Postmodernisme en Kunst

Een kunststroming die dagelijkse voorwerpen en handelingen omvormt tot kunst, met een focus op toegankelijkheid en eenvoud. Denk aan kleine werken, korte teksten, korte performances en humor als belangrijk element.

Kunstwerken waarin de maker de kijker of deelnemer vrijheid geeft om de uiteindelijke vorm te bepalen. Denk aan minimale instructies die ruimte laten voor het onvoorziene.

Een muziekstuk van John Cage, bestaande uit stilte, waarbij de aandacht wordt gevestigd op de omgevingssgeluiden die tijdens het 'optreden' te horen zijn.

Een vorm van mail art die betrekking heeft op het versturen van kunstwerken via de post. Kunstenaars verstuurden zelfgemaakte objecten, prints of collages naar andere kunstenaars.

De kunstenaarsgroep die zich focuste op het omvormen van dagelijkse voorwerpen en handelingen tot kunst, met een sterke nadruk op toegankelijkheid en eenvoud.

Sebastian, een duo van fotograaf Pierre en schilder Gilles, creëert kunstwerken die de grenzen tussen fotografie en schilderkunst vervagen door middel van handgeschilderde fotoprints. Hun werk kenmerkt zich door theatrale ensceneringen, een fascinatie voor mode en popcultuur en provocerende combinaties van seksualiteit en religieuze iconografie.

Sint-Sebastiaan, een populaire figuur in de kunstgeschiedenis, wordt door verschillende kunstenaars op verschillende manieren geïnterpreteerd. De martelaar Sint-Sebastiaan, die met pijlen werd gemarteld, is een veelvoorkomend onderwerp in schilderkunst, en de iconografie ervan inspireert kunstenaars tot op de dag van vandaag.

De Japanse cultus-schrijver Yukio Mishima, bekend om zijn controversiële werk, poseerde als Sint-Sebastiaan in een foto uit 1966. Dit beeld benadrukt Mishima's complex karakter en zijn fascinatie met thema's van dood, geweld en spiritualiteit.

Louise Bourgeois creëerde in 1992 een ets met droge naald genaamd 'Sainte Sebastien'. In dit werk gebruikt Bourgeois de iconografie van Sint-Sebastiaan om de pijn en kwetsbaarheid van het vrouwelijk lichaam te onderzoeken. De pijlen in de voorstelling van het vrouwelijk lichaam verwijzen naar medische procedures, van acupunctuur tot cosmetische chirurgie.

Kunstwerken uit de 20e eeuw dienen niet om de wereld te beschrijven of te becommentariëren, maar focussen op de essentie en de analyse van kunst zelf.

Kunstwerken kunnen de functie van kunsttheorie overnemen. De concepten en ideeën over kunst worden onderdeel van het kunstwerk zelf.

Kunstenaars als Joseph Kosuth en Sol LeWitt beargumenteerden dat kunst een 'tautologie' is: een herhaling van zichzelf, met een focus op concepten in plaats van op vorm of materiaal.

Conceptuele kunst is een kunststroming die het idee en het concept centraal stelt, in plaats van de fysieke uitvoering.

Marcel Broodthaers creëerde kunstwerken die de grenzen tussen kunst, taal en objecten vervaagden. Zo maakte hij onder meer 'De Mosselpot' (Grande Casserole) en 'La pluie, projet pour un texte' (Regen, ontwerp voor een tekst).

Piero Manzoni bekritiseerde de kunstmarkt door zijn 'Ar st's shit / merde d'ar st' te verkopen. Hij stelde de waarde van kunst ter discussie door het te verbinden met het concept van uitwerpselen.

Ben Vau er signeerde in 1963 de overlijdensakte van Piero Manzoni om zijn overlijden tot een kunstwerk te verklaren. Deze provocerende actie onderstreepte de conceptuele aard van kunst.

Gavin Turk, een Britse kunstenaar, volgde het concept van Manzoni en verkocht een kunstwerk dat bestond uit zijn urine.

Een Brits cineast bekend voor zijn arthouse-films, muziekvideo's en experimentele films.

Derek Jarman's film uit 1993 over de ervaring van AIDS, gericht op de sterfte van de kunstenaar en de verveling van de ziekte.

Een film van Derek Jarman uit 1993 die zich richt op monochroom blauw, gebaseerd op Yves Klein's gepatenteerde kleur.

Een kunststroming die opkwam in de late 20e eeuw, die de vraagstelling rond het einde van het modernisme en de avant-garde aanpakte.

een kenmerk van postmodernisme, die zich richt op het hergebruik en de herinterpretatie van bestaande stijlvormen.

In kunst verwijst dit naar het vermogen om zichzelf te analyseren en beoordelen, vaak met humor en ironie.

Het gebruik van ironie, humor en satire in kunst om bestaande conventies en normen te bekritiseren.

Een techniek waarbij bestaande ideeën en structuren in kunst worden ontmanteld en opnieuw geanalyseerd.

Een reeks foto's die een specifiek thema of concept belicht, zoals portretten, huizen, krantenfoto's of sterren.

Een fotografische stijl die sceptisch staat tegenover de foto als bewijs en de technische mogelijkheden tot manipulatie benadrukt.

Een reeks theaters die Hiroshi Sugimoto fotografeerde tussen 1976 en 1999, met extreem lange belichtingstijden die de film tot een beeld van fel licht reduceren.

Een periode in de kunst (vanaf ca. 1990) waarin audiovisuele media, projecties en grootschalige producties centraal staan.

Een installatie die de kijker omringt met beelden en geluid, waardoor een immersieve ervaring wordt gecreëerd.

De transformatie van de 'witte kubus' van het museum tot een 'zwarte doos' die het filmische beeld projecteert en de kijker in een andere wereld trekt.

Een stilstaande foto die de tijd laat 'verstrijken' door een opeenstapeling van bewegingen, zoals de verval van het Olympisch Stadion.

Een kunstenaar die gefascineerd is door het effect van lichten en schaduwen en dit gebruikt in zijn videowerken.

De evolutie van de fotografie die zich afspeelt in de jaren 1980 en 1990, gekenmerkt door een verschuiving van puur documentaire fotografie naar een meer gemanipuleerde, conceptuele en formele aanpak.

Een vroege voorloper van de conceptuele fotografie, die zich focuste op de manipulatie van het beeld en het gebruik van digitale beeldbewerking.

De aanpak van Jeff Wall die de nadruk legt op het gemanipuleerde beeld, formaliteit, concepten en storytelling.

Een duitse school van kunstenaars die vastlegde industriële installaties met behulp van een grootformaat camera en een typologische aanpak.

De systematische en herhaaldelijke fotografering van objecten of onderwerpen, om typologieën te creëren en een objectieve blik te geven.

De toepassing van de principes van minimalisme en conceptuele kunst in de kunst van de Becherschüler.

Een kunstenaar die bekend is om zijn 'museum photographs', portretten van kunstwerken in museums, met een sterke focus op perspectief en compositie

Een kunstenaar die bekend staat om haar symmetrische en repeterende foto's in gebouwen zoals dierentuinen, theaters, bibliotheken.

Een Duitser die bekend is om zijn metershoge foto's van architectuur, portretten en landschappen.

Een kunstenaar die architectuur fotografeert, met een focus op symmetrie en herhaling, en geïnteresseerd in de manier waarop architectuur de menselijke ervaring beïnvloedt.