week 8

Het proces van het toepassen van juridische normen, regels en principes om geschillen op te lossen, wetten te interpreteren en nieuwe rechtsregels te creëren.

Het gebruik van verschillende methodes om de betekenis van wettelijke bepalingen vast te stellen.

De rechter is niet direct gebonden aan eerdere uitspraken, maar streeft ernaar om in overeenstemming met de voorgaande jurisprudentie te beslissen.

De Hoge Raad heeft het hoogste gezag in de rechtspraak en heeft een sterke invloed op de invulling van rechtsregels.

Een belangrijk doel van de rechtspraak is om rechtvaardigheid te bevorderen en te zorgen voor een stabiele en voorspelbare rechtsorde.

Eerdere uitspraken van de Hoge Raad dienen als leidraad voor advocaten, procespartijen en het Openbaar Ministerie.

De Hoge Raad hecht veel waarde aan zijn eigen eerdere uitspraken en wijkt er alleen van af als er gegronde redenen zijn.

De Hoge Raad kan afwijken van eerdere uitspraken als de maatschappij is veranderd en de oude regels tot onaanvaardbare resultaten leiden.

Een arrest van de Hoge Raad waarin de rechtbank duidelijk en systematisch zijn visie op een specifiek onderwerp uiteenzet.

Een arrest dat een uitgebreide uitleg geeft over het toepasselijke recht, maar geen verandering betekent in de visie van de Hoge Raad.

Een vorm van rechtsvinding waarbij de rechter zich laat leiden door zijn eigen oordeel en eventuele tegenstrijdige wetten terzijde schuift.

Een vorm van rechtsvinding waarbij de rechter zich strikt houdt aan de bestaande wetten, verdragen en tradities.

Het uitleggen van een onduidelijke rechtsregel om deze toe te passen op een concrete situatie.

Het vinden van een oplossing voor een situatie waarbij een relevante regel ontbreekt, waarbij de rechter een nieuwe regel moet creëren.

Een interpretatiemethode die de letterlijke betekenis van de woorden in een wettekst gebruikt.

Een interpretatiemethode die kijkt naar de geschiedenis van de wet om te begrijpen wat de bedoeling van de wetgever was.

Een interpretatiemethode die kijkt naar de plaats van een wet in het totale wettelijke systeem.

Een interpretatiemethode die kijkt naar het doel van de wet in de huidige samenleving.

Een interpretatiemethode waarbij de rechter de wet al interpreteert voor een wet die nog niet is ingevoerd.

Een redeneerwijze waarbij de rechter een bestaande regel toepassen op een vergelijkbare situatie, ook al is die niet specifiek geregeld.

Een redeneerwijze waarbij de rechter een bestaande regel niet toepassen op een vergelijkbare situatie, omdat er een duidelijk verschil is.

Een norm die niet concrete regels geeft en ruimte laat voor interpretatie door de rechter.

Het principe dat een rechter bij het toepassen van een open norm rekening houdt met eerdere uitspraken over dezelfde norm.

Het recht dat gebaseerd is op algemene beginselen, niet specifiek vastgelegd in wetten.

Het beginsel dat een rechter bij het toepassen van een norm de feiten en omstandigheden van een specifiek geval in acht moet nemen.

De geschiedenis van een wetsvoorstel, inclusief de discussies in de parlement.

Het kritische standpunt dat de parlementaire geschiedenis te open is voor interpretatie.

De verslagen van de discussies in het parlement over een wetsvoorstel.

Het gebruik van de parlementaire geschiedenis in het interpreteren van de wet, vooral commissie- en algemene vergaderingen.

Een discussie waarbij één partij probeert de andere te overtuigen en de andere partij zijn mening verdedigt.

De visie van Dworkin op het interpreteren van rechtsregels, vergeleken met het toevoegen van een hoofdstuk aan een boek.

Artikel 46 lid 1 Sr verbiedt het voorbereiden van een misdrijf.

De casus van Samir A., die veroordeeld werd voor het voorbereiden van een bomaanslag.

De Hoge Raad beoordeelde de casus van Samir A. op basis van de parlementaire geschiedenis.

De vraag of de scepticisme gerechtvaardigd is bij het interpreteren van de wet.

Dworkin stelt dat de rechter bij het interpreteren van een wetsartikel of rechtsbeginsel moet zoeken naar een lezing die het beste past bij het bestaande rechtssysteem en die het recht zo mooi en goed mogelijk maakt.

De interpretatie van een wetsartikel moet in lijn zijn met de bedoelingen van de wetgever, zoals die blijken uit de parlementaire geschiedenis.

De rechter moet alle relevante oordelen over het wetsvoorstel meenemen in de interpretatie, ook die die tegengesteld zijn aan de uiteindelijke beslissing.

De Hoge Raad en de advocaat-generaal (A-G) baseren hun interpretaties van Artikel 46 Sr op uitspraken van Minister van Justitie Hirsch Ballin.

De rechtbank en het hof interpreteren Artikel 46 Sr anders dan de Hoge Raad en de A-G.

Dworkins interpretatiecriteria kunnen gebruikt worden om te beoordelen of interpretaties van wetsartikelen goed zijn.

Dworkin stelt dat de interpretatie van een wetsartikel moet passen bij het bestaande rechtssysteem en de interpretatie het recht zo goed mogelijk moet maken.

Bij de interpretatie van de wetsgeschiedenis moeten alle relevante opinies worden meegenomen, zelfs die die tegengesteld zijn aan de uiteindelijk aangenomen regel.

De interpretatie van een wetsartikel moet gebaseerd zijn op de bedoeling van de wetgever, zoals die blijkt uit de parlementaire geschiedenis.

Het principe dat de rechter alleen wetten mag toepassen die duidelijk in de wet zijn vastgelegd.

Een belangrijk arrest van de Hoge Raad waarin de rechter het legaliteitsbeginsel en de teleologische interpretatie toepast bij het interpreteren van art. 278 Sr.

De term 'rijk' in artikel 278 Sr kan zowel export (uitvoer) als import (invoer) betekenen, maar het Hof Arnhem koos voor een beperkte uitleg, alleen export.

De Hoge Raad vond dat de letterlijke betekenis van art. 278 Sr, die betrekking heeft op het over de grenzen van Nederland 'voeren', zowel export als import van Nederland omvat.

Het Hof Arnhem gebruikte een methode gebaseerd op de bedoeling van de wetgever, zoals deze blijkt uit de memorie van toelichting.

De Hoge Raad ging uit van de letterlijke betekenis van de woorden in art. 278 Sr, zonder te kijken naar extra tekst of andere documenten.

Een ruime uitleg van een wet, die alle mogelijke situaties omvat.

Een beperkte uitleg van een wet, die alleen specifieke situaties omvat.

De Hoge Raad argumenteerde dat het onlogisch zou zijn om te zeggen dat iemand die vanuit Nederland naar het buitenland wordt gebracht wel een slachtoffer is van mensenroof, maar iemand die van buiten Nederland naar Nederland komt niet.

De Hoge Raad kondigde aan dat de extensieve uitleg van art. 278 Sr niet per definitie betekent dat deze uitleg juist is.