تداخل دارویی و ملین ها

Study Notes

ملین ها فقط اثرات جاذب دارند و اثری روی داروهای اسموتیک ندارند.
داروهایی با میل یکسان از نظر جذب توسط یک پروتئین حامل سبب ایجاد رقابت و تداخل دارویی هستند
مصرف همزمان داروهایی که با یکدیگر تداخل دارند میتواند جذب یکدیگر را فوق العاده کم یا حتی زیاد کند.
هرچه میل دارو به رسپتور بیشتر باشد ( که به آن آفینیتی میگویند) داروی قوی تری میباشد و احتمال اینکه باعث مسمومیت یا عوارض جانبی شود بیشتر است.

در صورت وجود داروهای اسموتیک ‪ ،‬محتویات روده به آب جذب میشوند و حجم مدفوع افزایش می‌یابد.
تداخل دارویی میتواند در اثر متابولیزه شدن دارو توسط آنزیم CYP450 رخ دهد.
آنزیم CYP450 میتواند باعث افزایش فعالیت آنزیم دیگری شود و باعث تغییر سرعت متابولیزه شدن داروی دیگر شود و دفع آن بیشتر شود( که به آن القای آنزیمی میگویند)
فاز یک واکنش هایی از قبیل هیدرولیز ‪ ،‬اکسیداسیون و احیا ‪ ،‬متیالسیون و دِ متیالسیون و دِ هیدروژناز بعد از این واکنش ها به آفینیتی دارو به رسپتور ( Affinity-1) ارتباط دارد.
میل ذاتی ارتباط بین دارو و رسپتور که به عواملی مثل شکل و اندازه و ... بستگی دارد آفینیتی نامیده میشود.
در فاز دو ، داروها بیشتر آب دوست شده و احتمال دفع آنها با ادرار بیشتر میشود.
متابولیسم فاز دو در کبد انجام میشود