5.) Vrouwen

Vrouwen die in aanraking komen met het rechtssysteem en speciale zorg nodig hebben vanwege hun delict of achtergrond.

De beoordeling van de kans dat een vrouw geweld zal plegen, gebaseerd op haar achtergrond en risico-factoren.

Het gebruik van verschillende methoden om het risico op geweld van een vrouw te verminderen en haar te helpen .

Behandeling die rekening houdt met de specifieke behoeften van vrouwen in de forensische zorg.

De neiging om te denken dat vrouwen geen geweld plegen, of dat hun geweld minder ernstig is.

Vrouwen die geweld plegen worden vaak niet gezien als daders.

Vaak wordt gedacht dat vrouwen altijd zorgen voor hun kinderen, zelfs als ze geweld plegen.

Vrouwen plegen vaker psychisch of verbaal geweld, en minder vaak fysiek geweld.

Factoren die de kans op gewelddadig gedrag vergroten. Bij vrouwen in de forensische zorg spelen vaak historische factoren, instabiliteit, stress en specifieke FAM-factoren zoals suïcidaliteit, laag zelfbeeld en manipulatief gedrag een rol.

Factoren die de kans op gewelddadig gedrag verkleinen. Bij vrouwen in de forensische zorg zijn dit vaak externe factoren zoals belangrijke doelen, verhoogde copingvaardigheden en een stabiele structuur.

De mate waarin er een risico is dat iemand gewelddadig gedrag zal vertonen. Deze beoordeling wordt gemaakt op basis van de risicofactoren en beschermende factoren.

De risicotaxatie bij Britt geeft aan dat het risico op geweld naar anderen laag tot matig is, terwijl het risico op zelfdestructief gedrag matig is.

Een belangrijke conclusie uit de risicotaxatie van Britt is de noodzaak van langdurige intensieve begeleiding en structuur. Dit is cruciaal om de risico's te minimaliseren.

Een belangrijke aanpak bij het omgaan met risicofactoren is het focussen op het vergroten van copingvaardigheden, zelfcontrole en het opbouwen van een stabiele dagelijkse structuur.

Middelengebruik kan een risicofactor zijn omdat het een disinhibitor is, wat betekent dat het remmingen kan verminderen en impulsief gedrag kan bevorderen.

Stoornissen zoals trauma, borderline en schizoaffectieve stoornissen kunnen risicofactoren zijn voor gewelddadig gedrag.

Een studie die 78 vrouwen volgde die tussen 1993 en 2012 uit de forensische zorg werden ontslagen. De studie onderzocht de voorspellende waarde van risicotaxatie-instrumenten voor recidive en vroegtijdig overlijden.

Slechts een klein percentage van de vrouwen keert terug naar de samenleving na ontslag uit forensische zorg.

Het sterftecijfer onder vrouwen in forensische zorg is hoog (18%), met een gemiddelde leeftijd van 44 jaar.

Risicotaxatie-instrumenten, zoals START en HCR-20V3, kunnen redelijk de algemene recidive voorspellen, maar de voorspelling van geweld is matig.

Dynamische factoren, zoals de huidige omstandigheden en gedrag, zijn betere voorspellers van recidive dan statische factoren, zoals de geschiedenis van de persoon.

De 'Family Assessment Measure' (FAM) voegt geen significante informatie toe aan bestaande risicotaxatie-instrumenten voor vrouwen.

Beschermende factoren, zoals die in de 'Strengths and Protective Factors in Rehabilitation Of Female Offenders' (SAPROF) zijn opgenomen, hebben geen voorspellende waarde voor recidive bij vrouwen.

Kenmerken van psychopathische persoonlijkheidsstoornissen lijken een beschermende factor te zijn voor vroegtijdig overlijden bij vrouwen in forensische zorg.

Vrouwen in de forensische zorg hebben een hogere prevalentie van traumatisering vergeleken met mannen.

De psychopathologie bij vrouwen in de forensische zorg is complexer en er is meer comorbiditeit dan bij mannen.

Vrouwen in de forensische zorg vertonen meer internaliserend gedrag, zoals automutilatie, dan mannen.

Vrouwen in de forensische zorg hebben een langere behandelgeschiedenis en ervaren meer incidenten tijdens de behandeling.

Vrouwen in de forensische zorg zijn vaker slachtoffer van seksueel misbruik, emotionele verwaarlozing en fysieke mishandeling tijdens de kindertijd.

Vrouwen in de forensische zorg rapporteren vaker slachtofferschap van emotioneel, fysiek en seksueel geweld in de volwassenheid.

Borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) komt veel voor bij vrouwen in de forensische zorg, terwijl antisociale persoonlijkheidsstoornis (APS) vaker voorkomt bij mannen.

Bij vrouwen in de forensische zorg komt vaak een combinatie van As I en As II stoornissen voor.

Vrouwen in de forensische zorg hebben vaker een lange voorgeschiedenis van mislukte behandelingen.

Veel vrouwen in de forensische zorg hebben al hulp gezocht voor hun 17e, maar door onvoldoende zorg blijven ze in de forensische keten.

Gedwongen opnames in instellingen als IBS (Inrichting voor Beschutte Behandeling) en RM (Reclassering & Meer) zijn vaak noodzakelijk voor vrouwen in de forensische zorg.

Vrouwen in de forensische zorg hebben een hoger risico op het vroegtijdig afbreken van de behandeling.

Lisa vraagt onbegeleid verlof aan om een opleiding te volgen.

Vrouwen die in aanraking komen met het rechtssysteem hebben vaak een complexe achtergrond met trauma en verslaving. De behandeling vraagt om specifieke aandacht voor genderverschillen.

Een belangrijke factor bij het beoordelen van het risico op recidive bij vrouwen is rekening te houden met hun specifieke kenmerken en omstandigheden.

Behandelprogramma's moeten aansluiten bij de specifieke behoeften van vrouwen, rekening houdend met hun geschiedenis, ervaringen en trauma.

Een belangrijke focus in het behandelen van vrouwen in forensische zorg is het rekening houden met hun ervaringen met trauma en de impact daarvan op hun gedrag.

De focus op algemene recidive bij vrouwen is niet altijd voldoende. We moeten extra aandacht besteden aan het risico op (seksueel) geweld.

Het is belangrijk om rekening te houden met de specifieke needs van transgender personen in de forensische zorg.

Meer onderzoek is nodig om de specifieke behoeften van vrouwen in forensische zorg en hun ervaringen te begrijpen.

Het is belangrijk om de impact van de forensische zorg op staf te onderzoeken, want de zorg voor vrouwen is complex en uitdagend.