Pathologie en Diagnostiek Quiz

De mogelijke aandoeningen die in aanmerking komen voor de diagnose. Deze worden in volgorde van waarschijnlijkheid opgesteld.

Het eerste vermoeden van de arts over de oorzaak van de klachten van een patiënt.

Het verhaal dat de patiënt zelf vertelt over zijn klachten.

Het verhaal van een patiënt dat wordt verteld door een familielid of verzorgende, omdat de patiënt zelf niet in staat is om te spreken.

Een onderzoek waarbij de arts de patiënt lichamelijk onderzoekt. Dit kan bestaan uit het voelen, luisteren en bekijken van de patiënt.

Technieken die gebruikt worden om diagnoses te stellen, zoals bloedonderzoek, röntgenfoto's of MRI-scans.

De wetenschap die zich bezighoudt met de studie van ziekten en afwijkingen in het lichaam.

Een objectief waarneembare verandering in het lichaam die wijst op een ziekte.

Een subjectieve ervaring of klacht van de patiënt die wijst op een ziekte.

De vaststelling van de aard van een ziekte.

Een lijst van mogelijke diagnoses die in aanmerking komen voor de klachten van de patiënt.

De studie van afwijkingen in de structuur van het lichaam.

De studie van afwijkingen in de werking van het lichaam.

Een techniek waarbij een flexibele buis met een camera in het lichaam wordt ingebracht om organen van binnen te bekijken.

Een onderzoek waarbij röntgenstralen door het lichaam worden geschoten om een afbeelding te maken.

Een onderzoek waarbij een klein stukje weefsel wordt weggenomen voor onderzoek in het laboratorium.

Een endoscopisch onderzoek van de slokdarm.

Een endoscopisch onderzoek van de maag.

Een endoscopisch onderzoek van de dikke darm.

Een endoscopisch onderzoek van de luchtwegen.

Weefsel dat minder stralen doorlaat, zoals bot, is wit op een röntgenfoto.

Laboratoriumonderzoek dat de samenstelling van lichaamsvloeistoffen analyseert, zoals urine, stoelgang, wondvocht of cerebrospinaal vocht.

Een laboratoriumtest die de aanwezigheid van bacteriën in een lichaamsvocht detecteert en het type bacterie identificeert.

Een laboratoriumtest waarbij een staal van bloed wordt gekweekt om de aanwezigheid van bacteriën te controleren.

Een laboratoriumtest waarbij een staal van urine wordt gekweekt om de aanwezigheid van bacteriën te controleren.

Een laboratoriumtest die een klein beetje beenmerg uit het bot aanzuigt om de cellen en hun functie te onderzoeken.

Een specialist die weefselstalen onder de microscoop onderzoekt om specifieke veranderingen of afwijkingen te identificeren.

Het deel van het klinisch onderzoek waar de arts aandachtig naar de patiënt kijkt om veranderingen in uiterlijk, huidskleur of bewegingen te observeren.

Het deel van het klinisch onderzoek waar de arts met zijn handen voelt aan de patiënt om afwijkingen, zoals knobbels, zwellingen of gevoeligheid, te beoordelen.

Het deel van het klinisch onderzoek waar de arts met lichte tikken op het lichaam van de patiënt luistert naar de klanken die worden geproduceerd. Dit helpt om de toestand van organen te beoordelen.

Het deel van het klinisch onderzoek waar de arts een stethoscoop gebruikt om naar geluiden in het lichaam te luisteren, zoals hartgeluiden, ademhaling of darmgeluiden.

Een onderzoek waarbij bloed, urine of ander lichaamsmateriaal wordt geanalyseerd om afwijkingen in de samenstelling of functie van het lichaam te detecteren.

De concentratie van bepaalde substanties in het bloed, zoals ionen, enzymen of vitamines, die tijdens een laboratoriumonderzoek wordt bepaald.

Het proces waarbij een diagnose wordt gesteld op basis van de symptomen van de patiënt, de bevindingen van het klinisch onderzoek en de resultaten van laboratoriumonderzoek.

Een röntgenfoto waarbij een contrastmiddel wordt gebruikt om de darm te vullen en zo beter te visualiseren.

Een holle ruimte vullen met een stof die röntgenstralen niet doorlaat, zoals bariumsulfaat of gastrografine, om organen duidelijker te zien op een röntgenfoto.

Een techniek waarbij een contrastmiddel wordt ingespoten in een bloedvat om de bloedvaten te visualiseren op een röntgenfoto.

De wervelkolom, zichtbaar op de röntgenfoto.

De ribben, zichtbaar op de röntgenfoto.

De bekkenring, zichtbaar op de röntgenfoto.

De dikke darm, zichtbaar op de röntgenfoto.

Zichtbare witte vlekken op een röntgenfoto, die aangeven dat röntgenstralen niet door het object heen gaan. Voorbeelden: botten, metaal.