Orta Çağ Felsefesi: Hristiyan Felsefesi

İlk Çağ Yunan Felsefesi, sadece Yunan halkına ait veya sınırlı bir topluluğun felsefesiydi. Orta Çağ Felsefesi ise tüm toplumları kapsıyordu.

Orta Çağ Felsefesinde, inanç bilginin temelini oluşturuyordu.

Orta Çağ felsefecileri, akıl ve din arasındaki ilişkiyi çözmeye çalıştılar.

Orta Çağ'da Tanrı'nın varlığını kanıtlamaya çalıştılar.

Orta Çağ'da, felsefede Latin dili kullanılıyordu.

İslam felsefesi, 7. ile 12. yüzyıllar arasında İslam dininin kabul gördüğü geniş bir coğrafyada ortaya çıkmış ve yayılmıştır.

İslam felsefesi, İslam dininin kabul ettiği prensipler çerçevesinde düşünsel sorulara cevaplar arar.

Hıristiyan felsefesinde, tanrının varlığının kanıtlanması için farklı argümanlar kullanılır.

İslam felsefesi, farklı kültürlerden gelen insanları bir araya getirmiş ve etkileşimlerini sağlamıştır.

İslam felsefesi, Batı felsefesi üzerinde önemli bir etkiye sahip olmuştur.

İnsanların kendi eylemlerinden sorumlu olduğu ve seçim özgürlüğüne sahip olduğu inancı.

Eş’ariye ekolünün temel inancıdır. İnsanların akla dayalı inançlarını savunur ve seçim özgürlüğüne sahip olduklarını kabul eder.

Allah'ın insanlara seçim yetisi verdiğine inanır. İnsanlar özgürce seçim yapar ve yaptıklarından sorumludurlar.

Hakikatler gizli, anlamlar gizlidir.

İnsanların sınırlı bir seçim özgürlüğüne sahip olduğuna inanır.

İslam düşüncesinde özgür iradeye sahip olduğumuz ve kendi seçim sorumluluğumuzu üstlendiğimiz inancı ifade eder. İyiyi ve kötüyü seçme özgürlüğümüz, bizim ahlaki sorumluluğumuzu da beraberinde getirir.

İslam filozofları tarafından yazılmış, farklı alanlardaki bilgilere yer veren, kapsamlı bir eser türü.

Bir felsefeci grubu. Çeşitli alanlardaki bilgileri derleyerek ansiklopedik eserler oluşturmuşlardır.

İslam dininin kutsal kitaplarında gizli anlamlar ve semboller bulunduğuna inanan bir yaklaşım. İbn Meymun bu yaklaşımın önemli temsilcilerindendir.

Allah'ın her şeyi önceden belirlediği ve insanın özgür iradesinin olmadığı inancı. Seçimlerin Allah'ın takdirine bağlı olduğu düşüncesi.

Devlet, insanın içindeki hayvani yönünü kontrol etmek için yasalara dayanarak bir koruyucu güç görevi üstlenir.

Farabi'nin felsefesi akıl üzerine kuruludur. Ona göre bilgi, aklı kullanarak elde edilir.

Farabi, bilginin nesne ile düşüncenin örtüşmesiyle elde edildiğini savunur. Düşünce nesneyle uyuşuyorsa doğru bilgi elde edilir.

Bilginin elde edilmesindeki zorluklar ve bilgiye nasıl ulaşabileceğimiz sorusu.

Aristoteles'in felsefesi Farabi'nin düşüncelerini etkilemiştir.

Medinet-ül Fazıla, ideal bir toplumun nasıl olması gerektiği hakkında Farabi'nin düşüncelerini anlatan bir eserdir.

Farabi, erdemli bir şehirde felsefenin toplum için önemini ve eğitimle insanları nasıl erdemli bir şekilde yönlendirmeyi düşündüğünü bu eserinde anlatır.

Farabi, Medinet-ül Fazıla'da aklın, bilginin ve erdemin önemine odaklanır.

Medinet-ül Fazıla'da, aklın ve inançın birlikte uyum içinde çalıştığı, doğru bilgi ve ahlaki yaşamın geliştiği bir toplum tasavvuru sunulur.

Bu dönemde Hıristiyan ve İslam felsefelerinde de akıl ve inanç ilişkisi önemli bir tartışma konusu olmuştur.