فصل ٣ - تبادل گازی (PDF)

Summary

This document covers the topic of gas exchange in a chapter titled "Gas Exchange." It discusses the process of respiration, asking whether it occurs in all living organisms the same way and what its purpose is. It delves into the composition of inhaled and exhaled air, contrasting the oxygen and carbon dioxide levels, and explains the interplay between the respiratory and circulatory systems. The text provides insight into cellular respiration and the significance of oxygen and carbon dioxide. It explains the role of the respiratory system in filtering and preparing air to facilitate gas exchange. Furthermore, it describes various parts of the respiratory system, such as the nose, throat, larynx, and trachea, and their functions in facilitating breathing. Finally, an experimental approach and a set of questions are proposed to further emphasize the learning process.

Full Transcript

‫فصل ‪۳‬‬ ‫تبادالت گازی‬ ‫نفس کشیدن‪ ،‬یکی از ویژگی‌های آشکار در بسیاری از جانوران است‪.‬اما آیا در همۀ جانوران به‬ ‫یک شکل انجام می‌شود؟ هدف از آن چیست؟‬ ‫در ذهن بسیاری ا...

‫فصل ‪۳‬‬ ‫تبادالت گازی‬ ‫نفس کشیدن‪ ،‬یکی از ویژگی‌های آشکار در بسیاری از جانوران است‪.‬اما آیا در همۀ جانوران به‬ ‫یک شکل انجام می‌شود؟ هدف از آن چیست؟‬ ‫در ذهن بسیاری از ما‪ ،‬نفس کشیدن به معنای زنده بودن است‪.‬برای تشخیص اینکه آیا فردی‬ ‫ً‬ ‫زنده است یا نه‪ ،‬غالبا نگاه می کنیم که آیا نفس می‌کشد یا خیر‪.‬به نظر می‌رسد این فرایند‪ ،‬کاری حیاتی‬ ‫کار حیاتی چیست؟‬‫را برای ما انجام می‌دهد‪.‬اما این ِ‬ ‫هوای آلوده به کدام بخش دستگاه تنفسی آسیب می رساند؟ افرادی که به دخانیات روی می‌آورند‪،‬‬ ‫چگونه به بدن خود آسیب می رسانند؟ اینها فقط بخشی از پرسش هایی است که پاسخ آنها را با مطالعۀ‬ ‫این فصل به دست خواهیم آورد‪.‬‬ ‫‪33‬‬ ‫ساز و کار دستگاه تنفس در انسان‬ ‫گفتار ‪۱‬‬ ‫چرا نفس می‌کشیم؟‬ ‫ارسطو‪ ،‬معتقد بود که نفس کشیدن باعث خنک شدن قلب می‌شود‪.‬او نمی‌دانست که هوا‬ ‫خود مخلوطی از چند نوع گاز است‪.‬بنابر این هوای دمی و بازدمی را از نظر ترکیب شیمیایی یکسان‬ ‫ً‬ ‫می‌دانست‪.‬اما آیا واقعا چنین است؟‬ ‫مقایسۀ هوای دمی و بازدمی نشان می‌دهد که این دو هوا با هم متفاوت‌اند‪.‬هوای دمی‪ ،‬اکسیژن‬ ‫بیشتری دارد ّاما در هوای بازدمی‪ ،‬کربن دی‌اکسید نسبت به هوای دمی بیشتر است‪.‬بنابراین‪،‬‬ ‫اهمیت فرایند تنفس از آنچه که ارسطو می  ‌پنداشت فراتر است‪.‬درک این اهمیت‪ ،‬زمانی ممکن شد‬ ‫که آدمی توانست ارتباط دستگاه تنفس و دستگاه گردش خون را بیابد‪.‬‬ ‫دستگاه گردش خون‪ ،‬خون را از اندام‌های بدن جمع‌آوری می‌کند و به سوی شش‌ها می‌آورد‪.‬این‬ ‫اکسید زیادی دارد‪.‬در شش‌ها خون‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫اکسیژن کم‪ ،‬اما کربن‌دی‬ ‫ِ‬ ‫خون که به خون تیره معروف است‬ ‫کربن‌دی اکسید را از دست می‌دهد و از هوا اکسیژن می‌گیرد و به خون روشن تبدیل می شود‪.‬خون‬ ‫روشن توسط دستگاه گردش خون به اندام‌ها و یاخته‌ها فرستاده می‌شود (شکل ‪.)1‬به این ترتیب‪،‬‬ ‫همواره به یاخته‌های بدن‪ ،‬اکسیژن می‌رسد و کربن‌دی‌اکسید از آنها دور می‌شود‪.‬اما این کار چه‬ ‫ضرورتی دارد؟‬ ‫در فصل قبل دیدیم که یاخته‌ها چگونه مواد مغذی را به‌دست می‌آورند‪.‬انرژی مواد مغذی‪ ،‬مثل‬ ‫گلوکز‪ ،‬باید ابتدا به انرژی ذخیره شده در ‪ ATP‬تبدیل‌شود‪.‬واکنش خالصه شدۀ این تبدیل‪ ،‬به این‬ ‫صورت است‪:‬‬ ‫شکل ‪1‬ــ یاخته های بدن‪ ،‬گازهای‬ ‫تنفسی را با خون و خون این گازها را‬ ‫‪ + ATP‬آب ‪ +‬کربن دی اکسید → ‪ ADP‬و فسفات ‪ +‬اکسیژن ‪ +‬گلوکز‬ ‫در شش‌ها با هوا مبادله می کند‪.‬‬ ‫این واکنش که تنفس یاخته ای نام دارد‪ ،‬علت نیاز به اکسیژن را توجیه می‌کند‪.‬اما کربن دی اکسید‬ ‫چرا باید دور شود؟ یکی از علل زیان بار بودن کربن دی اکسید‬ ‫این است که می‌تواند با آب واکنش داده‪ ،‬کربنیک اسید تولید کند و‬ ‫اکسیژن‬ ‫کربن دی اکسید‬ ‫‪ pH‬را کاهش دهد‪.‬این تغییر ‪ pH‬بـاعث تغییر ساختار پروتئین هـا‬ ‫می‌شود که می‌تواند عملکرد پروتئین‌ها را مختل کند‪.‬از آنجا که‬ ‫شش ها‬ ‫بسیاری از فرایندهای یاخته ای را پروتئین‌ها انجام می‌دهند؛‬ ‫از بین رفتن عملکرد آنها اختالل گسترده‌ای را در کار یاخته‌ها‬ ‫و بافت‌ها ایجاد می‌کند‪.‬در واقع‪ ،‬افزایش کربن دی اکسید‪،‬‬ ‫گویچه های قرمز خطرناک تر از کاهش اکسیژن است‪.‬‬ ‫اندام ها‬ ‫‪34‬‬ ‫ّ‬ ‫آیا هوای دمی با هوای بازدمی متفاوت است؟‬ ‫فعالیت‬ ‫پژوهش های دانشمندان در ابتدا‪ ،‬وجود سه گاز نیتروژن‪ ،‬اکسیژن و کربن‌دی اکسید را در هوا نشان‬ ‫داد‪.‬در این آزمایش‪ ،‬هوای دمی و بازدمی را از نظر مقدار نسبی کربن دی اکسید بررسی می‌کنیم‪.‬اما چگونه می‌توان مقدار‬ ‫کربن دی اکسید را در هوا تشخیص داد؟‬ ‫معرف کربن دی‌اکسید‬‫برای انجام این آزمایش می توان از محلول آب آهک (بی رنگ) یا برم تیمول بلو رقیق (آبی رنگ) که ّ‬ ‫هستند استفاده کرد‪.‬با دمیدن کربن دی اکسید به درون این محلول ها‪،‬آب آهک شیری رنگ و برم تیمول بلو‪ ،‬زرد رنگ می شود‪.‬‬ ‫‪1‬ــ دستگاه را مطابق شکل سوار کنید‪.‬انتهای لولۀ بلند را درون‬ ‫محلول و انتهای لولۀ کوتاه را در باالی محلول قرار دهید‪.‬‬ ‫‪2‬ــ به آرامیاز طریق لولۀ مرکزی‪ ،‬عمل دم و بازدم را انجام دهید‪.‬در‬ ‫هنگام دم‪ ،‬در کدام ظرف‪ ،‬حباب هوا مشاهده میشود؟ هنگام بازدم چطور؟‬ ‫معرف در یکی از ظرف ها تغییر‬ ‫‪3‬ــ دم و بازدم را ادامه دهید تا رنگ ّ‬ ‫کند‪.‬آن را یادداشت کنید‪.‬‬ ‫‪4‬ــ چند دقیقۀ دیگر نیز به دم و بازدم ادامه دهید و تغییرات بعدی‬ ‫رنگ را در هر دو ظرف مشاهده‪ ،‬و یادداشت کنید‪.‬‬ ‫ب)‬ ‫الف)‬ ‫‪  5‬ــ اکنون به پرسش های زیر پاسخ دهید‪:‬‬ ‫الف) چرا هوای دمى‪ ،‬به یک ظرف و هوای بازدمی‪ ،‬به ظرف دیگر وارد می شود؟‬ ‫ب) نخست در کدام ظرف تغییر رنگ مشاهده کردید؟‬ ‫معرف در هر دو ظرف سرانجام تغییر رنگ داد؟ این موضوع چه چیزی را برای ما روشن می کند؟‬ ‫پ) آیا ّ‬ ‫بخش‌های عملکردی دستگاه تنفس‬ ‫از نظر عملکرد‪ ،‬می‌توان دستگاه تنفس را به دو بخش اصلی به نام‌های بخش هادی و بخش‬ ‫مبادله‌ای تقسیم کرد‪.‬‬ ‫بخش هادی‬ ‫بیشتر بدانید‬ ‫بخش هادی‪ ،‬از مجاری تنفسی ای تشکیل شده است که هوا را به درون و بیرون دستگاه تنفسی‬ ‫عواملمختلفیبرعملکردیاخته‌های‬ ‫هدایت می‌کنند و آن را از ناخالصی‌ها‪ ،‬مثل میکروب‌های بیماری‌زا و ذرات گرد و غبار‪ ،‬پاک‌سازی و‬ ‫مژک‌دار اثر می‌گذارند‪.‬هوای خیلی‬ ‫نیز‪ ،‬گرم و مرطوب می‌کنند تا برای مبادلۀ گازها با خون آماده شود‪.‬از بینی تا نایژک انتهایی به بخش‬ ‫سرد‪ ،‬حرکت مژک‌های الیۀ مخاطی‬ ‫هادی تعلق دارد‪.‬‬ ‫را کند می‌کند‪.‬دود سیگار و قلیان‬ ‫و بعضی از آالینده‌های شیمیایی‬ ‫ابتدای مسیر ورود هوا در بینی‪ ،‬از پوست نازکی پوشیده شده است که موهای آن‪ ،‬مانعی در برابر‬ ‫موجود در هوا‪ ،‬باعث مرگ یاخته‌های‬ ‫ورود ناخالصی‌های هوا ایجاد می‌کند‪.‬با پایان یافتن این پوست‪ ،‬مخاط مژک‌دار در بینی آغاز می‌شود‬ ‫مژک‌دار می‌شوند‪.‬‬ ‫که در سراسر مجاری هادی ادامه پیدا می‌کند‪.‬این مخاط‪ ،‬یاخته‌های مژک‌دار فراوان و ترشحات‬ ‫‪35‬‬ ‫مخاطی دارد‪.‬در این ترشحات مواد ضد میکروبی وجود دارد‪.‬‬ ‫(شکل ‪.)2‬‬ ‫ذرۀ خارجی‬ ‫ترشحات مخاطی‪ ،‬ناخالصی‌های هوا را ضمن عبور به دام‬ ‫ترشحات مخاطی‬ ‫می‌اندازد‪.‬مژک‌ها با حرکت ضربانی خود‪ ،‬ترشحات مخاطی و‬ ‫مژک ها‬ ‫ناخالصی‌های به دام افتاده در آن را به سوی حلق می‌رانند‪.‬‬ ‫در آنجا یا به دستگاه گوارش وارد شده‪ ،‬شیرۀ معده آنها را نابود‬ ‫غشای پایه‬ ‫می‌کند یا به خارج از بدن هدایت می‌شوند‪.‬‬ ‫ترشحات مخاطی‪ ،‬هوا را مرطوب می‌کنند‪.‬مرطوب کردن‬ ‫شکل ‪2‬ــ در مخاط نای سلول های استوانه ای مژک دار قرار دارند‪.‬‬ ‫هوا برای تبادل گازها ضرورت دارد‪.‬گازهای تنفسی تنها در صورتی که محلول در آب باشند‪ ،‬می‌توانند‬ ‫بین شش‌ها و خون مبادله شوند‪.‬‬ ‫واژه شناسی‬ ‫در بینی‪ ،‬شبکه‌ای وسیع از رگ‌هایی با دیوارۀ نازک وجود دارد که هوا را گرم می‌کند‪.‬این شبکه‬ ‫برچاکنای‬ ‫به سطح درونی بینی بسیار نزدیک است‪ ،‬بنابراین آسیب‌پذیری بیشتری دارد و آسان‌تر از دیگر نقاط‪،‬‬ ‫(‪ /Epiglottis‬اپی گلوت)‬ ‫دچار خون‌ریزی می‌شود‪.‬‬ ‫اپی گلوت زبانه ای است که در باالی‬ ‫حنجره قرار دارد و مانع ورود غذا به‬ ‫هوا با عبور از بینی‪ ،‬دهان‪ ،‬یا هر دو‪ ،‬به حلق وارد می شود (شکل ‪.)3‬‬ ‫نای می شود‪.‬چاکنای به معنای‬ ‫حلق‪ ،‬گذرگاهی ماهیچه‌ای است که هم هوا و هم غذا از آن عبور می کند‪.‬‬ ‫شکاف میان تارهای صوتی است‬ ‫انتهای حلق به یک دو راهی ختم می‌شود‪.‬در این دو راهی‪ ،‬حنجره در جلو‬ ‫که در حنجره وجود دارد‪.‬اپی گلوت‬ ‫دریچه ای است که این شکاف را‬ ‫و مری در پشت قرار دارد‪.‬‬ ‫می پوشاند‪.‬پس برچاکنای به معنای‬ ‫حنجره در ابتدای نای واقع است و در تنفس‪ ،‬دو کار مهم انجام می‌دهد‪.‬‬ ‫پوشاننده چاکنای همان معنی را‬ ‫یکی آنکه دیوارۀ غضروفی آن‪ ،‬مجرای عبور هوا را باز نگه می‌دارد و دیگر آنکه‬ ‫می دهد که در آن بر به معنای باال و‬ ‫رو به کار رفته است‪.‬‬ ‫درپوشی به نام برچاکنای (اپی‌گلوت) دارد که مانع ورود غذا به مجرای تنفسی‬ ‫زبان‬ ‫می‌شود‪.‬‬ ‫برچاکنای‬ ‫دیوارۀ نای‪ ،‬حلقه‌های غضروفی شبیه به نعل اسب یا حرف ‪ C‬دارد که‬ ‫حنجره پردۀ صوتی‬ ‫مجرای نای را همیشه باز نگه می‌دارند (شکل ‪.)4‬دهانۀ غضروف (دهانۀ حرف‬ ‫‪ )C‬به سمت مری قرار دارد‪.‬در نتیجه حرکت لقمه‌های بزرگ غذا در مری با‬ ‫مری‬ ‫نای‬ ‫مانعی روبهرو نمیشود‪.‬ساختار دیوارۀ نای در شکل ‪ 5‬نشان داده شده است‪.‬‬ ‫شکل ‪۳‬ــ حلق و حنجره‬ ‫شکل ‪ ۵‬ــ ساختار بافتی دیوارۀ نای‪.‬‬ ‫مخاط‬ ‫دیوارۀ نای از بیرون به درون شامل‬ ‫چهار الیه است‪:‬‬ ‫مری‬ ‫زیرمخاط‬ ‫‪1‬ــ پیوندی‬ ‫ماهیچه‬ ‫غدۀ ترشحی‬ ‫‪2‬ــ غضروفی ماهیچه ای‬ ‫‪3‬ــ زیر مخاط‬ ‫غضروف‬ ‫غضروف های ‪ C‬شکل‬ ‫‪4‬ــ مخاط‬ ‫الیۀ پیوندی‬ ‫شکل ‪4‬ــ حلقه‌های غضروفی نای‬ ‫‪36‬‬ ‫نای‪ ،‬در انتهای خود‪ ،‬به دو شاخه تقسیم می‌شود و نایژه‌های اصلی را پدید می‌آورد‪.‬هر نایژۀ اصلی‬ ‫به یک شش وارد شده‪ ،‬در آنجا به نایژه‌های باریک‌تر تقسیم می‌شود (شکل ‪.)6‬همچنان که از نایژۀ‬ ‫اصلی به سمت نایژه‌های باریک‌تر پیش‌ می‌رویم‪ ،‬از مقدار غضروف کاسته می‌شود‪.‬انشعابی از نایژه‬ ‫که دیگر غضروفی ندارد‪ ،‬نایژک نامیده می شود‪.‬‬ ‫به علت نداشتن غضروف‪ ،‬نایژک‌ها میتوانند تنگ و گشاد شوند‪.‬این ویژگی نایژک‌ها به دستگاه‬ ‫تنفس امکان می‌دهد تا بتواند مقدار هوای ورودی یا خروجی را تنظیم کند‪.‬آخرین انشعاب نایژک در بخش‬ ‫هادی‪ ،‬نایژک انتهایی نام دارد‪.‬‬ ‫بخش مبادله‌ای‬ ‫نایژۀ اصلی‬ ‫بخش مبادله‌ای‪ ،‬با حضور اجزای کوچکی به‌نام حبابک‬ ‫مشخص می‌شود (شکل ‪.)7‬نایژکی را که روی آن حبابک‬ ‫غضروف‬ ‫وجود دارد‪ ،‬نایژک مبادله‌ای می‌نامیم‪.‬نایژک مبادله‌ای در‬ ‫انتهای خود به ساختاری شبیه به خوشۀ انگور ختم می شود‬ ‫که از اجتماع حبابک‌ها پدید آمده است‪.‬هر یک از این‬ ‫نایژه‬ ‫خوشه‌ها را یک کیسۀ حبابکی می‌نامند‪.‬‬ ‫نایژک‬ ‫مخاط مژک‌دار در طول نایژک مبادله‌ای به پایان می‌رسد‪،‬‬ ‫نایژک انتهایی‬ ‫بنابراین در محل حبابک ها‪ ،‬این مخاط وجود ندارد‪.‬‬ ‫شکل ‪ 6‬ــ انشعابات نای‬ ‫در حبابک‌ها‪ ،‬گروهی از یاخته‌های دستگاه ایمنی بدن‬ ‫به نام درشت خوار (ماکروفاژ) مستقر شده اند (شکل ‪.)8‬‬ ‫این یاخته‌ها‪ ،‬باکتری ها و ذرات گرد و غباری را که از مخاط‬ ‫نایژک انتهایی‬ ‫مژک‌دار گریخته‌اند نابود می‌کنند‪.‬درشتخوارها یاخته‌هایی با‬ ‫ویژگی بیگانه‌خواری و توانایی حرکتاند‪.‬این یاخته‌ها‪ ،‬نه فقط‬ ‫نایژک‬ ‫حبابکی شش‌ها‪ ،‬بلکه در دیگر نقاط بدن نیز‬‫ِ‬ ‫در کیسه‌های‬ ‫مبادله ای‬ ‫حضور دارند‪.‬‬ ‫کیسۀ‬ ‫هنگام نفس کشیدن‪ ،‬حجم کیسههای حبابکی تغییر‬ ‫حبابکی‬ ‫حبابک‬ ‫میکند‪.‬الیۀ نازکی از آب‪ ،‬سطحی از حبابک را که در تماس‬ ‫با هواست پوشانده است؛ بنابراین حبابک به علت وجود نیروی‬ ‫شکل ‪7‬ــ بخش مبادله ای دستگاه‬ ‫کشش سطحی آب‪ ،‬در برابر باز شدن مقاومت می‌کند‪.‬ماده‌ای‬ ‫تنفس‬ ‫به نام عامل سطح فعال (سورفاکتانت) که از بعضی یاخته‌های‬ ‫حبابک‌ها ترشح می‌شود‪ ،‬با کاهش نیروی کشش سطحی‪ ،‬باز شدن حبابک ها را آسان می کند‬ ‫(شکل ‪.)9‬در بعضی از نوزادانی که زودهنگام به دنیا آمده‌اند‪ ،‬عامل سطح فعال به مقدار کافی ساخته‬ ‫نشد ‌ه است و بنابراین به زحمت نفس می‌کشند‪.‬‬ ‫‪37‬‬ ‫اطراف حبابکها را مویرگهای خونی فراوان‪ ،‬احاطه‬ ‫کرده‌اند و بهاین ترتیب‪ ،‬امکان تبادل گازها بین هوا و خون‬ ‫فراهم شده است (شکل ‪.)10‬‬ ‫دیوارۀ حبابک از دو نوع یاخته ساخته شده است‪.‬نوع‬ ‫ّاول‪ ،‬سنگفرشی و فراوانتر است‪.‬نوع دوم‪ ،‬با ظاهری‬ ‫ً‬ ‫کامال متفاوت‪ ،‬به تعداد خیلی کمتر دیده میشود و ترشح‬ ‫عامل سطح فعال را بر عهده دارد (شکل‪.)11‬درشتخوارها‬ ‫جزء یاخته‌های دیوارۀ حبابک‪ ،‬طبقه‌بندی نمی‌کنند‪.‬‬ ‫را ِ‬ ‫یاخته های درشت خوار‬ ‫برای اینکه اکسیژن و کربن دی اکسید بین هوا و‬ ‫شکل ‪ 8‬ــ یاخته های درشت خوار در حبابک‌ها‬ ‫خون مبادله شوند‪ ،‬این مولکول‌ها باید از ضخامت دیوارۀ‬ ‫حبابک ها و دیوارۀ مویرگ‌ها عبور کنند‪.‬هر دو دیواره‪ ،‬از بافت پوششی سنگ فرشی یک الیه ساخته‬ ‫شده اند که بسیار نازک است‪.‬در جاهای متعدد‪ ،‬بافت پوششی حبابک و مویرگ هر دو غشای پایۀ‬ ‫مشترک دارند؛ درنتیجه مسافت انتشار گازها به حداقل ممکن رسیده است (شکل ‪.)11‬‬ ‫خون روشن‬ ‫سیاهرگ ششی‬ ‫سرخرگ ششی‬ ‫هوا‬ ‫خون تیره‬ ‫حبابک‬ ‫دیوارۀ حبابک‬ ‫عامل سطح فعال‬ ‫شکل ‪9‬ــ عامل سطح فعال در‬ ‫شکل ‪۱۰‬ــ مویرگ‌های خونی فراوان‪ ،‬اطراف حبابک ها را احاطه کرده اند‪.‬‬ ‫سطحی که مجاور هواست ترشح‬ ‫می‌شود‪.‬‬ ‫هستۀ یاختۀ‬ ‫گویچۀ قرمز‬ ‫سنگ فرشی‬ ‫هستۀ یاختۀ پوششی مویرگ‬ ‫مویرگ‬ ‫ماکروفاژ‬ ‫حبابک‬ ‫مویرگ‬ ‫دیوارۀ حبابک‬ ‫غشای پایۀ مشترک‬ ‫گویچۀ قرمز‬ ‫یاخته های‬ ‫فضای درون‬ ‫یاختۀ نوع دوم در مویرگ‬ ‫سنگ فرشی‬ ‫دیوارۀ مویرگ‬ ‫شکل‪11‬ــساختارحبابکها‬ ‫حبابک‬ ‫‪38‬‬ ‫حمل گازها در خون‬ ‫کار دستگاه تنفس با همکاری دستگاه گردش خون‪ ،‬کامل می شود‪.‬خون‪ ،‬اکسیژن را به یاخته‌ها‬ ‫می‌رساند و کربن دی‌اکسید را از آنها می گیرد و به سمت شش‌ها می آورد تا از بدن خارج شود‪.‬‬ ‫با توجه به اینکه بخش اندکی از این گازها به صورت محلول در خوناب جابه جا می شوند‪ ،‬بنابراین‬ ‫به سازوکارهای دیگری برای حمل این مولکول ها در خون نیاز است‪.‬‬ ‫گویچۀ قرمز سرشار از هموگلوبین است‪.‬غلظت اکسیژن خونی که از قلب به شش ها می رود‪ ،‬کمتر‬ ‫از غلظت اکسیژن در هوای حبابک ها است؛ در نتیجه در شش ها اکسیژن به هموگلوبین می پیوندد‬ ‫و در مجاورت بافت‌ها‪ ،‬که غلظت اکسیژن به علت مصرف شدن توسط یاخته‌ها کاهش یافته است‪،‬‬ ‫اکسیژن از هموگلوبین جدا و به یاخته‌ها داده می‌شود‪.‬پیوستن کربن‌دی اکسید به هموگلوبین و یا‬ ‫ُ‬ ‫گسستن از آن نیز تابع غلظت کربن دی اکسید است‪.‬در بافت‌ها‪ ،‬کربن دی‌اکسید به هموگلوبین‬ ‫متصل و در شش‌ها از آن جدا می‌شود‪.‬‬ ‫کربن مونوکسید‪ ،‬مولکول دیگری است که می‌تواند به هموگلوبین متصل شود با این تفاوت که‬ ‫وقتی متصل شد‪ ،‬به آسانی جدا نمی‌شود‪.‬محل اتصال این مولکول به هموگلوبین‪ ،‬همان محل اتصال‬ ‫اکسیژن است‪.‬بنابراین کربن مونواکسید با اتصال به هموگلوبین‪ ،‬مانع پیوستن اکسیژن می‌شود و‬ ‫چون به آسانی جدا نمی‌شود ظرفیت حمل اکسیژن را در خون کاهش می‌دهد‪.‬این وضعیت ممکن‬ ‫است چنان شدید باشد که به مرگ منجر شود‪.‬از این رو کربن مونواکسید گازی سمی به شمار می‌رود‪.‬‬ ‫تنفس این گاز باعث مسمومیت می‌شود و به گاز گرفتگی شهرت دارد‪.‬‬ ‫بیشترین مقدار حمل اکسیژن در خون به وسیله هموگلوبین انجام می شود؛ اما هموگلوبین در‬ ‫ارتباط با حمل کربن دی اکسید نقش کمتری دارد‪.‬‬ ‫بیشترین مقدار کربن‌دی‌اکسید به‌صورت یون بیکربنات در خون حمل می‌شود‪.‬در گویچۀ قرمز‪،‬‬ ‫آنزیمیبه نام کربنیک انیدراز هست که کربن‌دی‌اکسید را با آب ترکیب میکند و کربنیک‌اسید پدید‬ ‫می‌آورد‪.‬کربنیک اسید به سرعت به یون بیکربنات و هیدروژن تجزیه می‌شود‪.‬یون بیکربنات از گویچه‬ ‫قرمز خارج و به خوناب وارد می‌شود‪.‬با رسیدن به شش‌ها‪ ،‬کربن دی‌اکسید از ترکیب یون بیکربنات آزاد‬ ‫میشود و از آنجا به هوا انتشار می‌یابد‪.‬‬ ‫بیشتر بدانید‬ ‫گاز کربن مونوکسید‪ ،‬بدون رنگ‪ ،‬بو یا طعم است و بنابراین وجود آن در محیط‪ ،‬قابل تشخیص نیست؛ به همین علت آن را قاتل خاموش می‌نامند‪.‬این گاز‬ ‫در دود حاصل از سوختن ناقص سوخت‌های فسیلی مثل نفت و گاز پدید می‌آید‪.‬به همین علت‪ ،‬اطمینان پیدا کردن از خروج دود از وسایلی که از سوخت‬ ‫ً‬ ‫فسیلی‪ ،‬به ویژه گاز استفاده می‌کنند کامال ضرورت دارد‪.‬‬ ‫‪39‬‬ ‫ُ‬ ‫تهویۀ ششی‬ ‫گفتار ‪2‬‬ ‫ُ‬ ‫تهویۀ ششی شامل دو فرایند دم و بازدم است‪.‬برای درک چگونگی دم و بازدم‪ ،‬الزم است ابتدا با‬ ‫ساختار و عمل شش‌ها آشنا شویم‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫شش‌ها‬ ‫شش‌ها درون قفسۀ سینه و روی پردۀ ماهیچه‌ای میان بند قرار دارند‪.‬شش چپ به علت مجاورت‬ ‫با قلب‪ ،‬از شش راست قدری کوچک تر است‪.‬بیشتر حجم شش‌ها را کیسه‌های حبابکی به خود‬ ‫اختصاص داده‌اند و ساختاری اسفنج‌گونه را به شش می‌دهند‪.‬مویرگ‌های خونی فراوان‪ ،‬که اطراف‬ ‫کیسه‌های حبابکی را همچون تار عنکبوت احاطه کرده‪ ،‬دیگر بخش فراوان در شش‌ها است‪.‬بنابراین‬ ‫ً‬ ‫شش را می‌توان عمدتا مجموعه‌ای از نایژه ها‪ ،‬نایژک ها‪ ،‬کیسه‌های حبابکی و رگ‌ها دانست که از‬ ‫بیرون بافت پیوندی آن را احاطه می کند‪.‬‬ ‫هر یک از شش‌ها را پرده‌ای‬ ‫دوالیـه بـه نـام پـردۀجنب فراگرفته‬ ‫ماهیچه های‬ ‫شش‬ ‫بین دنده ای‬ ‫است (شکل ‪.)12‬یکی از الیه‌های‬ ‫شش‬ ‫دنده‬ ‫این پرده‪ ،‬به سطح شش چسبیده‬ ‫های و الیۀ دیگر به سطح درونی قفسۀ‬ ‫ماهیچه‬ ‫بین دنده ای‬ ‫پردۀ جنب‬ ‫(الیه خارجی)‬ ‫سینه متصل است‪.‬درون پردۀ‬ ‫جنب‪ ،‬فضای اندکی است که از‬ ‫پردۀ جنب‬ ‫(الیه داخلی)‬ ‫مایعی به نام مایع جنب‪ ،‬پر شده‬ ‫فضای درون‬ ‫است‪.‬فشار این مایع از فشار َجو‬ ‫میان بند‬ ‫پردۀ جنب‬ ‫کمتر است و باعث میشود ششها‬ ‫ً‬ ‫در حالت بازدم‪ ،‬کامال جمع نشوند‪،‬‬ ‫در صورتی که قسمتی از قفسه‬ ‫سینه سوراخ شود‪ ،‬ششها جمع‬ ‫شکل ‪12‬ــ شش‌ها و قفسۀ سینه‬ ‫میشوند‪.‬‬ ‫شش‌ها دو ویژگی مهم دارند‪ :‬یکی پیروی از حرکات قفسۀ سینه و دیگری ویژگی کشسانی‪.‬‬ ‫هنگامیکه حجم قفسۀ سینه افزایش مییابد‪ ،‬شش‌ها باز می‌شوند‪.‬در نتیجه‪ ،‬فشار هوای درون شش‌ها‬ ‫کم شده‪ ،‬هوای بیرون به درون شش‌ها کشیده می‌شود‪.‬اما باید توجه داشت که به علت ویژگی کشسانی‪،‬‬ ‫شش‌هادربرابرکشیدهشدن‪،‬مقاومتنیزنشانمی‌دهندوتمایلدارندبهوضعیتاولیۀخودبازگردند‪.‬ویژگی‬ ‫کشسانی شش‌ها در بازدم نقش مهمیدارد‪.‬‬ ‫‪40‬‬ ‫َدم‬ ‫َ‬ ‫بازدم‬ ‫دم‪ ،‬فرایندی است که درنتیجۀ‬ ‫افزایش حجم قفسۀ سینه رخ‬ ‫افزایش حجم قفسه سینه‬ ‫کاهش حجم قفسه سینه‬ ‫میدهد‪.‬در این رویداد‪ ،‬دو عامل‬ ‫دخالت دارد‪ّ.‬اول‪ ،‬ماهیچۀ میانبند‬ ‫(دیافراگم) که در حالت استراحت‪،‬‬ ‫گنبدی شکل است‪ ،‬اما وقتی‬ ‫منقبضمی‌شود‪،‬بهحالتمسطحدر‬ ‫می‌آید‪.‬دوم‪ ،‬انقباض ماهیچه‌های‬ ‫بین دنده‌ای خارجی که دنده‌ها را‬ ‫به سمت باال و جلو جابهجا می‌کند‬ ‫میان بند‬ ‫شکل ‪13‬ـ افزایش و کاهش حجم‬ ‫یراند (شکل‪.)13‬‬ ‫و جناغ را به جلو م ‌‬ ‫قفسۀ سینه در دم و بازدم عادی‬ ‫درتنفسآراموطبیعی‪،‬میانبندنقشاصلیرابرعهدهدارد‪.‬در ِدمعمیق‪،‬انقباضماهیچه‌هایناحیۀ گردن‬ ‫نیز‪،‬بهافزایشحجمقفسۀسینهکمکمی‌کند‪.‬‬ ‫با به استراحت در آمدن ماهیچ ‌ۀ میانبند و ماهیچه‌های بین دنده‌ای خارجی‪ ،‬و بر اثر ویژگی‬ ‫کشسانی شش‌ها‪ ،‬حجم قفسۀ سینه و در نتیجه‪ ،‬حجم شش‌ها کاهش می یابد وهوای درون آنها به‬ ‫بیرون رانده می‌شود‪.‬در بازدم عمیق‪ ،‬انقباض ماهیچه‌های بین دنده‌ای داخلی و نیز ماهیچه‌های‬ ‫شکمی‪ ،‬به کاهش حجم قفسۀ سینه کمک می‌کند‪.‬‬ ‫ّ‬ ‫تشریح شش گوسفند‬ ‫فعالیت‬ ‫‪1‬ــ ویژگی ظاهری‪ :‬شش به علت دارا بودن کیسه‌های حبابکی فراوان‪ ،‬حالتی اسفنج گونه دارد‪.‬شش‬ ‫راست از شش چپ بزرگ‌تر است‪.‬شش راست از سه قسمت‬ ‫َ‬ ‫یا لپ (لوب) و شش چپ از دو قسمت تشکیل شده است‪.‬‬ ‫‪2‬ــ تشخیص شش راست و چپ‪ :‬اگر در نمونه ای که‬ ‫تهیه کرده‌اید مری نیز وجود دارد‪ ،‬به محل قرارگیری آن‬ ‫توجه کنید‪.‬نای در جلو و مری درپشت قرار گرفته است و به‬ ‫این ترتیب می‌توانید سطح جلویی و پشتی نای و شش‌ها (و‬ ‫در نتیجه راست و چپ آنها) را نیز مشخص کنید‪.‬‬ ‫مری را جدا کنید‪.‬برای تشخیص سطح جلویی و پشتی‬ ‫نای در حالتی که مری از آن جدا شده است‪ ،‬کافی است به یاد‬ ‫داشته باشید که غضروف‌های نای ‪ C‬شکل اند‪.‬این وضعیت‬ ‫باعث می‌شود که در نای‪ ،‬قسمت دهانۀ حرف ‪ C‬از سایر‬ ‫قسمت ها نرم تر باشد‪.‬با لمس کردن‪ ،‬این قسمت را پیدا کنید‪.‬‬ ‫‪41‬‬ ‫این قسمت‪ ،‬محل اتصال نای به مری و بنابراین سطح پشتی نای است‪.‬‬ ‫‪3‬ــ بررسی ویژگی کشسانی شش‌ها‪ :‬با یک تلمبه از نای به درون شش‌ها بدمید و قابلیت کشسانی شش‌ها را مشاهده کنید‪.‬‬ ‫‪4‬ــ بررسی ساختارهای درونی‪ :‬نای را از قسمت نرم آن (دهانۀ حرف ‪ )C‬در طول‪ ،‬برش دهید تا به نزدیکی شش‌ها برسید‪.‬در‬ ‫نای گوسفند‪ ،‬قبل از دو نایژۀ اصلی‪ ،‬یک انشعاب سوم هم مشاهده می‌شود که به شش راست می‌رود‪.‬مدخل این انشعاب و سپس‬ ‫نایژه‌های اصلی را مشاهده کنید‪.‬‬ ‫برش طولی نای را از مدخل نایژۀ اصلی ادامه دهید‪.‬دقت کنید که بریدن نایژۀ اصلی به سادگی نای نیست و این به علت ساختار‬ ‫غضروف‌های نایژه است که در ابتدا به صورت حلقۀ کامل و بعد به صورت قطعه قطعه است‪.‬در طول نای‪ ،‬مدخل های نایژه‌های‬ ‫بعدی قابل مشاهده است‪.‬‬ ‫اگر تکه‌ای از شش را ِب ُبرید‪ ،‬در مقطع آن سوراخ‌هایی را مشاهده می‌کنید که به سه گروه قابل تقسیم‌اند‪.‬نایژه ها‪ ،‬سرخرگ‌ها‬ ‫و سیاهرگ‌ها‪.‬لبۀ نایژه‌ها به علت دارا بودن غضروف‪ ،‬زبر است و به این ترتیب از رگ ها قابل تشخیص است‪.‬سرخرگ‌ها دیوارۀ‬ ‫محکم تری نسبت به سیاهرگ‌ها دارند و به همین علت‪ ،‬برخالف سیاهرگ‌ها دهانۀ آنها حتی در نبود خون هم باز است اما دهانۀ‬ ‫سیاهرگ‌ها در نبود خون بسته است‪.‬‬ ‫اگر تکه‌ای از شش‌ را ببرید و در ظرفی پر از آب بیندازید خواهید دید که روی سطح آب شناور می‌ماند‪.‬چرا؟‬ ‫حجم‌های تنفسی‬ ‫مقدار هوایی که به شش‌ها وارد یا از آن خارج می‌شود به چگونگی دم و بازدم ما بستگی دارد‪.‬‬ ‫بنابراین‪ ،‬حجم‌های مختلفی از هوا را می‌توان به شش وارد و یا از آن خارج کرد‪.‬حجم‌های تنفسی‬ ‫را با دستگاه َدم سنج (اسپیرومتر) اندازه می گیرند‪.‬نموداری که دم سنج از دم و بازدم های فرد رسم‬ ‫می‌کند‪َ ،‬دم نگاره (اسپیروگرام) نامیده می شود (شکل ‪.)14‬تحلیل دم نگاره در تشخیص درست‬ ‫بیماری‌های ششی کاربرد دارد‪.‬‬ ‫به مقدار هوایی که در یک دم عادی وارد یا در یک بازدم عادی خارج می‌شود حجم جاری‬ ‫می‌گویند‪.‬حجم جاری حدود ‪ 500 mL‬است‪.‬از حاصل ضرب حجم جاری در تعداد تنفس در دقیقه‪،‬‬ ‫حجم تنفسی در دقیقه به دست می‌آید‪.‬‬ ‫اما می‌دانیم که با دم یا بازدم عمیق می‌توانیم مقدار بیشتری هوا را به شش‌ها وارد یا از آنها خارج‬ ‫کنیم‪.‬حجم ذخیرۀ دمی‪ ،‬به مقدار هوایی گفته می‌شود که می‌توان پس از یک دم معمولی‪ ،‬با یک‬ ‫دم عمیق به شش‌ها وارد کرد‪.‬حجم ذخیرۀ بازدمی‪ ،‬به مقدار هوایی گفته می‌شود که می‌توان پس‬ ‫از یک بازدم معمولی با یک بازدم عمیق از شش‌ها خارج کرد‪.‬حتی بعد از یک بازدم عمیق‪ ،‬مقداری‬ ‫هوا در شش‌ها باقی می‌ماند و نمی‌توان آن را خارج کرد‪.‬این مقدار را حجم باقی‌مانده می‌نامند‪.‬حجم‬ ‫باقی مانده‪ ،‬اهمیت زیادی دارد؛ چون باعث می‌شود حبابک‌ها همیشه باز بمانند؛ همچنین تبادل‬ ‫گازها را در فاصلۀ بین دو تنفس ممکن می‌کند‪.‬‬ ‫‪42‬‬ ‫باید توجه کرد که بخشی از هوای دمی در بخش هادی دستگاه تنفس می‌ماند و به بخش مبادله ای‬ ‫نمی‌رسد‪.‬به این هوا که درحدود ‪ 150‬میلی لیتر است‪ ،‬هوای مرده می‌گویند‪.‬مقدار حجم ها در فرد‬ ‫سالم‪ ،‬به سن و جنسیت او بستگی دارد‪.‬‬ ‫ظرفیت‌های تنفسی‬ ‫ظرفیت تنفسی‪ ،‬مجموع دو یا چند حجم تنفسی است‪.‬ظرفیت حیاتی مقدار هوایی است که پس از‬ ‫یک دم عمیق و با یک بازدم عمیق می‌توان از شش ها خارج کرد و برابر با مجموع حجم‌های جاری‪،‬‬ ‫ذخیرۀ دمی و ذخیرۀ بازدمی است‪.‬ظرفیت تام‪ ،‬حداکثر مقدار هوایی است که شش ها می‌توانند در‬ ‫خود جای دهند و برابر است با مجموع ظرفیت حیاتی و حجم باقی‌مانده‪.‬‬ ‫‪6000 mL‬‬ ‫حداکثر دم‬ ‫ظرفیت تام‬ ‫‪5000 mL‬‬ ‫حجم‬ ‫ظرفیت‬ ‫ذخیرۀ‬ ‫حیاتی‬ ‫‪4000 mL‬‬ ‫دمی‬ ‫‪3000 mL‬‬ ‫حجم جاری‬ ‫‪2000 mL‬‬ ‫حجم ذخیرۀ‬ ‫بازدمی‬ ‫‪1000 mL‬‬ ‫حداکثر بازدم‬ ‫حجم باقی مانده‬ ‫شکل‪14‬ــ َدم سنج و َدم نگاره‬ ‫زمان‬ ‫ّ‬ ‫ظرفیت شش های افراد مختلف مساوی نیست‪.‬با ساختن دستگاهی مانند شکل زیر‪ ،‬می توانید گنجایش‬ ‫فعالیت‬ ‫شش های خود و هم کالسی هایتان را اندازه بگیرید‪.‬گنجایش ظرف وارونه‪ ،‬حداقل باید پنج لیتر باشد‪.‬در‬ ‫ابتدا‪ ،‬ظرف را از آب پر و سپس در تشت وارونه کنید‪.‬‬ ‫ابتدا نفس بسیار عمیقی بکشید و بعد تا جایی که می توانید در لوله فوت کنید‪.‬هنگام‬ ‫فوت کردن بینی خود را بگیرید‪.‬‬ ‫‪۱‬ــ آیا عددی که در اینجا نشان داده می شود‪ ،‬ظرفیت واقعی شش های شماست؟‬ ‫دلیل بیاورید‪.‬‬ ‫‪۲‬ــ چگونه می توانید به کمک این دستگاه‪ ،‬مقدار هوای دم و بازدم خود را نیز اندازه‬ ‫بگیرید؟‬ ‫‪43‬‬ ‫سایر اعمال دستگاه تنفس‬ ‫تکلم‪ :‬حنجره محل قرارگیری پرده‌های صوتی است‪.‬این پرده‌ها حاصل چین‌خوردگی مخاط به‬ ‫سمت داخل‌اند‪.‬پرده‌های صوتی صدا را تولید می‌کنند‪.‬شکل دهی به صدا به  وسیلۀ بخشی هایی مانند‬ ‫لب‌ها و دهان صورت می‌گیرد‪.‬‬ ‫سرفه و عطسه‪ :‬چنانچه ذرات خارجی یا گازهایی که ممکن است مضر یا نامطلوب باشند به‬ ‫مجاری تنفسی وارد شوند‪ ،‬باعث واکنش سرفه یا عطسه می شود؛ در این حالت هوا با فشار از راه‬ ‫دهان (سرفه) یا بینى و دهان (عطسه) همراه با مواد خارجى به بیرون رانده مى شود (شکل ‪.)15‬در‬ ‫افرادی که دخانیات مصرف می کنند‪ ،‬به علت از بین رفتن یاخته های مژکدار مخاط تنفسی‪ ،‬سرفه‬ ‫راه مؤثرتری برای بیرون راندن مواد خارجی است و به همین علت این‌گونه افراد به سرفه‌های مکرر‬ ‫مبتال هستند‪.‬‬ ‫شکل ‪15‬ــ عطسه یکی از‬ ‫سازوکارهای بیرون راندن مواد‬ ‫خارجی است‪.‬‬ ‫تنظیم تنفس‬ ‫دم‪ ،‬با انقباض میان بند و ماهیچه‌های بین دنده‌ای خارجی آغاز می‌شود‪.‬انقباض این ماهیچه‌ها‬ ‫مراکز‬ ‫پلمغزی‬ ‫تنفسی‬ ‫بصلالنخاع‬ ‫با دستوری انجام می شود که از طرف مرکز تنفس در بصل النخاع صادر شده است (شکل ‪.)16‬با‬ ‫پایان یافتن دم‪ ،‬بازدم بدون نیاز به پیام عصبی‪ ،‬با بازگشت ماهیچه‌ها به حالت استراحت و نیز ویژگی‬ ‫شکل ‪16‬ــ مراکز عصبی تنفس‬ ‫کشسانی شش‌ها انجام می‌شود‪.‬‬ ‫تنفس‪ ،‬مرکز دیگری هم دارد که در پل مغز‪ ،‬واقع است و با اثر بر مرکز تنفس در بصل‌النخاع‪ ،‬دم‬ ‫را خاتمه می‌دهد‪.‬مرکز تنفس در پل مغز می‌تواند مدت زمان دم را تنظیم کند‪.‬‬ ‫افزایش کربن‌دی اکسید و کاهش اکسیژن خون نیز از عوامل مؤثر در تنظیم تنفس‌اند‪.‬‬ ‫بیشتر بدانید‬ ‫سکسکه دم عمیقی است که درنتیجه انقباض ناگهانی میان بند ایجاد می شود‪.‬این فرایند درنتیجه تحریک میان بند یا عصب مرتبط با آن آغاز می شود‪.‬‬ ‫صدای سکسکه وقتی ایجاد می شود که هوای دمی با پرده های صوتی برخورد می کند‪.‬‬ ‫ً‬ ‫خمیازه دم بسیار عمیقی است که با باز شدن آرواره همراه است و نتیجۀ آن تهویۀ همۀ حبابک هاست (در تنفس عادی طبیعی لزوما چنین چیزی اتفاق‬ ‫نمی افتد)‪.‬افزایش کربن دی اکسید از عوامل ایجاد خمیازه است‪.‬‬ ‫‪44‬‬ ‫تنوع تبادالت گازی‬ ‫گفتار ‪3‬‬ ‫همه یاختههای بدن میتوانند‬‫در تکیاختهایها (شکل ‪ )17‬و جانورانی مانند هیدر که ٔ‬ ‫با محیط تبادالت گازی داشته باشند‪ ،‬ساختار ویژهای برای تنفس وجود ندارد؛ اما در سایر‬ ‫جانوران‪ ،‬ساختارهای تنفسی ویژه‌ای مشاهده میشود که ارتباط یاختههای بدن را با محیط‬ ‫فراهم می‌کنند‪.‬در این جانوران‪ ،‬چهار روش اصلی برای تنفس مشاهده می‌شود که عبارت‌اند‬ ‫از تنفس نایدیسی‪ ،‬تنفس پوستی‪ ،‬تنفس آبششی و تنفس ششی‪.‬‬ ‫شکل ‪17‬ـ تنفس از طریق انتشار در‬ ‫تنفس نایدیسی‬ ‫تک یاخته ای ها (پارامسی)‬ ‫نایدیسها‪ ،‬لولههای منشعب و مرتبط به هم هستند که از طریق منافذ تنفسی به خارج راه دارند‬ ‫(شکل ‪.)18‬منافذ تنفسی در ابتدای نایدیس قرار دارند‪.‬نایدیس به انشعابات کوچک‏تری تقسیم میشود‪.‬‬ ‫انشعابات پایانی‪ ،‬که در کنار همۀ یاختههای بدن قرار میگیرند‪ ،‬بنبست بوده و دارای مایعی است که‬ ‫تبادالت گازی را ممکن می‌کند؛‬ ‫نایدیس‬ ‫یاخته‬ ‫حشرات چنین تنفسی دارند‪.‬در‬ ‫این جانوران دستگاه گردش مواد‪،‬‬ ‫نقشی در انتقال گازهای تنفسی‬ ‫نایدیس‬ ‫ندارد‪.‬‬ ‫هوا‬ ‫منفذ‬ ‫شکل ‪18‬ـ تنفس نایدیسی‬ ‫تنفس پوستی‬ ‫در تنفس پوستی شبکۀ مویرگی زیرپوستی با مویرگ های فراوان وجود دارد و گازها‬ ‫با محیط اطراف از طریق پوست مبادله می شوند‪.‬سطح پوست در جانورانی که تنفس‬ ‫پوستی دارند‪ ،‬مرطوب نگه داشته می شود‪.‬کرم خاکی تنفس پوستی دارد‪.‬تنفس پوستی‬ ‫در دوزیستان نیز وجود دارد (شکل ‪.)19‬‬ ‫رگ خونی‬ ‫شکل ‪19‬ــ تنفس پوستی‬ ‫‪45‬‬ ‫تنفس آبششی‬ ‫سادهترین آبششها‪ ،‬برجستگیهای کوچک و پراکندۀ پوستی هستند‪ ،‬مانند آبششهای‬ ‫پوست‬ ‫ستارۀ دریایی (شکل ‪.)20‬در سایر بیمهرگان‪ ،‬آبششها به نواحی خاص محدود میشوند‪.‬‬ ‫برجستگی ها‬ ‫مایعات بدن‬ ‫ماهیان و نوزاد دو زیستان نیز آبشش دارند (شکل ‪.)21‬تبادل گاز از طریق آبشش‪ ،‬بسیار‬ ‫حرکت خون در مویرگ‌ها‪ ،‬و عبور آب در طرفین تیغه های آبششی‪ ،‬برخالف‬ ‫جهت ِ‬ ‫کارآمد است‪ِ.‬‬ ‫یکدیگر است‪.‬‬ ‫خون کم اکسیژن‬ ‫شکل ‪20‬ــ ساده ترین آبشش در ستاره‬ ‫کمان آبششی‬ ‫خون پر اکسیژن‬ ‫دریایی‬ ‫رگ های خونی‬ ‫تیغۀ آبششی‬ ‫کمان آبششی‬ ‫جریان آب‬ ‫جریان آب‬ ‫جریان خون در‬ ‫مویرگ ها‬ ‫رشته های آبششی‬ ‫شکل ‪21‬ــ تنفس آبششی در ماهی‪.‬‬ ‫به تفاوت جهت حرکت آب و خون‬ ‫دقت کنید‪.‬‬ ‫تنفس ششی‬ ‫حلزون از بیمهرگان خشکیزی است که برای تنفس‪ ،‬از شش استفاده میکند‪.‬در مهرهداران‬ ‫ششدار سازوکارهایی وجود دارد که باعث می‌شود جریان پیوسته‌ای از هوای تازه در مجاورت‬ ‫بخش مبادلهای برقرار شود‪.‬این ساز و کارها به سازوکارهای تهویه‌ای شهرت دارند‪.‬‬ ‫ً‬ ‫هوا‬ ‫مهرهداران دو نوع ساز و کار متفاوت در تهویه دارند؛ مثال قورباغه به کمک ماهیچههای‬ ‫بینی باز‬ ‫ِ‬ ‫دهان و حلق‪ ،‬با حرکتی شبیه «قورت دادن» هوا را با‬ ‫حفرۀ دهانی‬ ‫نای‬ ‫فشار به ششها می‌راند؛ به این ساز و کار پمپ فشار‬ ‫شش ها‬ ‫مثبت میگویند (شکل ‪.)22‬در انسان ساز و کار فشار‬ ‫ُ‬ ‫شش ها‬ ‫کیسه های‬ ‫منفی وجود دارد که در آن‪ ،‬هوا به وسیلۀ مکش حاصل‬ ‫هوادار‬ ‫جلویی‬ ‫از فشار منفی قفسه سینه‪ ،‬به شش‌ها وارد میشود‪.‬‬ ‫بینی بسته‬ ‫پرندگان به علت پرواز‪ ،‬نسبت به سایر مهره داران‬ ‫ِ‬ ‫انرژی بیشتری مصرف می کنند و بنابر این به اکسیژن‬ ‫کیسه های‬ ‫ُ‬ ‫هوادار‬ ‫عقبی‬ ‫دارای‬ ‫ش‪،‬‬ ‫ش‬ ‫بیشتری نیاز دارند‪.‬پرندگان عالوه بر‬ ‫ساختارهایی به نام کیسههای هوادار هستند که‬ ‫کارایی تنفس آنها را نسبت به پستانداران افزایش‬ ‫میدهد (شکل ‪.)23‬‬ ‫شکل ‪22‬ــ پمپ فشار مثبت در‬ ‫شکل‪23‬ــدستگاهتنفسیدرپرندگان‬ ‫قورباغه‬ ‫‪46‬‬ ‫فصل ‪۴‬‬ ‫گردش مواد در بدن‬ ‫دومین عمل موفقیتآمیز پیوند قلب مصنوعی در ایران در سال‪1394‬در بیمارستان قلب شهید رجایی‬ ‫تهران روی مردی ‪ 59‬ساله انجام شد که سه بار سکته کرده و برون ده قلبی او به ‪ 10‬درصد رسیده بود‪.‬‬ ‫فشار خون و چگونگی اندازه گیری آن در بیشتر خانواده ها مطرح است‪.‬شاید شما هم این جمالت‬ ‫را شنیده باشید‪ :‬شخصی پس از مراجعه برای رگ نگاری (آنژیوگرافی)‪ ،‬متوجه شده است که چند تا‬ ‫از رگ های اکلیلی (کرونر) قلبش گرفته است و باید عمل کند‪.‬رفتم آزمایش خون دادم چربی خونم‬ ‫باالست‪.‬خون َبهر (هماتوکریت) من طبیعی است‪.‬‬ ‫منظور از رگ نگاری‪ ،‬رگ های اکلیلی‪ ،‬قلب مصنوعی‪ ،‬برون ده قلب و… چیست؟ آیا همۀ جانداران‬ ‫گردش مواد دارند؟ گردش مواد در انسان با بقیۀ مهره داران چه تفاوتی دارد؟ در این فصل با آشنایی‬ ‫بیشتر با دستگاه گردش مواد در انسان و بعضی جانوران‪ ،‬پاسخ بسیاری از پرسش ها را خواهید یافت‪.‬‬ ‫‪47‬‬ ‫قلب‬ ‫گفتار ‪۱‬‬ ‫در سال‏های گذشته آموختیدکه دستگاه گردش مواد در انسان‪ ،‬از قلب‪ ،‬رگ‏ها و خون تشکیل‬ ‫واژه شناسی‬ ‫شده است‪.‬در شکل ‪ ،1‬بخش‏های تشکیل دهنده قلب و رگ‏های متصل به آن را می‏بینید‪.‬‬ ‫اکلیلی (‪ /Coronary‬کرونر)‬ ‫کلمه کرونر به معنای تاجی است‬ ‫و به رگ های غذا دهنده قلب گفته‬ ‫می شود‪.‬کلمه اکلیلی نیز به همین‬ ‫آئورت‬ ‫معنی است و در آن از کلمه اکلیل به‬ ‫بزرگ سیاهرگ ِز َبرین‬ ‫معنای تاج و پسوند (ی) استفاده شده‬ ‫است‪.‬‬ ‫سیاهرگ های ششی‬ ‫سرخرگ ششی‬ ‫دهلیز راست‬ ‫سیاهرگ های ششی‬ ‫شکل ‪1‬ــ قلب و رگهای متصل به آن‬ ‫دهلیز چپ‬ ‫بطن چپ‬ ‫گردش ششی‬ ‫بطن راست‬ ‫بزرگ سیاهرگ زیرین‬ ‫با گردش خون عمومی و ششی آشنا هستید‪.‬با توجه به شکل ‪ ،2‬مسیر هر کدام را در بدن مشخص‪،‬‬ ‫و هدف دونوع گردش خون را با هم مقایسه کنید‪.‬‬ ‫ً‬ ‫با توجه به آنچه قبال آموختید‪ ،‬در گروه های درسی خود در مورد پرسش های زیر با همدیگر‬ ‫گفت وگو کنید و پاسخ مناسبی برای آنها بیابید ‪:‬‬ ‫ــ هر دهلیز خون را از کجا دریافت می کند؟‬ ‫ــ هر بطن خون را به کجا می فرستد؟‬ ‫گردش عمومی‬ ‫خون طرف چپ و راست قلب‪ ،‬با هم چه تفاوت هایی دارد؟‬ ‫ــ ِ‬ ‫شکل ‪2‬ــ گردش خون عمومی و‬ ‫ــ چرا ضخامت دیوارۀ بطن های چپ و راست با هم متفاوت است؟‬ ‫ششی‬ ‫‪48‬‬ ‫تأمین اکسیژن و مواد مغذی قلب‬ ‫خونی که از درون قلب عبور می کند‪ ،‬نمی تواند نیازهای تنفسی و غذایی قلب را برطرف کند‪.‬‬ ‫به همین دلیل ماهیچۀ قلب با رگ های ویژه ای به نام سرخرگ های اکلیلی (کرونری) که از آئورت‬ ‫منشعب شده اند‪ ،‬تغذیه می شود‪.‬این رگ ها پس از رفع نیاز یاخته های قلبی‪ ،‬با هم یکی می شوند و‬ ‫به صورت سیاهرگ اکلیلی به دهلیز راست متصل می شوند‪.‬بسته شدن این سرخرگ ها توسط لخته یا‬ ‫سخت شدن دیوارۀ آنها (تصلب شرایین)‪ ،‬ممکن است باعث سکته قلبی شود؛ چون در این حالت به‬ ‫بخشی از ماهیچۀ قلب‪ ،‬اکسیژن نمی رسد و یاخته های آن می میرند (شکل ‪.)3‬‬ ‫سرخرگ و سیاهرگ اکلیلی‬ ‫دریچه های قلب‬ ‫شکل ‪3‬ــ رگ های اکلیلی قلب‬ ‫وجود دریچه ها در هر بخشی از دستگاه گردش مواد باعث یک طرفه شدن جریان خون در آن‬ ‫بیشتر بدانید‬ ‫قسمت می شود‪.‬درساختار دریچه ها‪ ،‬بافت ماهیچه ای به کار نرفته بلکه همان بافت پوششی است که‬ ‫پژواک نگاری قلب‬ ‫چین خورده است و دریچه ها را می سازد؛ وجود بافت پیوندی در این دریچه ها به استحکام آنها کمک‬ ‫(اکوکاردیوگرافی)‬ ‫خاص دریچه ها و تفاوت فشار در دو طرف آنها‪ ،‬باعث باز یا بسته شدن دریچه ها‬ ‫می کند‪.‬ساختار ّ‬ ‫ِ‬ ‫با استفاده از پژواک نگاری قلب‬ ‫می شود‪.‬‬ ‫می‌توان نمایی از دیواره‌های قلبی‪،‬‬ ‫بین دهلیز و بطن دریچه ای هست که در هنگام انقباض بطن؛ از بازگشت خون به دهلیز‪ ،‬جلوگیری‬ ‫دریچه‌ها و ابتدای سرخرگ های‬ ‫ٔ‬ ‫دریچه دولختی می گویند‪ ،‬زیرا از دو قطعۀ آویخته تشکیل‬ ‫می کند‪.‬دریچۀ بین دهلیز و بطن چپ را‬ ‫بزرگ را به دست آورد‪.‬‬ ‫در این روش‪ ،‬از امواج صوتی ساده‬ ‫شده است‪.‬بین دهلیز و بطن راست‪ ،‬دریچۀ سه لختی قرار دارد‪.‬در ابتدای سرخرگ های خروجی از‬ ‫استفاده میشود و هیچگونه پرتو یا‬ ‫بطن ها‪ ،‬دریچه های سینی قرار دارند که از بازگشت خون به بطن ها جلوگیری می کنند (شکل ‪.)4‬‬ ‫موج خطرناکی به فرد انتقال پیدا‬ ‫نمی‌کند‪.‬در نوع سادۀ پژواک نگاری‬ ‫مختلف قلب‪ ،‬تصویری‬ ‫ِ‬ ‫از زوایای‬ ‫دریچۀ دولختی‬ ‫سرخرگ اکلیلی‬ ‫ساده تهیه می‌شود‪.‬در پژواکنگاری‬ ‫دو ُ  بعدی تصویر با جزئیات بیشتری‬ ‫مشخص می‌شود و برای اندازه‌گیری‬ ‫دریچۀ سینی سرخرگ ششی‬ ‫اندازۀ قلب‪ ،‬اجزا و میزان کارایی آنها‬ ‫مورد استفاده قرار می‌گیرد‪.‬‬ ‫پژواک نگاری دوپلر برای اندازه‌گیری‬ ‫سرعت جریان خون در داخل قلب‬ ‫و رگ هـای بـزرگ‪ ،‬تصاویـر رنـگی‬ ‫(قـرمـز و آبـی) ایجاد مـی‌کند کـه‬ ‫شاید بهترین و دقیق ترین روش‬ ‫در ارزیابی ناهنجاری های مادرزادی‬ ‫قلبی و اشکاالت دریچه‌ای باشد‪.‬‬ ‫دریچۀ سینی آئورتی‬ ‫دریچۀ سه لختی‬ ‫شکل ‪4‬ــ دریچه های قلب‬ ‫‪49‬‬ ‫صداهای قلب‬ ‫اگر گوش خود را به سمت چپ قفسه سینۀ کسی بچسبانید یا گوشی پزشکی را روی قفسه سینۀ‬ ‫خود یا شخصی دیگر قرار دهید‪ ،‬صداهای قلب را می شنوید‪.‬‬ ‫صدای ّاول (پوم) قوی‪ ،‬گنگ و طوالنی تر است و به بسته شدن دریچه های دولختی و سه لختی‬ ‫هنگام شروع انقباض بطن ها مربوط است‪.‬صدای دوم (تاک) واضح و کوتاه تر و مربوط به بسته شدن‬ ‫دریچه های سینی ابتدای سرخرگ ها است که با شروع استراحت بطن‪ ،‬همراه است و زمانی شنیده‬ ‫خون واردشده به سرخرگ های آئورت و ششی‪ ،‬قصد برگشت به بطن ها را دارد و با بسته شدن‬‫می شود که ِ‬ ‫دریچه های سینی‪ ،‬جلوی آن گرفته می شود‪.‬متخصصان با گوش دادن دقیق به صداهای قلب و‬ ‫نظم آنها‪ ،‬از سالم بودن قلب آگاه می شوند‪.‬در برخی بیماری ها به ویژه اختالل در ساختار دریچه ها‪،‬‬ ‫بزرگ شدن قلب یا نقایص مادرزادی مثل کامل نشدن دیوارۀ میانی حفره های قلب‪ ،‬ممکن است‬ ‫صداهای غیرعادی شنیده شود‪.‬‬ ‫ّ‬ ‫تشریح قلب گوسفند‬ ‫فعالیت‬ ‫وسایل و مواد الزم‪ :‬قلب سالم گوسفند‪ ،‬تشتک تشریح‪ ،‬قیچی‪،‬‬ ‫ُ‬ ‫گمانه ُ(سوند) شیاردار‬ ‫الف) مشاهدۀ شکل ظاهری‪ :‬سطح پشتی‪ ،‬شکمی‪ ،‬چپ و راست قلب را مشخص‬ ‫کنید‪.‬‬ ‫ضخامت دیوارۀ قلب در بطن‏ها را با هم مقایسه کنید‪.‬چرا بطن چپ‪ ،‬دیوارۀ قطورتری دارد؟‬ ‫ــ رگ‏های اکلیلی را مشاهده و آنها را در جلو و عقب قلب‪ ،‬مقایسه کنید‪.‬‬ ‫سطح شکمی قلب‬ ‫ــ در باالی قلب‪ ،‬سرخرگ‏ها و سیاهرگ‏ها قابل مشاهده‏اند‪.‬دیوارۀ سرخرگ‏ها و‬ ‫سیاهرگ‏ها را با هم مقایسه کنید‪.‬‬ ‫ــ با واردکردن سوند یا مداد به داخل رگ‏ها و اینکه به کجا می‏روند‪ ،‬می‏توان آنها را از‬ ‫یکدیگر تمیز داد‪.‬‬ ‫ب) مشاهدۀ بخش‏های درونی قلب‬ ‫ــ سوند شیاردار را از دهانۀ سرخرگ ششی به بطن راست وارد کنید‪.‬دیوارۀ سرخرگ و بطن‬ ‫را در امتداد سوند‪ ،‬با قیچی ببرید‪.‬با بازکردن آن‪ ،‬دریچۀ سینی‪ ،‬سه‌لختی‪ ،‬برآمدگی‏های‬ ‫ماهیچه‏ای و طناب‏های ارتجاعی را می‏توان دید‪.‬‬ ‫ــ به همین روش‪ ،‬سرخرگ آئورت و بطن چپ را شکاف دهید و جزئیات بطن چپ را‬ ‫مشاهده کنید‪.‬‬ ‫سطح پشتی قلب‬ ‫ــ در ابتدای سرخرگ آئورت‪ ،‬باالی دریچۀ سینی‪ ،‬می توانید دو ورودی سرخرگ‏های‬ ‫اکلیلی را ببینید‪.‬‬ ‫‪50‬‬ ‫ــ با عبور دادن سوند از میان دریچه های دولختی و سه‌لختی به سمت باال و بریدن دیواره در مسیر سوند‪ ،‬می توانید دیوارۀ داخلی‬ ‫دهلیزها و سیاهرگ های متصل به آنها را بهتر ببینید‪.‬‬ ‫به دهلیز چپ‪ ،‬چهار سیاهرگ ششی و به دهلیز راست‪ ،‬سیاهرگ های زبرین‪ ،‬زیرین و سیاهرگ اکلیلی وارد می شود‪.‬اگر‬ ‫رگ های قلب از ته بریده نشده باشد‪ ،‬با سوند به راحتی می توان آنها را تشخیص داد‪.‬‬ ‫ساختار بافتی قلب‬ ‫برون شامه پیراشامه‬ ‫قلب اندامی ماهیچه ای است و دیواره آن سه الیه دارد (شکل ‪.)5‬‬ ‫داخلی ترین الیه آن درون شامه و شامل یک الیه نازک بافت پوششی است‬ ‫که زیر آن‪ ،‬بافت پیوندی وجود دارد‪.‬این بافت درون شامه را به الیه میانی‬ ‫یا ماهیچه ای قلب می چسباند‪.‬درون شامه در تشکیل دریچه های قلب نیز‬ ‫درون شامه‬ ‫شرکت می کند‪.‬‬ ‫فضای بین‬ ‫ٔ‬ ‫برون شامه و‬ ‫الیه میانی ضخیم ترین الیه قلب است که ماهیچه قلب نیز نامیده‬ ‫پیراشامه‬ ‫می شود‪.‬این الیه بیشتر از یاخته های ماهیچه ای قلبی تشکیل شده است‪.‬‬ ‫بین این یاخته ها‪ ،‬بافت پیوندی متراکم نیز قرار دارد‪.‬بسیاری از یاخته های‬ ‫ماهیچۀ قلب‬ ‫ماهیچه ای قلب به رشته های کالژن موجود در این بافت پیوندی متصل‬ ‫شکل ‪  5‬ـ ساختار بافتی قلب‬ ‫هستند‪.‬بافت پیوندی متراکم باعث استحکام دریچه های قلبی می شود‪.‬‬ ‫بیرونی ترین ٔ‬ ‫الیه ٔ‬ ‫دیواره قلب برون شامه است‪.‬این الیه روی خود برمی گردد و پیراشامه را به وجود‬ ‫می آورد‪.‬برون شامه و پیراشامه از بافت پوششی سنگ فرشی و بافت پیوندی متراکم تشکیل شده اند‪.‬‬ ‫بین برون شامه و پیراشامه فضایی وجود دارد که با مایع پر شده است‪.‬این مایع ضمن محافظت از قلب‪،‬‬ ‫به حرکت روان آن کمک می کند‪.‬‬ ‫ساختار ماهیچۀ قلب‬ ‫ماهیچۀ قلبی‪ ،‬ترکیبی از ویژگی های ماهیچۀ اسکلتی و صاف دارد‪.‬همانند ماهیچۀ‬ ‫هسته‬ ‫صفحۀ بینابینی (در هم رفته)‬ ‫اسکلتی‪ ،‬دارای ظاهری مخطط است‪.‬از طرف دیگر همانند یاخته های ماهیچۀ‬ ‫صاف‪ ،‬به طور غیرارادی منقبض می شوند‪.‬یاخته‏های آن بیشتر یک هسته ای و‬ ‫بعضی دو هسته ای اند‪.‬یکی از ویژگی های یاخته های ماهیچه ای قلب ارتباط آنها‬ ‫از طریق صفحات بینابینی (در هم رفته) است‪.‬ارتباط یاخته ای در این صفحات‬ ‫به گونه ای است که باعث می شود پیام انقباض و استراحت به سرعت بین یاخته های‬ ‫ماهیچۀ قلب منتشر شود و قلب در انقباض و استراحت مانند یک تودۀ یاخته ای واحد‬ ‫عمل کند (شکل ‪.)6‬البته در محل ارتباط ماهیچۀ دهلیزها به ماهیچۀ بطن ها‪ ،‬بافت‬ ‫شکل ‪ 6‬ــ ساختار ماهیچۀ قلب و‬ ‫پیوندی عایقی وجود دارد که مانع از انقباض هم زمان دهلیزها و بطن ها می شود‪.‬‬ ‫ارتباط های یاخته ای آن‬ ‫‪51‬‬ ‫شبکۀ هادی قلب‬ ‫گره سینوسی‬ ‫دهلیزی‬ ‫بعضی یاخته های ماهیچه قلب ویژگی هایی دارند که آنها را برای تحریک‬ ‫خود به خودی قلب اختصاصی کرده است‪.‬پراکندگی این یاخته ها به صورت شبکه ای‬ ‫از رشته ها و گره ها در بین سایر یاخته هاست که به مجموع آنها شبکه هادی قلب‬ ‫می گویند‪.‬یاخته های این شبکه با دیگر یاخته های ماهیچه قلبی ارتباط دارند‪.‬در‬ ‫این شبکه پیام های الکتریکی برای شروع انقباض ماهیچه قلبی ایجاد می شوند و‬ ‫به سرعت در همه قلب گسترش می یابند‪.‬‬ ‫شبکۀ ‏هادی قلب شامل دو گره و دسته هایی از تارهای تخصص یافته برای‬ ‫ایجاد و هدایت سریع جریان الکتریکی است‪.‬گره ّاول یا گره سینوسی ــ دهلیزی در‬ ‫گره دهلیزی بطنی‬ ‫دیوارۀ پشتی دهلیز راست و زیر منفذ بزرگ سیاهرگ زبرین قرار دارد‪.‬این گره بزرگ‏تر‬ ‫شکل ‪  7‬ــ شبکۀ هادی قلب؛ شبکه‬ ‫هادی به رنگ سبز نمایش داده شده و شروع‏کنندۀ پیام های الکتریکی است‪ ،‬به همین دلیل به آن پیشاهنگ یا ضربان ساز می‏گویند‪.‬‬ ‫گره دوم یا گره دهلیزی ــ بطنی در دیوارۀ پشتی دهلیز راست‪ ،‬و در عقب دریچۀ سه لختی است‪.‬ارتباط‬ ‫است‪.‬‬ ‫بین این دو گره از طریق رشتههای شبکه هادی انجام می شود که جریان الکتریکی ایجاد شده در‬ ‫گره پیشاهنگ را به گره دوم منتقل می کند‪.‬پس از گره دهلیزی بطنی رشته هایی از بافت هادی که‬ ‫در ٔ‬ ‫دیواره بین دو بطن وجود دارند به دو مسیر راست و چپ تقسیم می شوند و جریان الکتریکی را در‬ ‫بطن ها پخش می کنند‪.‬در نتیجه پیام الکتریکی به یاخته های ماهیچه قلبی منتقل می شود و بطن ها‬ ‫به طور هم زمان منقبض می شوند (شکل ‪.)7‬‬ ‫ّ‬ ‫با توجه به شکل بافت گرهی در قلب‪ ،‬اهمیت دو مورد زیر را در کار‬ ‫فعالیت‬ ‫قلب توضیح دهید‪:‬‬ ‫‪1‬ــ فرستادن پیام از گره دهلیزی بطنی به درون بطن‪ ،‬با فاصلۀ زمانی انجام می‏شود‪.‬‬ ‫‪2‬ــ انقباض بطن‏ها از قسمت پایین آنها شروع می شود و به سمت باال ادامه می یابد‪.‬‬

Use Quizgecko on...
Browser
Browser