Rönesans ve İtalyan Mutfağı

Fransız mutfağının tarihsel gelişimine önemli ölçüde katkıda bulunan bir etken.

1533'te Fransa'ya gelin giden Catherine de Médicis, İtalyan mutfağını Fransız mutfağına tanıtan önemli bir figürdür.

1600'te IV. Henri ile evlenen Marie de Médicis, Fransız mutfağının evrimi üzerinde etkili olan İtalyan aşçı getirme konusunda önemli rol oynamıştır.

Kuzey İtalyan mutfağının etkisi Fransız mutfağında yaygın olarak düşünülse de, gerçekte sınırlı kalmıştır.

Fransa'nın İtalyan mutfağı üzerindeki etkiyi araştıran önemli bir konu.

Ürünlerin, büyük ambalajlarda (fıçı gibi) tanıtımı ve ayrımı için kullanılan işaretler.

Küçük hacimli ambalajların gelişmesiyle beraber ortaya çıkmış, ürünleri ayırt etmeye yarayan özgün isim veya amblemdir.

Appert'in bulduğu ve gıdaların raf ömrünü uzatmada kullanılan, ısı uygulamasıyla gıdalarda bulunan mikroorganizmaların öldürülmesi işlemidir.

Appert'in konserve yöntemini geliştirmeden önce farkında olmadığı, ancak daha sonra bilimsel olarak kanıtlanan, ısı uygulamasıyla gıdalardaki mikroorganizmaların öldürülmesi prensibidir.

Gıda bilimi, beslenmesi, kültürü, hazırlanması ve tüketilmesi ile ilgilenen disiplindir.

19. ve 20. yüzyıllarda gastronomi, Brillat-Savarin'in tanımlarıyla edebiyat ve bilimsel tartışmaların merkezi haline gelmiştir.

Yeni Mutfak akımı (Nouvelle Cuisine), 20. yüzyılda Fransız mutfağında yepyeni bir anlayış ve yaklaşım getirmiştir.

Yeni Mutfak, Fransız bölgesel mutfağının klasik tariflerinden ve uygulamalarından ayrı bir anlayışa sahiptir.

Yeni Mutfak, basitçe bir tarif kitabı yaklaşımının ötesine geçerek, yemek pişirme sanatının felsefesini ve tekniklerini yeniden düşünmüştür.

Sağlıklı yemek yeme, hafif ve fit bir görünüm, doğayla uyumlu yaşam ve geleneksel sosyal düzenlere karşı çıkma isteği.

20. yüzyıl başlarında, Fransa'nın farklı bölgelerindeki mutfak kültürleri ve gelenekleri, şefler ve gurmeler tarafından keşfedildi. Bu keşif, Fransa mutfağının çeşitliliğini ve zenginliğini ortaya çıkardı.

Fransız mutfağının temelini oluşturan sosların yeni yorumlamalarla kullanıldığı bir mutfak anlayışıdır.

1970'li yıllarda, genç ve yenilikçi bir şef grubu, klasik Fransız mutfağını modern bir bakış açısıyla yeniden yorumladı. Bu dönem, geleneksele bağlı kalarak, yeni teknikler ve malzemelerle yeni mutfak trendlerinin ortaya çıkmasına öncülük etti.

Yeni Fransız mutfağının doğmasında önemli bir rol oynamıştır. Yeni mutfak şeflerinin çoğu onun öğrencisiydi.

Bu dönemde şefler, yiyeceklerin doğal lezzetlerine odaklanarak, minimalist teknikler ve kaliteli malzemeler kullanmaya başladılar. Ayrıca, dünya mutfaklarından etkilenerek Fransız mutfağının sınırlarını genişlettiler.

Yeni Fransız Mutfağı, geleneksel Fransız mutfağının temelini oluşturan sosları yeniden yorumlayarak, daha hafif ve modern bir yaklaşım sunmuştur.

Yeni Fransız Mutfak anlayışı, geleneksel Fransız mutfağının ağır ve zengin lezzetlerini daha hafif ve daha modern bir şekilde yorumlamaktadır.

Bu yenilikçi yaklaşım, Fransız mutfağının dünyadaki prestijini ve popülerliğini artırdı. Fransız mutfak kültürü, bu dönemde dünya mutfakları üzerinde büyük bir etkiye sahip oldu.

İtalyan mutfağında şeker, meyve ve çiçek özleriyle yapılan, buzlu ve ferahlatıcı bir tatlıdır.

Fırında veya şişte pişmiş kırmızı veya beyaz etten yapılan ana yemektir. Klasik İtalyan yemeklerinde önemli bir rol oynar.

Et yemeğinden hemen sonra gelen, genel olarak sebzelerin yer aldığı, taze ve ferahlatıcı yemeklerdir.

Ana yemek ile tatlı arasında servis edilen, hamurlu, kremalı ve meyveli tatlıların genel adıdır.

Yemeğin son aşamasında servis edilen, genellikle meyve, dondurma veya benzeri tatlılardır.