Welvaart in Nederland 1948-1978

Na de Tweede Wereldoorlog groeide de welvaart in Nederland en veranderde de levensstijl van de Nederlandse bevolking. Mensen kochten meer producten en diensten, waaronder auto’s, televisies, koelkasten en wasmachines. Ze gingen vaker op vakantie en naar restaurants. Ook gingen ze meer eten en drinken, zoals koffie, wijn en bier, en nieuwe genotsmiddelen zoals chips werden geïntroduceerd.

De opkomst van de supermarkten had een grote impact op de consumptie. Zelfbedieningswinkels met aanbiedingen en promoties maakten het gemakkelijker en aantrekkelijker voor mensen om meer te kopen.

De toenemende welvaart leidde tot meer mobiliteit. Meer mensen kochten een auto, waardoor ze makkelijker konden reizen en naar hun werk konden gaan. Dit had ook invloed op de woonplaatskeuze, want mensen verhuisden naar forensensteden en nieuwe buitenwijken.

De verandering in de levensstijl en het toenemende contact met mensen uit andere geloofs- en sociale groepen, bijvoorbeeld op de camping of op het werk, heeft een belangrijke rol gespeeld in het proces van ontzuiling.

Veronica en de TROS waren radio- en televisieprogramma’s die een belangrijke rol speelden bij het doorbreken van de verzuiling. Ze richtten zich op een breder publiek en behandelden meer gespreksonderwerpen, waardoor het belang van de oude, strenge omroepen afnam.

De welvaart had een grote invloed op de sociaal-culturele veranderingen in Nederland. Mensen kregen een andere levensstijl, gingen meer consumeren, reisten meer en werden meer blootgesteld aan verschillende culturen. Dit leidde tot een vermindering van de invloed van de traditionele zuilen en tot een meer open en moderne samenleving.

De periode na de Tweede Wereldoorlog, waarin er in Nederland een ongekende groei was van het aantal baby's.

Het proces van afname van de invloed van de traditionele religieuze en politieke stromingen in de Nederlandse samenleving.

Een nieuwe politieke partij die in 1967 opkwam en een alternatief bood voor de traditionele verzuilde partijen.

De periode waarin jonge mensen een eigen cultuur ontwikkelden, met eigen muziek, kledingstijlen en leefstijlen.

Een groep stoere jongeren die in de jaren '50 op straat samenkwamen, geïnspireerd door Amerikaanse rock-'n-roll.

Een groep die met provocerende acties kritiek uitte op de bestaande gezagsverhoudingen.

Een groep die zich op een vredelievende manier afzette tegen de consumptiemaatschappij en de heersende opvattingen.

De beweging die streeft naar gelijke rechten voor vrouwen.

Na de Tweede Wereldoorlog was er een groot tekort aan woningen en werkgelegenheid in Nederland, wat leidde tot een grote emigratiegolf.

Tussen 1948 en 1964 emigreerden ongeveer een half miljoen Nederlanders, waarvan de meeste naar de VS, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland vertrokken.

Na de Tweede Wereldoorlog kwamen ongeveer 300.000 Indische Nederlanders vanuit Indonesië naar Nederland.

De Indo's, mensen met een gemengde Europees-Aziatische afkomst, waren de eerste grote groep niet-witte immigranten in Nederland.

In 1951 kwamen 4.500 Molukse militairen van het koloniale leger met hun gezinnen naar Nederland.

Na de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 migreerden ongeveer 200.000 Surinaamse Nederlanders naar Nederland.

Vanaf de jaren 1980 migreerden ongeveer 85.000 Antilliaanse en Arubaanse Nederlanders naar Nederland.

Vanaf de jaren 1960 kwamen veel arbeidsmigranten naar Nederland, eerst vanuit Zuid-Europese landen en later ook uit Marokko en Turkije.

Voor 1956 konden vrouwen in Nederland geen eigen bankrekening openen of andere juridische overeenkomsten sluiten. Dit was een gevolg van de wettelijke handelingsonbekwaamheid van vrouwen.

Vrouwen en mannen kregen in 1956 gelijke rechten en plichten. De wet erkende dat vrouwen net zo veel konden beslissen en verantwoordelijkheden dragen als mannen.

De anticonceptiepil, die in 1964 in Nederland beschikbaar kwam, gaf vrouwen meer controle over hun seksualiteit. Ze konden vrijen zonder zich zorgen te maken over ongewenste zwangerschap.

De maatschappij werd opener en toleranter ten opzichte van seksuele vrijheid. Minder mensen vonden seks voor het huwelijk onacceptabel.

De nieuwe echtscheidingswet van 1971 maakte het gemakkelijker om te scheiden. Partners mochten scheiden zonder overspel of mishandeling te bewijzen.

Vrouwen eisten meer gelijke rechten en kansen. Ze wilden bijvoorbeeld het recht op abortus en betaalde kinderopvang om te kunnen werken net als mannen.

Feministische actiegroepen zoals Man Vrouw Maatschappij en Dolle Mina streden voor meer gelijke rechten en kansen voor vrouwen.

De Nederlandse bevolking werd door immigratie na 1945 diverser. Er kwamen meer mensen met verschillende culturele achtergronden naar Nederland.

De trend van minder strenge regels en meer individuele keuzes, die in de jaren '70 opkwam.

Het proces waarin mensen steeds meer keuzes maken op basis van hun eigen wensen en minder gebonden zijn aan traditionele normen.

Het overheidsbeleid gericht op het verlenen van sociale zekerheid, zoals uitkeringen en zorg. In de jaren '80 groeide de kritiek op de hoge kosten en bureaucratie.

Te veel uitkeringen en bureaucratie in de verzorgingsstaat leidden tot hoge kosten. Deze werden beschouwd als een belemmering voor bedrijven om te groeien.

Een beleid dat prioriteit geeft aan de vrijheid van bedrijven, waardoor winsten kunnen stijgen en de overheidsuitgaven worden beperkt.

De terugkeer van economische stabiliteit in de periode na de crisis van de jaren '80, bereikt door samenwerking tussen werkgevers en werknemers.

De economie van Nederland groeide aanzienlijk in de jaren '80 en '90, met een gemiddelde groei van 3% per jaar. De groei werd gestimuleerd door de internationale handel, de Europese samenwerking en globalisering. Dit leidde tot meer welvaart en een afname van werkloosheid.

Vanaf de jaren '80 nam de rol van de overheid in de Nederlandse samenleving af. Er werd minder geld uitgegeven aan de verzorgingsstaat en het bedrijfsleven en de commercie kregen meer invloed. Dit was een resultaat van de verschuiving naar een liberaler economisch beleid.

Het idee van de 'maakbare samenleving', waar de overheid actief ingrijpt om sociale problemen op te lossen, maakte plaats voor een meer liberaal idee van zelfredzaamheid. Burgers werden aangemoedigd om voor zichzelf te zorgen en minder afhankelijk te zijn van de overheid.

In de jaren '90 werden de sociaaldemocraten beïnvloed door het liberale denken en gingen ze mee met het idee van zelfredzaamheid. Dit leidde tot de vorming van 'paarse' kabinetten, waarin de PvdA samenwerkte met de VVD en D66.

Individualisering is het proces waarbij individuen steeds meer nadruk leggen op hun eigen keuzes, waarden en interesses. Dit proces is versterkt in de jaren '90 door wetten en beleid die gelijkheid en vrijheid bevorderen, zoals de Wet Gelijke Behandeling.

Gedoogbeleid is een benadering van de overheid waarbij activiteiten die volgens de wet verboden zijn, onder bepaalde voorwaarden worden getolereerd. Een voorbeeld hiervan is het gedoogbeleid ten opzichte van coffeeshops.

De ontzuiling in Nederland is een proces waarbij de traditionele invloed van religieuze en politieke stromingen afneemt. Dit leidde tot een meer gediversifieerde samenleving met meer individualisme en minder sociale cohesie.

De Wet Gelijke Behandeling (1994) verbiedt discriminatie op basis van godsdienst, ras, geslacht of seksuele voorkeur. Dit betekent dat iedereen gelijk behandeld moet worden bij het aanbieden van werk, huisvesting, gezondheidszorg of bij de verkoop van goederen en diensten.