فاز سیری و ناشتایی طولانی مدت

فاز سیری

• مشخصه های فاز سیری شامل: غلظت بالای گلوكز، لیپید، آمینو اسیدها و متابولیت های آنها در خون
• دریافت کربوهیدرات و آمینواسیدها تحریک ترشح انسولین
• انسولین افزایش سنتز گلیکوژن، تری گلیسیرید و پروتئین (تنظیم ذخیره) و همزمان، توقف تجزیه گلیکوژن، چربی و پروتئین

ناشتایی طولانی مدت

• پس از مصرف کربوهیدرات میزان گلوكاگون ثابت یا كاهش
• پس از مصرف پروتئین تشدید ترشح گلوكاگون و انسولین
• گلوكاگون تحریک تجزیه گلیکوژن كبدی و افزایش خروج گلوكز از كبد
• ثبات غلظت مناسب گلوكز خون حتی در زمان تحریک جذب گلوكز و آمینو اسیدها توسط بافت های محیطی در اثر انسولین

مرحله پس از جذب

• آخرین ماده مغذی جذب شده باشد و گذر به مصرف سوخت داخلی در حال انجام باشد
• ویژگی های این حالت شامل: آزاد شدن اسیدهای چرب، انتقال آنها بین اندام ها و اكسیداسیون آنها و آزاد شدن گلوكز و آمینو اسیدها به ترتیب از گلیکوژن كبد و عضلات
• سوخت عمده سلولهای بدن در مرحله پس از جذب: چربی و اكسیداسیون چربی مسئول تامین دو سوم انرژی در حالت استراحت

ورود گلوكز به سیستم گردش خون

• ورود گلوكز به سیستم گردش خون و ورود به بافتها با سرعت ۸تا ۱۰گرم در ساعت
• تجدید میزان گلوكز آزاد خارج سلولی (تقریبا ۱۶گرم) در هر دو ساعت
• گلوكز تنها سوخت در دسترس برای مغز است
• کاهش گلوکز خون (و مایعات نخاعی) به کمتر از حد بحرانی: اختلال هوشیاری و در صورت ادامه، مرگ نورون

نیاز متابولیکی مغز

• نیاز ثابت و بالای متابولیکی مغز
• تقریبا نیمی از میزان گلوكز تولیدی بدن (اهمیت انتقال گلوكز از كبد به سیستم گردش خون بدن)
• تنظیم غلظت گلوكز خون با سیستم های فیزیولوژیک كنترلی متعدد
• اصلی ترین: سیستم های انسولین و گلوكاگون

وضعیت ناشتایی طولانی مدت

• مشخصه های فاز سیری:
  • غلظت بالای گلوکز، لیپید، آمینو اسیدها و متابولیت های آنها در خون
  • دریافت کربوهیدرات و آمینو اسیدها تحریک ترشح انسولین
  • انسولین افزایش سنتز گلیکوژن، تری گلیسیرید و پروتئین (تنظیم ذخیره)
  • همزمان، توقف تجزیه گلیکوژن، چربی و پروتئین

مرحله پس از جمع آوری (پاسخ به وعده غذایی)

• پس از مصرف کربوهیدرات میزان گلوکاگون ثابت یا کاهش
• پس از مصرف پروتئین تشدید ترشح گلوکاگون و انسولین
• گلوکاگون تحریک تجزیه گلیکوژن کبدی و افزایش خروج گلوکز از کبد
• ثبات غلظت مناسب گلوکز خون حتی در زمان تحریک جذب گلوکز و آمینو اسیدها توسط بافت های محیطی در اثر انسولین

مرحله پس از جذب (بазال یا پس از ناشتایی)

• ویژگی های این حالت:
  • آزاد شدن اسیدهای چرب، انتقال آنها بین اندام ها و اکسیداسیون آنها
  • آزاد شدن گلوکز و آمینو اسیدها به ترتیب از گلیکوژن کبد و عضلات
• سوخت عمده سلولهای بدن در مرحله پس از جذب: چربی
• در واقع اکسیداسیون چربی مسئول تامین دو سوم انرژی در حالت استراحت (REE) در مرحله پس از جذب است

متابولیسم مغز

• گلوکز تنها سوخت در دسترس برای مغز است
• کاهش گلوکز خون (و مایعات نخاعی) به کمتر از حد بحرانی: اختلال هوشیاری و در صورت ادامه، مرگ نورون

تنظیم غلظت گلوکز خون

• نیاز ثابت و بالای متابولیکی مغز
• تقریبا نیمی از میزان گلوکز تولیدی بدن (اهمیت انتقال گلوکز از کبد به سیستم گردش خون بدن)
• تنظیم غلظت گلوکز خون با سیستم های فیزیولوژیک کنترلی متعدد
  • اصلی ترین: سیستم های انسولین و گلوکاگون

###期間 های بعد از پایان متابولیسم یک وعده غذایی

• مصرف مداوم گلوکز خون توسط بافت ها
• افت تدریجی گلوکز خون
• انسولین پایین کاهش سرعت انتقال گلوکز به عضلات و سلول های چربی
• افزایش تجزیه گلیکوژن کبدی و توقف سنتز آن
• حصول اطمینان از آزاد شدن پیوسته گلوکز کافی از کبد به جریان خون

گلوكونئوژنز کبدی

• تداوم فرآیند گلوكونئوژنز کبدی حتی در فاز سیری
• در اوایل مرحله پس از جذب:
  • تقریبا نیمی از گلوکز خون از گلوكونئوژنز و نیم دیگر ناشی از گلیکوژنولیز کبدی
• میزان دقیق سهم نسبی وابسته به کربوهیدرات و پروتئین رژیم غذایی
• میزان گلیکوژن ذخیره شده در کبد؟ سرعت رسیدن آمینو اسیدهای گلوکوژنیک به کبد؟