Структура и функција на гените

Најмала единица за наследување, дел од ДНК со специфичен распоред на нуклеотиди.

Контролира наследување на особини и клеточни функции преку протеини.

Гени кои го определуваат обликот на протеините.

Гени кои управуваат со функцијата на другите гени.

Биолошки молекули создадени според инструкциите од гените, кои извршуваат различни функции во организмот.

Збир од сите гени во една телесна клетка.

Збир од сите гени во една полова клетка (гамета).

Местото на генот по должината на хромозомот.

Гени сместени на исти генски локус на хомологните хромозоми, одредуваат едно исто својство.

Пар хромозоми со иста должина, број и распоред на гени, едниот од мајката, другиот од таткото.

Застапеност на еден алел кај единките во една популација.

Степен на фенотипска изразеност на еден алел.

Два исти алели за одредено својство се присутни во генотипот.

Два различни алели за одредено својство се присутни во генотипот.

Кога парот од ист ген се идентични по својата експресивност и пенетрабилност. И двата алели се доминантни (AA) или рецесивни (aa).

Кога алелите се разликуваат по својата експресивност и пенетрабилност. Едниот е доминантен (A), а другиот рецесивен (a).

Процесот на создавање протеини во клетката, клучен за функционирање на организмот.

Мономерни единици кои се спојуваат и создаваат протеини, одговорни за различни функции во организмот.

Инструкции за редоследот како аминокиселините да се комбинираат во протеин, кодирани во ДНК.

Секој сет од три бази во ДНК го претставува еден генетски код, кој одредува една аминокиселина.

Пренос на генетска информација од ДНК во РНК, користејќи го генетскиот код.

Три бази во РНК кои се пренесени од ДНК и го носи генетскиот код за одредена аминокиселина.

Различни кодони, кои кодираат за иста аминокиселина, разликувајќи се само во третата база.

Кодон кој не кодира за ниту една аминокиселина, и сигнализира завршување на синтезата на протеинот.

Кодон кој го започнува процесот на синтеза на протеинот, кодирајќи за аминокиселината метионин.

СТАРТ кодон, кој кодира за аминокиселината метионин, и го започнува процесот на синтеза на протеин.

Мала молекула на рибонуклеинска киселина со околу 80 нуклеотиди, со форма на лист од детелина. Служи за пренос на аминокиселини до рибозомот.

Триплет од нуклеотиди во tRNA молекула, комплементарен на одреден кодон од mRNA, што овозможува точна спојка на аминокиселина со mRNA.

Триплетот CCA на 3' крајот од tRNA молекула, кој се користи за ковалентно врзување на аминокиселина.

tRNA молекула, преку антикодонот, се врзува за комплементарен кодон на mRNA , додека врзува и одредена аминокиселина на својот CCA крај.

За секоја од 20 аминокиселини има најмалку по еден вид tRNA. Ова овозможува точна транслација на протеини.

Најмала единица за наследување, дел од ДНК со специфичен распоред на нуклеотиди.

Гените го контролираат пренесувањето на наследни особини и функциите на клетката преку синтеза на протеини.

Протеините се биолошки молекули кои се создаваат според инструкциите од гените и извршуваат различни функции во организмот.

Протеините се полимери составени од аминокиселини кои се поврзуваат меѓу себе со пептидни врски, градејќи полипептидната низа.

Редоследот на една аминокиселина во полипептидната низа е одреден од генетскиот код или шифра на генетската информација.

Секои три бази содржани во ДНК на структурниот ген (читани по редослед) претставуваат генетски код.

Генетскиот код од ДНК се пренесува (препишува) како генетска информација во RNA како кодон.

Генетскиот код од ДНК се пренесува (препишува) како генетска информација во RNA како кодон.

Биосинтезата на протеините има суштинско значење за организмот, бидејќи таа го овозможува животот.