زبان و ادبیات فارسی پیش از اسلام

زبان و ادبیات پیش از اسلام

• زبان فارسی (پارسی) ریشه در زبان ایرانیان پیش از اسلام دارد و زبان امروز ایران نیز محسوب می‌شود.
• کتاب اوستا در دوره ساسانی به نگارش درآمد.
• گروه زبان‌های ایرانی شامل زبان‌هایی است که از قدیم در ایران و مناطق مجاور رایج بوده‌اند.

زبان‌های ایرانی

• زبان فارسی باستان در دوره هخامنشیان (۵۵۹ تا ۳۳۰ ق.م) استفاده می‌شد.
• فرمان‌ها و نامه‌های شاهان هخامنشی به خط میخی نوشته می‌شدند.
• فارسی میانه از حدود ۳۰۰ ق.م تا ۷۰۰ م رایج بود.
• زبان پارتی در دوره اشکانیان و اوایل ساسانیان در شمال و شمال شرقی ایران تکلم می‌شد.
• زبان پهلوی، زبان رسمی دوره ساسانی، به ناحیه پارس تعلق داشت و فارسی میانه نیز نامیده می‌شد.
• آثار دینی زرتشتی، کلیله و دمنه و هزار و یک شب به زبان پهلوی نوشته شده‌اند.
• فارسی نو پس از ورود اسلام به ایران شکل گرفت و فارسی دری نیز نامیده می‌شود.
• این زبان، الفبای خط عربی را پذیرفت.
• فارسی نو به مفهوم واقعی همزمان با طاهریان پدید آمد و ابتدا در مشرق شمال شرقی ایران شکل گرفت.

شکل‌گیری و گسترش زبان و ادبیات فارسی

• مراحل خط فارسی شامل خط‌های الفبایی میخی، اوستایی، پهلوی و خط فارسی امروزی است.