Rewolucja Francuska - początki i przemiany

Rewolucja Francuska

• W 1789 roku wybuchła rewolucja francuska, wywołana przez społeczne nierówności, napięcia ekonomiczne i niesprawiedliwość panującą w monarchii absolutnej.
• Lud francuski domagał się zmiany i walki o prawa obywatelskie, co doprowadziło do obalenia monarchii i ustanowienia republiki.

Dyrektoriat

• Dyrektoriat był kolektywnym organem sprawującym władzę wykonawczą we Francji w okresie po rewolucji.
• Składał się z pięciu dyrektorów, którzy mieli za zadanie sprawować władzę wykonawczą i zarządzać krajem.
• Mimo prób stabilizacji sytuacji politycznej, Dyrektoriat był stale narażony na liczne problemy i kryzysy.
• Wewnętrzne problemy obejmowały głębokie podziały polityczne między radykalnymi jak i umiarkowanymi rewolucjonistami, a także wzrost niezadowolenia społecznego z powodu braku stabilności politycznej i gospodarczej.

Napoleon Bonaparte

• Napoleon Bonaparte, młody oficer, wykorzystał chaos i niezdecydowanie Dyrektoriatu, aby przejąć kontrolę nad Francją.
• Jego zdolności strategiczne i charyzma pozwoliły mu szybko zyskać poparcie społeczeństwa i wojska.
• W 1799 roku, w wyniku zamachu stanu, Napoleon został Pierwszym Konsulem Francji, de facto sprawując władzę absolutną.

Pierwsza Koalicja Antyfrancuska

• Pierwsza Koalicja Antyfrancuska była sojuszem wielu państw europejskich, które sprzeciwiły się rewolucyjnej Francji i jej ideom.
• Składała się głównie z monarchii europejskich, które obawiały się rozprzestrzenienia się rewolucji i chciały przywrócić monarchię we Francji.
• Współpraca tych państw miała na celu obalenie rządu rewolucyjnego we Francji i przywrócenie monarchii.
• Bitwa pod Valmy (1792) była jednym z kluczowych momentów tej koalicji, w której francuskie siły rewolucyjne odniosły zwycięstwo nad austriackimi siłami.