Chapter 8

Sociale Klasse

• Sociale klasse is een maatstaf voor status, vaak gebaseerd op beroep, inkomen en vermogen, maar ook op ambities en mobiliteit.
• Individuen worden in sociaal-economische klassen ingedeeld op basis van hun score op deze factoren.
• Theorieën over sociale klasse zijn geassocieerd met Karl Marx en Max Weber.
• Marx onderscheidde tussen de arbeidersklasse (proletariaat) en de middenklasse (kapitalisten).
• Weber definieerde klasse in termen van sociale handelingen, waarbij meer sociale divisies worden erkend, getemperd door de levensstijl en levenskansen.
• Weber stelde dat economische factoren, levensstijl en levenskansen iemands status bepalen.
• Sociolinguïsten zijn geïnteresseerd in Weber's conceptualisering omdat het de betekenis probeert te vatten van iemands deelname aan complexe gedragingen, inclusief spraak, en het belang van aspiraties en attitudes.
• Talcott Parsons benadrukte ook de rol van sociale actie bij het maken van sociale divisies binnen een samenleving.
• Klasse kan worden gezien als inherent verdeeldheid of als een construct dat consenselijkheid benadrukt.
• Weber's theorie stond toe dat klasse-identiteit gevormd kon worden door waargenomen overeenkomsten en verschillen.
• Het begrip contrast is van invloed op de manier waarop sommige sociolinguïsten taalkundige variatie interpreteren die gestratificeerd is door sociale klasse.

Mobiliteit en Determinisme: Klasse versus Kaste

• Sociale klasse staat individuele mobiliteit toe, in tegenstelling tot een kastensysteem waar iemands positie levenslang vastligt.
• Voor de negentiende eeuw was sociale klasse deterministisch, vergelijkbaar met een kastensysteem.
• Potentiële mobiliteit tussen klassen wordt tegenwoordig als vanzelfsprekend beschouwd.
• Een grote verandering in iemands leven kan van invloed zijn op de sociale klasse waar iemand deel van uitmaakt.
• Het veranderen van iemands accent of spraakpatronen is moeilijker dan verhuizen.
• Taal is een integraal onderdeel van onze zelfidentiteit en is daardoor lastig te veranderen
• Gedwongen migratie kan leiden tot een daling in sociale klasse, waarbij mensen hogere klasse spraakpatronen kunnen behouden om aan luisteraars te laten merken dat hun huidige positie niet hun ware identiteit is.

Sociale Klasse Meten

• Sociale klasse is een functie van het snijvlak van verschillende sociale en persoonlijke attributen.
• Het kan worden gemeten aan de hand van accommodatie van mensen en het geven van hogere scores aan huiseigenaren.
• Het meest gebruikte meetinstrument is iemands beroep of het beroep van de belangrijkste kostwinner tijdens de jeugd.
• Op basis hiervan kan een spraakgemeenschap worden onderverdeeld in verschillende sociaal-economische klassen (SECs).
• Profession hebben een verschillende status in verschillende gemeenschappen.
• De rangschikking is deels gebaseerd op het verdienvermogen van een typisch lid van dat beroep, maar ook op zaken als de resultaten van attitudenquêtes.
• Het combineren van objectieve (zoals persoonlijk bezit) met subjectieve factoren (zoals aspiraties) is een nauwkeurigere manier om sociale klasse te meten.
• Labov (2001) trachtte vast te stellen of sociale klasse het best kan worden weergegeven door een combinatie van kenmerken (beroep, opleidingsniveau en waarde van het huis) of door alleen beroep.
• De complexiteit van het meten van sociale klasse neemt toe in steden.
• Buurten lijken mensen te groeperen die op veel van deze maatstaven op elkaar lijken.
• Deze buurtindelingen worden gebruikt door marketeers, leraren, politie en andere groepen in de publieke sector.

Sociale Klasse als Factor in Taalkundige Variatie

• Variabelen zijn onderworpen aan tamelijk systematische stratificatie in de spraak van individuen en groepen.
• Veel sociolinguïstische variabelen zijn gestratificeerd volgens sociale klasse of sociale groeperingen.
• Een variant komt vaker voor in de taal van leden van een hogere sociale klasse, terwijl een andere variant vaker voorkomt in de taal van leden van een lagere klasse.
• De relatieve frequentie waarmee ze elke variant gebruiken, onderscheidt de groepen.
• Taalkundige variabelen die verschillende verdelingen hebben in de spraak van de verschillende sociale klassen, zijn ook betrokken bij een voortdurende verandering.
• Variaties als gevolg van veranderingen in vooruitgang worden ook gestratificeerd door sociale groeperingen zoals klasse- of sociale netwerken.

Klasse Stratificatie van Stabiele Variabelen

• Het is nuttig om te denken aan de definitie van Weber van klasse of status als een combinatie van economische welvaart, (taal en ander sociaal) gedrag en attitudes en aspiraties.
• Deze factoren kunnen worden gebruikt in verschillende mate om de sociale betekenis van de variatie die worden gevonden beter te begrijpen.
• Niet alle variatie omvat taalverandering.
• Sommige variabelen zijn stabiel, wat betekent dat de varianten vele jaren (zelfs eeuwen) kunnen samengaan zonder dat de varianten elkaar verdringen.
• Deze variabelen kunnen ook stratificatie vertonen volgens sociale klasse.
• Sprekers zijn zich bewuster van de variatie als een variabele relatief stabiel is.
• Sprekers hebben banden met positieve of negatieve evaluaties met de varianten.
• Verschillende varianten zullen dan geassocieerd worden met verschillende niet-taalkundige kenmerken.
• Wanneer een variant algemeen als 'beter' wordt beschouwd, correleert dit zeer vaak met frequenter gebruik van deze variant door sprekers uit hogere SEC's
• Het is momenteel niet duidelijk of een variant dan als 'beter' wordt gezien, of als onderdeel van de standaard omdat het vaker wordt gebruikt door sprekers uit een hogere sociale klasse, of dat sprekers uit een hogere sociale klasse die variant vaker gebruiken.
• Hogere statusvarianten worden vaker gebruikt door sprekers met een hogere status, maar dit is een vereenvoudiging van het algemene beeld.
• Status wordt hier gebruikt in plaats van prestige.
• Het gaat hier om varianten met openlijk prestige, waar sprekers zich direct oriënteren middels hun stereotypen en oordelen over taalgebruik.
• Een van de bekendste en best beschreven stabiele variabelen in het Engels is de (ing) variabele.
• Dit is de afwisseling tussen [ɪn] en [ɪŋ] in de finale positie van woorden (bijv. ceiling, pudding, drawing, expecting).
• Variatie tussen deze twee varianten is tot nu toe gevonden in elke variëteit van het Engels die is bestudeerd, hoewel (zoals we straks zullen zien) verschillende variëteiten van het Engels nogal verschillen in hoe vaak ze de verschillende vormen gebruiken.
• Het is algemeen aanvaard dat de variant [ɪŋ] beschouwd wordt als 'beter' is dan [ɪn] in alle variaties van het Engels.
• Dit is deels te danken aan de invloed van de spellingconventie om deze woorden met <-ing> aan het einde te schrijven, en we kunnen bewijs zien van deze evaluatie in het consistente patroon van verschuiving naar de velaire variant die zich voordoet in groeps- of zorgvuldige spraak.
• In figuur 8.1 zijn vier Australaziatische variëteiten van het Engels te zien: Cessnock en Sydney in New South Wales, Brisbane in Queensland (allemaal in Australië) en de stad Porirua (in Nieuw-Zeeland).
• Uit dit cijfer blijkt duidelijk dat alle vier de gemeenschappen verschillen in de algehele frequentie waarmee de minder prestigieuze vorm [ɪn] wordt gebruikt.
• Brisbane heeft de hoogste frequentie van [ɪn] in het algemeen (40 procent indien gemiddeld over beide SECs), en Sydney de laagste (18 procent gemiddeld over de spraak van de werkende en de middenklasse).
• Alle vier de gemeenschappen vertonen echter hetzelfde effect voor de sociaal-economische klasse.
• Sprekers uit de arbeidersklasse gebruiken meer van de niet-standaard variant [ɪn] en sprekers uit de middenklasse gebruiken meer van de standaard variant [ɪŋ].
• Literaire bronnen laten zien dat de afwisseling tussen [ɪn] en [ɪŋ] al enkele eeuwen een zeer opvallende marker is van sociale klasse.

Klasse Stratificatie met Veranderingen in Uitvoering

• Sprekers gebruik van verschillende varianten is een ruwe indicator voor de sociale klasse binnen een spraakgemeenschap.
• In Montreal French is er een variabele verwijdering van /l/ in woorden als il 'hij' en elle(s) 'zij (they, feminine)' en in het vrouwelijk voorwerpspronomen la.
• De vorm inclusief /l/ zijn de standaardvarianten, waar de varianten zonder /l/ als niet-standaard worden beschouwd.
• De belemmeringen aan /l/-verwijdering zijn in verschillende varianten van het Frans bestudeerd door sociolinguïsten.
• Figuur 8.2 laat de afwezigheid van /l/ zien in de spraak van drie sociaal-economische groepen in Montreal.
• Sprekers van Montreal van hogere beroepsgroepen gebruiken meer van de conservatieve vorm dan sprekers van de lagere SEC's.

Fijne en Brede Stratificatie

• Een taalkundige variabele kan fijne stratificatie vertonen met betrekking tot een niet-taalkundige variabele zoals sociale klasse, of het kan brede stratificatie vertonen.
• Fijne stratificatie betekent dat kleine veranderingen in de algemene frequentie de gemiddelden voor verschillende groepen onderscheiden.
• Brede stratificatie geeft een relatief sterker gemarkeerde frequentie aan waarmee een gegeven variant voorkomt in verschillende sociale klassen.
• Het belang van fijne en brede stratificatie is dat elk de ordelijkheid van de gegevens benadrukt.
• In de voorbeelden in dit hoofdstuk wordt het model style-shifting voor aandacht voor spraak.
• In Figuren 8.6 en 8.7 laat schematisch zien hoe fine en broad stratication eruitziet tussen sociale klassen in verschillende spreekstyles.

Cross-over Effect

• Het cross-over effect treedt op op het snijvlak van stijl en klasse.
• Naarmate spreekstijlen formeler en bewuster worden, overtreffen groepen soms de klassen boven hen in het gebruik van een bepaalde uitspraak.
• Er is vaak een hoog sociaal belang verbonden aan een specifieke variant.