CS6: Sociale reactietheorieën: G.H. Mead

• De ontwikkeling van jongeren tussen 12 en 18 jaar is een normaal proces van zelfontdekking, waarin ze veel gedragingen testen en afwijken tegen de bestaande manier van denken/handelen om zichzelf te vinden.

• De Gausscurve beschrijft hoe, afhankelijk van de omgeving, een vroegere interventie door autoriteiten kan leiden tot een "dramatisering" van kwaad gedrag en stigmatisering van jongeren, die hen meer afvreemdt van de samenleving in plaats van verbindt.

• De socioloog E. Lemert onderscheidt tussen primaire en secundaire deviantie: primaire deviantie is gedrag dat voor de reactie van de samenleving plaatsvindt, terwijl secundaire deviantie is gedrag dat na de reactie kan voortduren en leiden tot zwaardere vergrijpen.

• Lemert stelt dat de maatschappelijke reactie niet altijd de oorzaak, maar soms het gevolg van crimineel gedrag is. Ook maakt hij onderscheid tussen primair en secundair oorsprong: de primaire oorzaak gaat veel verder terug in de tijd, terwijl de effective cause effectief is, maar de focus op de primaire oorzaak kan ons afleiden van de actuele gedragingen.

• Deviations/afwijkingen zijn gedragingen die niet rechtstreeks volgen naar de verwachtingen van de samenleving: het omvat gedrag dat exploreert, uitdraagt, en eens anders uitkomt. Primair deviantie wordt aangenomen als zelfverdeeld, en wordt verondersteld dat individuen hun remedies zelf zullen aanpassen.

• De overgang van primair naar secundair deviantie is heel zelden snel: de maatschappelijke reactie moet voldoende sterk zijn om de stap te dwingen en in veel gevallen is dat niet zo. Een sterke reactie op primaire deviantie door een persoon zelf kan de stap wel sneller maken.

• De relatie tussen individu en de reactie van de samenleving en de interactie daartussen is belangrijk voor de ontwikkeling van deviantie: het moet progressief zijn.

• De interactie tussen het individu en de reactie van de samenleving is belangrijk voor de opkomst van deviantie, maar de persoonlijke reactie van de reagerende partij is even belangrijk.

• De erkenning van een deviant sociale status kan ertoe leiden dat een persoon zichzelf daarmee identificeert en daardoor grote spanningen ondergaat, wat erin leidt dat ze weinig keuze meer overblijft en zich steeds dieper in gedrag verdiept, waardoor ze gedrag kan stellen dat ze anders zouden hebben willen.

• Het is belangrijk hoe je omgaat met labels die op je worden geplakt: labels kunnen een heel belangrijke rol spelen in de ontwikkeling van deviantie.

• De ontwikkeling van jongeren tussen 12 en 18 jaar is een normaal proces van zelfontdekking, waarin ze veel gedragingen testen en afwijken tegen de bestaande manier van denken/handelen om zichzelf te vinden.

• De Gausscurve beschrijft hoe, afhankelijk van de omgeving, een vroegere interventie door autoriteiten kan leiden tot een "dramatisering" van kwaad gedrag en stigmatisering van jongeren, die hen meer afvreemdt van de samenleving in plaats van verbindt.

• De socioloog E. Lemert onderscheidt tussen primaire en secundaire deviantie: primaire deviantie is gedrag dat voor de reactie van de samenleving plaatsvindt, terwijl secundaire deviantie is gedrag dat na de reactie kan voortduren en leiden tot zwaardere vergrijpen.

• Lemert stelt dat de maatschappelijke reactie niet altijd de oorzaak, maar soms het gevolg van crimineel gedrag is. Ook maakt hij onderscheid tussen primair en secundair oorsprong: de primaire oorzaak gaat veel verder terug in de tijd, terwijl de effective cause effectief is, maar de focus op de primaire oorzaak kan ons afleiden van de actuele gedragingen.

• Deviations/afwijkingen zijn gedragingen die niet rechtstreeks volgen naar de verwachtingen van de samenleving: het omvat gedrag dat exploreert, uitdraagt, en eens anders uitkomt. Primair deviantie wordt aangenomen als zelfverdeeld, en wordt verondersteld dat individuen hun remedies zelf zullen aanpassen.

• De overgang van primair naar secundair deviantie is heel zelden snel: de maatschappelijke reactie moet voldoende sterk zijn om de stap te dwingen en in veel gevallen is dat niet zo. Een sterke reactie op primaire deviantie door een persoon zelf kan de stap wel sneller maken.

• De relatie tussen individu en de reactie van de samenleving en de interactie daartussen is belangrijk voor de ontwikkeling van deviantie: het moet progressief zijn.

• De interactie tussen het individu en de reactie van de samenleving is belangrijk voor de opkomst van deviantie, maar de persoonlijke reactie van de reagerende partij is even belangrijk.

• De erkenning van een deviant sociale status kan ertoe leiden dat een persoon zichzelf daarmee identificeert en daardoor grote spanningen ondergaat, wat erin leidt dat ze weinig keuze meer overblijft en zich steeds dieper in gedrag verdiept, waardoor ze gedrag kan stellen dat ze anders zouden hebben willen.

• Het is belangrijk hoe je omgaat met labels die op je worden geplakt: labels kunnen een heel belangrijke rol spelen in de ontwikkeling van deviantie.

• Becker's 1963 concept: criminality as a political process, with rules and applications on specific persons, leading to labeling as "outsiders" in the criminal process

• Criminal law is created through political processes, and the process of creating criminal law also creates crime, as politicians make laws, criminalize and decriminalize new and old issues, and interpret certain behaviors as deviant

• The police and justice system may label and target certain individuals, such as those who use drugs, leading to a criminal career and a reinforcing cycle of being labeled as an outsider

• The creation of social rules and the definition of deviant behavior is relative to the group and its values, making the concept of deviance subjective

• The application of rules and sanctions to deviant behavior results in a reaction that distinguishes insiders from outsiders within the system

• One of the major problems with deviance is that it is highly dependent on who commits the act and who feels harmed by it. Certain rules are enforced more strongly on certain groups, revealing different forms of power

• Social reaction theories have strengths and weaknesses: they offer a broader perspective on the causes of crime, but they are not a comprehensive theory, focusing only on the social reaction to deviance and not on the underlying causes or factors

• The theory applies mainly to certain forms of criminality, as some types of criminality are overreported and others are ignored. It is crucial to consider how to apply this theory to different types of criminality, such as murder.

• Tannenbaum's interventions: minimizing interventions to prevent escalation and allowing individuals to make amends for their mistakes

• Lemert's secondary deviance: avoiding the correctional system and the stigma of criminal labels by remaining in the criminal subculture

• Becker's attention to political processes: understanding the creation and application of rules and the importance of consistency in their application to prevent power abuse and ensure fairness in the criminal justice system.

• Becker's 1963 concept: criminality as a political process, with rules and applications on specific persons, leading to labeling as "outsiders" in the criminal process

• Criminal law is created through political processes, and the process of creating criminal law also creates crime, as politicians make laws, criminalize and decriminalize new and old issues, and interpret certain behaviors as deviant

• The police and justice system may label and target certain individuals, such as those who use drugs, leading to a criminal career and a reinforcing cycle of being labeled as an outsider

• The creation of social rules and the definition of deviant behavior is relative to the group and its values, making the concept of deviance subjective

• The application of rules and sanctions to deviant behavior results in a reaction that distinguishes insiders from outsiders within the system

• One of the major problems with deviance is that it is highly dependent on who commits the act and who feels harmed by it. Certain rules are enforced more strongly on certain groups, revealing different forms of power

• Social reaction theories have strengths and weaknesses: they offer a broader perspective on the causes of crime, but they are not a comprehensive theory, focusing only on the social reaction to deviance and not on the underlying causes or factors

• The theory applies mainly to certain forms of criminality, as some types of criminality are overreported and others are ignored. It is crucial to consider how to apply this theory to different types of criminality, such as murder.

• Tannenbaum's interventions: minimizing interventions to prevent escalation and allowing individuals to make amends for their mistakes

• Lemert's secondary deviance: avoiding the correctional system and the stigma of criminal labels by remaining in the criminal subculture

• Becker's attention to political processes: understanding the creation and application of rules and the importance of consistency in their application to prevent power abuse and ensure fairness in the criminal justice system.

• De ontwikkeling van jongeren tussen 12 en 18 jaar is een normaal proces van zelfontdekking, waarin ze veel gedragingen testen en afwijken tegen de bestaande manier van denken/handelen om zichzelf te vinden.

• De Gausscurve beschrijft hoe, afhankelijk van de omgeving, een vroegere interventie door autoriteiten kan leiden tot een "dramatisering" van kwaad gedrag en stigmatisering van jongeren, die hen meer afvreemdt van de samenleving in plaats van verbindt.

• De socioloog E. Lemert onderscheidt tussen primaire en secundaire deviantie: primaire deviantie is gedrag dat voor de reactie van de samenleving plaatsvindt, terwijl secundaire deviantie is gedrag dat na de reactie kan voortduren en leiden tot zwaardere vergrijpen.

• Lemert stelt dat de maatschappelijke reactie niet altijd de oorzaak, maar soms het gevolg van crimineel gedrag is. Ook maakt hij onderscheid tussen primair en secundair oorsprong: de primaire oorzaak gaat veel verder terug in de tijd, terwijl de effective cause effectief is, maar de focus op de primaire oorzaak kan ons afleiden van de actuele gedragingen.

• Deviations/afwijkingen zijn gedragingen die niet rechtstreeks volgen naar de verwachtingen van de samenleving: het omvat gedrag dat exploreert, uitdraagt, en eens anders uitkomt. Primair deviantie wordt aangenomen als zelfverdeeld, en wordt verondersteld dat individuen hun remedies zelf zullen aanpassen.

• De overgang van primair naar secundair deviantie is heel zelden snel: de maatschappelijke reactie moet voldoende sterk zijn om de stap te dwingen en in veel gevallen is dat niet zo. Een sterke reactie op primaire deviantie door een persoon zelf kan de stap wel sneller maken.

• De relatie tussen individu en de reactie van de samenleving en de interactie daartussen is belangrijk voor de ontwikkeling van deviantie: het moet progressief zijn.

• De interactie tussen het individu en de reactie van de samenleving is belangrijk voor de opkomst van deviantie, maar de persoonlijke reactie van de reagerende partij is even belangrijk.

• De erkenning van een deviant sociale status kan ertoe leiden dat een persoon zichzelf daarmee identificeert en daardoor grote spanningen ondergaat, wat erin leidt dat ze weinig keuze meer overblijft en zich steeds dieper in gedrag verdiept, waardoor ze gedrag kan stellen dat ze anders zouden hebben willen.

• Het is belangrijk hoe je omgaat met labels die op je worden geplakt: labels kunnen een heel belangrijke rol spelen in de ontwikkeling van deviantie.

• Becker's 1963 concept: criminality as a political process, labeling as "outsiders" is a part of the criminal creation process.

• Criminal law is created and enforced through a political process. Politicians make the laws, criminalize and decriminalize new and old issues, apply and interpret rules.

• Individuals, especially those involved in drug use, receive a criminal label which can impact their future.

• Outsiders, or rule-breakers, can view those who enforce the rules as outsiders.

• Social groups define deviance through rules and the application of those rules creates deviance.

• Deviance is relative and dependent on the group, and the definition of deviance can change.

• One of the main problems with deviance is that it is highly dependent on who commits the act and who feels harmed.

• Social reactions to deviance have shifted from controlling the act to social control of the person, leading to a broader perspective on crime creation.

• Social control theories have strengths, such as a focus on how crime arises, but weaknesses, including a lack of theoretical coherence and an obsessive focus on youth crime.

• Theories do not apply to all forms of crime equally, and some types of crime scores more attention than others.

• Implications for policy: Tannenbaum's interventions aim to limit intervention even when youth do wrong to prevent escalation. Lemert's secondary deviance focuses on restorative justice, allowing those who have done wrong to make amends. Becker's attention to political processes highlights the importance of consistent rule application to prevent abuse of power.

• Theories apply primarily to certain forms of crime. Some types of crime are overreported, while others are overlooked.

• Implications for policy: focus on preventative measures, consistent rule application, restorative justice, and addressing the root causes of crime.

(Note: This summary has been translated from English to Dutch. The translation may not be perfect, but it should convey the key points of the original text.)

• Becker's 1963 concept: criminality as a political process, labeling as "outsiders" is a part of the criminal creation process.
• Criminal law is created and enforced through a political process. Politicians make the laws, criminalize and decriminalize new and old issues, apply and interpret rules.
• Individuals, especially those involved in drug use, receive a criminal label which can impact their future.
• Outsiders, or rule-breakers, can view those who enforce the rules as outsiders.
• Social groups define deviance through rules and the application of those rules creates deviance.
• Deviance is relative and dependent on the group, and the definition of deviance can change.
• One of the main problems with deviance is that it is highly dependent on who commits the act and who feels harmed.
• Social reactions to deviance have shifted from controlling the act to social control of the person, leading to a broader perspective on crime creation.
• Social control theories have strengths, such as a focus on how crime arises, but weaknesses, including a lack of theoretical coherence and an obsessive focus on youth crime.
• Theories do not apply to all forms of crime equally, and some types of crime scores more attention than others.
• Implications for policy: Tannenbaum's interventions aim to limit intervention even when youth do wrong to prevent escalation. Lemert's secondary deviance focuses on restorative justice, allowing those who have done wrong to make amends. Becker's attention to political processes highlights the importance of consistent rule application to prevent abuse of power.
• Theories apply primarily to certain forms of crime. Some types of crime are overreported, while others are overlooked.
• Implications for policy: focus on preventative measures, consistent rule application, restorative justice, and addressing the root causes of crime.

(Note: This summary has been translated from English to Dutch. The translation may not be perfect, but it should convey the key points of the original text.)

• Becker's concept of "deviance" sees criminality as a political process, where rules are applied to specific individuals, resulting in labeling as "outsiders." Criminal law is the result of this political process, where politicians create, criminalize, and decriminalize new and old issues.

• Institutional interpretations of certain behaviors also play a role in determining what is considered deviant.

• Individuals labeled as "outsiders" may be stigmatized and ostracized from society, leading to a self-perpetuating cycle of deviance.

• "Moral entrepreneurs" create new categories of criminality and defend institutions, influencing moral thought and shaping criminal law.

• The criminal label can significantly impact an individual's future opportunities and self-perception.

• Social groups create deviance through rules, defining certain behaviors as deviant and labeling those who do not conform as outsiders.

• Deviance is relative and dependent on the specific social context and definitions of the group.

• One challenge of deviance is the unequal application of rules, depending on who commits the act and who is affected.

• Social reaction theories have strengths, such as a broader perspective on the causes of crime and a shift in focus from the deviant act to social control.

• Weaknesses include a lack of theoretical cohesion and an overemphasis on youth criminality.

• Theories may not apply to all forms of crime, such as murder, and some types of crime may be overreported or overlooked.

• Implications for policy include Tannenbaum's approach of minimizing interventions to avoid escalation, Lemert's focus on secondary deviance and restorative justice, and Becker's emphasis on political processes and consistent application of rules to prevent misuse of power.

• Puberty: young people explore their identity and test boundaries, often reacting against societal norms or finding themselves between 12-18 years old.

• Gausscurve: incorrect societal reactions to search for self can lead to an "amplification of evil," causing youth to further disconnect from society, stigmatization, and potential escalation of deviant behavior.

• Lemert: differentiates between primary (pre-societal reaction) and secondary deviance (post-societal reaction); deviance can lead to more severe criminal behavior if not addressed properly.

• Lemert: reaction and social control are not the only factors; various types of behaviors/pathologies need to be addressed, such as alcohol use, criminality, stuttering.

• Focus on effective causes: present situations and actions that lead to deviant behaviors, rather than solely focusing on original causes.

• Deviant behavior: exploratory, divergent, and often eventually leads individuals back to societal norms.

• Transition from primary to secondary deviance: rarely fast, often requires significant societal reaction, and can be influenced by individual responses to societal reactions.

• Interaction between the individual and society: important in understanding deviant behavior and its progression.

• Scheidingslijn: societal reactions can lead to significant shifts in an individual's identity, limiting their choices and pushing them deeper into deviant behavior.

• Labels: how one reacts to societal labels plays a crucial role in the development and duration of deviant behavior.