Struktura elektronowa atomów i układ okresowy

Różniczkowe równanie falowe opisujące zachowanie elektronów w atomie.

Proporcjonalność natężenia fali do prawdopodobieństwa znalezienia elektronu.

Cztery liczby opisujące stan kwantowy elektronu w atomie.

Kwantyzacja momentu pędu w polu magnetycznym.

Orbita elektronów o eliptycznych kształtach, ujmująca efekty relativistyczne.

Odległość od jądra do granicy atomu, wyrażana w picometrach.

Tabela przedstawiająca pierwiastki chemiczne uporządkowane według ich właściwości.

Energia potrzebna do oderwania elektronu najsłabiej związanego z atomem.

Energia jonizacji wzrasta w górę grupy i maleje w prawo w okresie.

Podziały układu okresowego na bloki s, p, d, f według konfiguracji elektronowej.

Układ elektronów w atomie, który decyduje o jego właściwościach chemicznych.

Liczba elektronów oddawanych lub przyjmowanych w procesie tworzenia wiązania chemicznego.

Pełne powłoki walencyjne dla gazów szlachetnych, jak Neon i Argon.

Odległość od jądra do zewnętrznej powłoki elektronowej.

Wielkość jonu; anion jest większy, kation jest mniejszy niż atom macierzysty.

Dodatnio naładowany jon, powstający przez oddanie elektronów.

Ujemnie naładowany jon, powstający przez przyjęcie elektronów.

Zjawisko, gdzie pierwiastki w tej samej grupie mają podobne właściwości.

Warstwa elektronów w atomie, najdalej od jądra.

Najmniejsze jednostki materii: protony, neutrony, elektrony.

Cząstka z dodatnim ładunkiem w jądrze atomowym.

Cząstka bez ładunku w jądrze atomowym.

Liczba protonów w jądrze atomowym i kolejność w układzie okresowym.

Suma liczby protonów i neutronów w jądrze.

Atomy tego samego pierwiastka z różną liczbą neutronów.

Atomy o tym samym składzie jądra.

Jednostka masy atomu, oparta na 12C.

Jednostka ilości substancji, 6,02 x 10^23 cząstek.

Energia potrzebna do oderwania pierwszego elektronu od atomu.

Energia potrzebna do oderwania drugiego elektronu od atomu już po pierwszym oderwaniu.

Masa jednego mola substancji wyrażona w gramach.

Energia potrzebna do rozdzielenia nukleonów w jądrze.

Wielkość atomu, ładunek jądra, ekranowanie, budowa powłoki walencyjnej.

Energia jonizacji zmienia się w zależności od liczby atomowej w grupach i okresach.

Skala używana do mierzenia mas atomowych w jednostkach.

Skala używana do mierzenia ilości substancji w gramach.

Gazy szlachetne mają najwyższą energię jonizacji.

Energia potrzebna do oderwania elektronu od ujemnego jonu.

Energia dostarczana przy oderwaniu elektronu od jonu ujemnego.

Energia uwalniana podczas oderwania elektronu od ujemnego jonu.

Różnica między masą jądra a sumą mas protonów, neutronów i elektronów.

Energia wynikająca z defektu masy, utrzymująca jądro atomowe razem.

Energia wiązania dla izotopu krzemu, wynosząca 215,2 MeV.

Powiązanie energii wiązania z liczbą masową, najczęściej parzystą.

Izotopy, które są nietrwałe i ulegają rozpadowi.

Koncepcja, że cząstki mogą zachowywać się zarówno jak cząstki, jak i fale.

Skwantowane stany energii elektonów w atomie.

Zjawisko rozdzielenia poziomów atomowych w polu magnetycznym.

Proces łączenia małych jąder atomowych, prowadzący do powstawania cięższych.