Oxytocine: Het hormoon van de bevalling

Oxytocine: Het hormoon van de bevalling

• Oxytocine is een hormoon dat de samentrekking van glad spierweefsel veroorzaakt, met name in de wand van de baarmoeder aan het einde van de zwangerschap.
• Dit leidt tot bevalling.
• Het hormoon speelt een belangrijke rol in de verloskunde (Grieks: oxys = snel; tokos = geboorte).
• Oxytocine veroorzaakt ook samentrekkingen van het gladde spierweefsel in de borstklier en bevordert de afgifte (de "uitstoot") van melk na de bevalling.
• Dit hormoon mag niet worden verward met prolactine (prl), dat verantwoordelijk is voor de melkproductie (secretie) in de borstklier.
• Recent is ontdekt dat oxytocine ook belangrijk is voor de band tussen moeder en pasgeborene ("nestwarmte").
• Oxytocine wordt daarom ook wel het "knuffelhormoon" genoemd.

Bijnierschorshormonen

• De bijnierschors produceert corticoïden, hormonen die ontstekingsreacties en allergische reacties onderdrukken.
• Cortisol is een bekend corticoïd.
• Aldosteron, een ander corticoïd, regelt de natriumresorptie en kaliumexcretie in de nieren, essentieel voor de mineralenhomeostase.

Bijniermerghormoon

• De bijniermerg produceert adrenaline, een hormoon met diverse effecten.
• Adrenaline stimuleert de omzetting van glycogeen naar glucose in de lever en spieren, wat de bloedsuikerspiegel verhoogt.
• Adrenaline verhoogt de hartslag en bloeddruk.
• Adrenaline verhoogt de ademhalingsfrequentie.
• Adrenaline remt de spijsvertering.
• Adrenaline deelt veel functies/effecten met het sympathische zenuwstelsel, wat de nauwe samenwerking tussen het zenuwstelsel en het hormonale systeem benadrukt.