Politieke Structuren in Nederland na de Verzuilling

Een samenleving opgedeeld in verschillende groepen (zuilen) met eigen normen, waarden, organisaties en instituten. Deze groepen hebben weinig contact met elkaar, met aparte scholen, media, vakbonden en zo voort.

Een groep mensen die samen een bepaalde religie, ideologie of levensstijl deelt met eigen politieke partijen, scholen, media en sociale clubs.

De mate waarin leden van een zuil betrokken zijn bij activiteiten in die zuil en de mate waarin ze de regels en waarden van die zuil naleven, sociale contacten hebben met andere leden van de zuil en bereid zijn om te protesteren voor de belangen van de zuil.

De mate waarin een zuil zich afschermt van andere zuilen. Dit kan worden gezien in zaken als gemengde huwelijken, sociale contacten en de mate waarin mensen zich buiten hun eigen zuil begeven.

Een model bedacht door de politicoloog Arend Lijphart om de verzuiling in een samenleving te meten. Het model kijkt naar de rol van ideologie, de omvang van de organisatie, de cohesie, sociale apartheid en de invloed van de elite op de zuilen.

Een politicus die wordt benoemd om de vorming van een coalitieregering te organiseren.

Een persoon die probeert een consensus te vinden tussen verschillende partijen.

Een overeenkomst tussen coalitiepartijen over het beleid dat ze zullen voeren.

Een regering waarbij een dominante partij met één of meer andere partijen samenwerkt om een meerderheid te vormen in het parlement.

Een regering waarbij een coalitie een meerderheid in het parlement heeft die groter is dan nodig is om een meerderheid te behalen.

Consensus democratie is een vorm van democratie die streeft naar overeenstemming tussen verschillende groepen in de samenleving. Het benadrukt het belang van compromissen en samenwerking om tot gezamenlijke beslissingen te komen.

Een samenwerkingsverband tussen verschillende politieke elites in een land, die hun krachten bundelen om stabiliteit en consensus te garanderen. Dit vooral in landen met sterke sociale en ideologische verschillen.

Een situatie waarin de bedreiging van conflicten binnen een land ertoe leidt dat elites samenwerken om die conflicten te neutraliseren. Dit kan een vorm van zelfbescherming zijn, maar ook een strategische keuze om stabiliteit te behouden.

Een vorm van sociaal-culturele scheiding tussen groepen in de samenleving. In Nederland bijvoorbeeld een historische scheiding tussen katholieken, protestanten en liberalen.

Het proces van het afzwakken van de traditionele verzuiling in Nederland, wat heeft geleid tot een meer open en pluriforme samenleving.

Een vorm van democratie waarin de politieke macht verdeeld is tussen meerdere partijen en waarbij er een grote nadruk ligt op consensus en compromissen.

De manier waarop een parlementslid de belangen van zijn of haar kiezers vertegenwoordigt, door hun standpunten te verdedigen in het parlement.

De mate waarin een parlementslid de sociale kenmerken van zijn of haar kiezers weerspiegelt.

De mate waarin een parlementslid de standpunten van zijn of haar kiezers verdedigt in het parlement.

De activiteiten die een parlementslid onderneemt om de belangen van zijn of haar kiezers te behartigen, zoals het beantwoorden van vragen en het organiseren van bijeenkomsten.

De regel dat parlementsleden gekozen worden door het volk.

De regel dat bepaalde posities binnen de overheid worden toegewezen door de regering.

Het systeem waarbij elk gebied in het land een parlementslid krijgt.

Een systeem waarbij de zetels in het parlement verdeeld worden in verhouding tot het aantal stemmen dat elke partij ontvangt.

De wekelijkse persconferentie van de minister-president, waar hij/zij de beslissingen van het kabinet uitlegt en verdedigt.

De rol van de minister-president wordt door de institutionele beperkingen bepaald. Hij/zij kan niet alles zelf beslissen. De minister-president is een deel van een team.

Een systeem met meerdere partijen en een regierafkoord als basis voor samenwerking.

De verandering in de selectie van ministers in de jaren ’60. Van 'technische' experts naar 'politieke' leiders.

De provincies in Nederland hebben veel autonomie, maar zijn ook onderworpen aan nationale en Europese regels. Ze hebben verantwoordelijkheid voor verschillende gebieden.

Voor een nieuwe politieke partij in Nederland te registreren, moet er een bepaald aantal handtekeningen worden verzameld.

Stemmen die al worden uitgebracht vóór de officiële verkiezingsdag.

De persoon die wordt gekozen om de nieuwe regering te vormen. Dit gebeurt direct na de verkiezingen.

Meer openheid en transparantie tijdens de onderhandelingen om een nieuwe regering te vormen (het formatieproces).

Een referendum waar burgers hun stem kunnen laten horen over een bepaald onderwerp, maar de uitkomst niet bindend is voor de regering. De regering is niet verplicht om de uitslag te volgen.

Een referendum waarbij burgers via een volksraadpleging hun mening geven over een bepaald onderwerp. De regering moet zich dan houden aan de uitslag van het referendum.

De burger heeft het recht en het initiatief om een referendum aan te vragen.

Een referendum met een correctieve rol. Dit kan gebeuren wanneer een wet of besluit van de regering onvoldoende of onjuist is.