι ο μοναδικός διαβιβαστής στη νευρομυϊκή σύναψη  Αιτία Άγνωστη Διαταραχή αυτοανοσίας (συνηθέστερη μορφή) Γενετική προδιάθεση στα αυτοάνοσα νοσήματα (αν και η ΒΜ δεν είναι κληρονομική) Τι προκαλεί την έναρξη παραγωγής αντισωμάτων κατά των υποδοχέων ACh; Δεν ανιχνεύονται αντισώματα κατά των υποδοχέων ACh σε όλους τους ασθενείς. Ετερογενές σύνδρομο.  Επιδημιολογία 10-20/100.000, με αύξηση (λόγω καλύτερης διάγνωσης;) Διωνυμική (διτροπική) κατανομή στην ηλικία έναρξης: 2η - 3η δεκαετία (γυναίκες), 6η - 8η δεκαετία (άνδρες)  Μηχανισμός-1 Όταν ένα κινητικό νεύρο ερεθιστεί με ηλεκτρικό ρεύμα, η ηλεκτρική δραστηριότητα μιας ομάδας μυϊκών ινών ονομάζεται σύνθετο δυναμικό ενέργειας, και μπορεί να μετρηθεί με ηλεκτρόδια Στον φυσιολογικό μυ, το εύρος ενός προκλητού δυναμικού ενεργείας παραμένει σταθερό Στη βαριά μυασθένεια, το εύρος ελαττώνεται γρήγορα Ηλεκτρομυογράφημα μονήρους μυϊκής ίνας Επαναλαμβανόμενος ερεθισμός νεύρου Φυσιολογική αντίδραση Μείωση χαρακτηριστική της ΒΜ  Μηχανισμός-2 Δυναμικό ενέργειας σε έναν κινητικό νευράξονα: απελευθερώνει ACh από συναπτικά κυστίδια Η απελευθέρωση προκαλεί ένα διεγερτικό δυναμικό. Η μεγαλύτερη ποσότητα ACh που ελευθερώνεται στη συναπτική σχισμή υδρολύεται από την ακετυλχολιναστεράση (ACh-ase) Όταν ο αριθμός των υποδοχέων της ACh ελαττώνεται, ένα μόριο ACh μπορεί να υδρολυθεί προτού βρει υποδοχέα  Μηχανισμός-3 Η μυασθένεια επιδρά και στη μορφολογία της μετασυναπτικής μεμβράνης, ελαττώνοντας ακόμα περισσότερο την πιθανότητα αλληλοεπίδρασης της ACh με τους εναπομείναντες υποδοχείς Αναστολείς ACh-ase: περισσότερα μόρια ACh παραμένουν στη συναπτική σχισμή χωρίς να υποστούν υδρόλυση Ο υποδοχέας της ACh αποτελείται από πεπτιδικές ακολουθίες (πρωτεΐνες) Το αίμα ατόμων με μυασθένεια περιέχει αντισώματα τα οποία επιτίθενται σε αυτές τις ακολουθίες  Μηχανισμός-4 ACh Νευρομυϊκή σύναψη Υποδοχέας ACh Αντίσωμα ACh Φυσιολογική Βαριά Μυασθένια Δυναμικό ενέργειας  Ιστορία της νόσου-1 Πρώτη περιγραφή: Thomas Willis, 1672 (ιατρός) Αναγνώριση ως νόσος το 1880 από τους Erb & Jolly (Γερμανοί νευρολόγοι) 1895: όνομα «Myasthenia Gravis» 1850: Claude Bernard: το κουράριο (curare) εμποδίζει την ενεργοποίηση των μυών από τους νευρώνες  Mary Walker, 1950 Ιστορία της νόσου-2 1934: η Dr. Mary Walker παρατήρησε πως τα συμπτώματα της μυασθένειας είναι παρόμοια κατάσταση με αυτά που προκαλεί το κουράριο (τοξίνη στα βέλη ορισμένων ινδιάνων του Αμαζονίου) Το κουράριο δεσμεύεται από τους υποδοχείς της ACh Το αντίδοτο του κουραρίου είναι η νεοστιγμίνη (physostigmine), η οποία αναστέλλει τη δράση της ACh-ase & αυξάνει τη διάρκεια της ACh στη νευρομυϊκή σύναψη Η Dr. Mary Walker υπέθεσε πως αν η νεοστιγμίνη αναστρέφει τα συμπτώματα του κουραρίου, τότε θα αναστρέφει και τα συμπτώματα της μυασθένειας  Συμπτώματα-1 Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα: κούραση. Βελτίωση μετά από ξεκούραση. Μυϊκή αδυναμία. Στην αρχή είναι ήπια. Το άτομο μπορεί να αισθάνεται πως κουράζεται εύκολα. Τα βλέφαρα μπορεί να αρχίζουν να κλείνουν. Χωρίς θεραπεία, το άτομο έχει απώλεια της κίνησης και συνήθως πεθαίνει σε λίγα χρόνια από πνευμονία (λόγω δυσκολίας αναπνοής και βήχα).  Συμπτώματα-2 Συνήθως μυς ματιών & βλεφάρων, έκφρασης προσώπου, κατάποσης Η έναρξη μπορεί να είναι ξαφνική Η επίδραση μπορεί να είναι εστιασμένη (π.χ. πτώση βλεφάρου) ή γενικευμένη Άλλα συμπτώματα: διπλωπία, διαταραχή στη βάδιση, αδυναμία (χέρια, πόδια), διαταραχή στην κατάποση, δυσαρθρία, διαταραχή στην αναπνοή  Κατηγορίες Είναι πιθανόν να υπάρχουν δύο τύποι μυασθένειας: – μια επίκτητη αυτοάνοση μορφή (εκδηλούμενη σε μεγαλύτερα παιδιά και ενηλίκους) – μια μη άνοση, κληρονομήσιμη, συγγενής μυασθένεια (χωρίς αντισώματα κατά του υποδοχέα ACh)  Θεραπεία Τα συμπτώματα υποχωρούν με τη χορήγηση αναστολέων της ACh-ase (παρατείνουν τη δράση του διαβιβαστή ACh). Η χορήγηση νεοστιγμίνης αναστέλλει τη δράση της ACh-ase & αυξάνει τη διάρκεια της ACh στη νευρομυϊκή σύναψη Συνήθης θεραπεία: αφαίρεση του θύμου αδένα. Υποχώρηση των συμπτωμάτων μετά την αφαίρεση. Το 15% των ενηλίκων ασθενών: καλοήθης όγκος. Μοντέλα ζώων: ερευνητές έχουν κατορθώσει να από- ευαισθητοποιήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα, ώστε αυτό να μην καταστρέφει τους υποδοχείς της ACh  Ο θύμος Αδένας με σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος στην παιδική ηλικία Σχετικά μεγάλος στα βρέφη, μεγαλώνει ως την εφηβεία, μετά μικραίνει Στη ΒΜ: υπερπλασία, περιέχει ομάδες ανοσοποιητικών κυττάρων Σε κάποια άτομα με ΒΜ: όγκοι του θύμου, συνήθως καλοήθεις  Ο θύμος –συν. Ρόλος του θύμου στη ΒΜ; Λανθασμένες οδηγίες στα αναπτυσσόμενα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος; Ανάπτυξη διαταραχής αυτοανοσίας, παραγωγή αντισωμάτων της ACh  Μελλοντικές κατευθύνσεις Τι προκαλεί την αυτοάνοση αντίδραση; Σχέση θύμου με νόσο; Νέες θεραπείες (ανοσοθεραπείες…)