Социологија: Групи, агрегати и семејство

• Групата е основна единица за мерење во социологијата, составена од најмалку две лица.
• Членовите на групата споделуваат заеднички идентитет, интеракција, искуства и функции во однос на нивните улоги.
• Агрегат е збир на луѓе кои се случајно заедно на исто место, но не споделуваат заеднички идентитет или интеракција (на пример, лица кои чекаат автобус).
• Категорија претставува број на лица кои имаат заеднички карактеристики, без да живеат заедно или да делат искуства (на пример, лица со плави очи).
• Семејството е особено значајна група за општеството.
• Бројот на лица во групата има важна структурна улога и влијае на функционирањето на групата.
• Две лица имаат една релација, три лица имаат три релации, пет лица имаат десет релации, шест лица имаат 15 релации, седум лица имаат 21 релации, а 10 браќа и 10 сестри имаат 91 релација.
• Кога двајца стапуваат во брак, постои само една релација, што овозможува поголема слобода.
• Со раѓањето на првото дете, семејството станува тричлено, а релациите стануваат посложени, намалувајќи ја слободата што ја имале сопружниците.
• Семејството е сложена категорија и претставува општествена група, која спаѓа во примарна група.
• Примарната група ги обликува ставовите и идеалите на поединците, се карактеризира со интензивна припадност и е потрајна.

Мултидимензионален пристап во изучувањето на семејството

• Семејството е мултидимензионален феномен кој се наоѓа во сложени интеракции со окружувањето.
• Важно е да се прифати мултидимензионалноста на семејството, наместо да се користи само еден пристап во неговото изучување.
• Изучувањето на семејството само од еден аспект може да доведе до редуцирање на знаењето, погрешни заклучоци и конфузии.
• Семејството треба да се изучува на три нивоа: институционално, групно и индивидуално.

Нивоа на изучување на семејството

• Институционално ниво (макро рамниште): Семејството се разгледува во рамките на општеството и неговите подсистеми.
  • Семејството има посебна структура и функции кои зависат од односот со пошироката заедница.
  • Се разгледуваат историските видови на семејството и промените на неговата форма во конкретни општествено-економски, правно-политички и културно-идеолошки рамки.
• Групно ниво (мезо рамниште): Семејството се разгледува како мала група која се оформува во одредено време и простор.
  • Во минатото, овој пристап доведувал до апстрактно и еднострано толкување на структурата и односите во семејството.
• Индивидуално ниво (микро рамниште): Се анализира поединецот во семејството.
  • Овој пристап е присутен во психоанализата уште од Фројд и е незаменлив во истражувања со терапевтска цел.

Интердисциплинарен пристап

• Анализата на семејството на трите нивоа не може да се оствари само преку една дисциплина.
• Потребата за потполн и кохерентен пристап изграден на индуктивна основа е тешко да се изведе.
• Стравувањата кон интердисциплинарниот пристап во семејните студии се дека може да доведе до теориска некохерентност, еклетицизам, емпиризам и прагматизам.
• Не треба брзоплето да се отфрла интердисциплинарниот пристап во изучувањето на семејството, туку треба трпеливо и опрезно да се изведуваат заклучоци.
• Потребно е дополнување и иновирање на социолошкиот пристап во изучувањето на семејството.
• Пред идните генерации остануваат незавршени работи во реконструирање на дисциплината социологија на смејството, предметното редефинирање е добро дојдено и на отвореноста кон други дисциплини и нови подрачја на истражување
• Семејните студии можат да ги задоволат актуелните интереси и намери и да придонесат за воедначување на стуските програми на универзитетите.