سناریو مداخله در بحران برای کودک کار

سناریو مداخله در بحران برای کودک کار قربانی تعرض

• مقدمه: این سناریو، فرایند مداخله در بحران را برای کودک کار که قربانی تعرض شده، تشریح می کند. مداخله باید با در نظر گرفتن حساسیت و پیچیدگی این موضوع انجام شود.

• شناسایی بحران:

  • کودک کار ممکن است نشانه های فیزیکی، رفتاری، یا عاطفی از تعرض را نشان دهد. این نشانه‌ها می توانند شامل موارد زیر باشند: ترس، اضطراب، افسردگی، کابوس، اجتناب از تعامل اجتماعی، مشکل در تمرکز، اختلالات خواب، یا تغییر در رفتارهای بهداشتی.
  • وجود آسیب فیزیکی قابل مشاهده، یا بیان مستقیم کودک کار در خصوص تعرض.
  • نبود حمایت اجتماعی مناسب و کافی در محیط کار و خانواده کودک قربانی.

• ارزیابی اولیه (سه مرحله اول):

• مرحله اول – ایمنی: اولویت تامین ایمنی کودک است. حتماً اطمینان حاصل کنید که کودک در محیطی ایمن و بدون خطر قرار دارد. به دنبال حفاظت از کودک در برابر هرگونه سوء استفاده یا آزار احتمالی دیگر باشید.

• مرحله دوم - پاسخ اولیه: با کودک کار به نحوی آرام و با انعطاف پذیری رفتار کنید. از زبان ساده و قابل فهم برای او استفاده کنید. به او اطمینان دهید که در این شرایط او تنها نیست و به وی احترام بگذارید. در این مرحله، به طور مستقیم با قربانی صحبت نکنید. با حضور فرد متخصص به کمک کودک کار شصت دهید.

• مرحله سوم- ارجاع و پیگیری: بلافاصله با متخصصین حوزه کودک (روانشناس، مشاور، مددکار اجتماعی) و نهادهای اجتماعی یا قضایی مربوطه تماس بگیرید. اطمینان از فراهم کردن ارجاع به خدمات روانشناسی و مشاوره تخصصی فوری. و در جریان قرار دادن نهادهای مسئول برای مداخله.

• مداخله اصلی:

  • ارائه حمایت عاطفی: کودک کار نیازمند حمایت عاطفی، همدلی، و درک است. به او اطمینان دهید که حرف‌هایش مهم است و به درستی شنیده می‌شود. با به رسمیت شناختن احساسات و تجربیات او، زمینه را برای ایجاد اعتماد و امنیت فراهم کنید.

• ارائه مشاوره تخصصی و خدمات روانشناسی: توسط متخصصان روانشناس و مشاور، به بهبود سلامت روان کودک کمک کنید. این شامل ارائه مشاوره انفرادی و گروهی، استفاده از روش های درمانی مناسب، و رهایی روانشناختی او از شرایط است.

  • تامین احتیاجات اساسی: نیازهای اساسی کودک مانند غذا، مسکن، لباس و سلامت جسمانی و روانی باید تامین گردد.
  • حمایت از خانواده: با خانواده کودک در تماس باشید و از آنها حمایت کنید. به آنها کمک کنید تا با شرایط موجود به طور مؤثر کنار آیند.
  • حفاظت حقوقی: مطمئن شوید که حقوق کودک طبق قانون به درستی رعایت می شود و از حمایت حقوقی لازم برخوردار است. دوباره مورد تعرض قرار نگرفته، و زمینه های بهینه شدن شرایط او فراهم شود.

• پیگیری و مداخله طولانی مدت:

  • مراقبت مداوم روانشناسی: جلسه های مشاوره و رواندرمانی باید ادامه یابد تا کودک کار از لحاظ احساسی و روانی احیا شود.
  • آموزش مهارت های مقابله ای: آموزش مهارت های مقابله با استرس و اضطراب به کودک کار. به کودک کمک کنید تا حس کنترل و استقلال را تجربه کند.
  • ایجاد شبکه حمایتی: ساختار شبکه حمایتی از اعضای خانواده، دوستان، و اعضای جامعه برای کودک کار مهم است.
  • ایجاد محیط امن و پایدار: اگر کودک در محیط کار قربانی تعرض شده است، پیدا کردن جایگزین ایمن و به دور از آزار برایش حائز اهمیت است. مداخله برای جلوگیری از بازگشت این تجربه دردناک ضروری است.
  • ارائه خدمات اجتماعی: پیگیری نیازهای اجتماعی و رفاهی کودک کار که شامل مسکن، آموزش و فرصت های شغلی است.

• ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل مداخله، محرمانگی کودک کار باید رعایت شود.

• ملاحظات فرهنگی: در نظر گرفتن هویت فرهنگی فرد در فرایند های مداخله بسیار مهم است.

• اهمیت سنجش دقیق: اهمیت دارد که بررسی دقیق و عمیقی بر روی آسیب ها و شرایط کودک قربانی صورت گیرد تا برای حمایت و مداخله بهتر آماده باشیم. تحقیق و ارزیابی مستمر برای برنامه ریزی صحیح ضروری است.