Okolice kory mózgowej

Grupy sąsiadujących pól w korze mózgowej, posiadające wspólne cechy.

Pola różniące się ukształtowaniem włókien mielinowych, opartym na grubości prążków Baillargera, ilości blaszek poziomych i budowie promieni rdzennych.

Pola rozróżniane na podstawie budowy komórek nerwowych.

Okolica korowa odpowiedzialna za przetwarzanie informacji wzrokowych

Pola kory mózgowej klasyfikowane na podstawie czasu mielinizacji włókien nerwowych.

Pola kory mózgowej, w których mielinizacja zachodzi przed urodzeniem.

Pola kory mózgowej, które mielinizują się po 2 miesiącach życia.

Badacz opisujący 9 okolic korowych

Różnią się układem tętnic, grubością naczyń włosowatych i relacją naczyń kory do istoty białej.

Różne obszary kory mają różne funkcje, ale ich ścisła lokalizacja nie jest bezwzględna.

Obszary kory mózgu, do których dochodzą drogi czuciowe lub z których rozpoczynają się drogi ruchowe.

Część kory mózgowej odpowiedzialna za ruchy.

Obszary kory mózgu, które przetwarzają bodźce czuciowe.

Część kory mózgowej przetwarzającej bodźce wzrokowe.

Część kory mózgowej odpowiedzialna za przetwarzanie dźwięków.

Różne obszary ciała mają odzwierciedlenie w korze mózgowej. Silniej unerwione obszary, np. palce, mają większe przedstawicielstwo.

Obszar mózgu (pola 3, 1 i 2), który otrzymuje informacje czuciowe ze skóry i narządów ruchu.

Obszar mózgu (pola 5, 7 i 40), który analizuje i interpretuje informacje czuciowe z pola pierwotnego.

Struktura przedstawienia części ciała w korze czuciowej. Różne części ciała są reprezentowane w określonych obszarach.

Obszar mózgu, który odbiera i przetwarza informacje wzrokowe.

Bruzda w mózgu, w której lokalizowana jest kora wzrokowa.

Pasmo istoty białej, odróżniające warstwy kory wzrokowej.

Dwa główne ośrodki przetwarzania informacji czuciowych, z różnym stopniem precyzji reprezentowania ciała. S I- pierwotna kora czuciowa S II- wtórna kora czuciowa

Obszar kory mózgowej odpowiedzialny za przetwarzanie dźwięków. Położony w zakrętach skroniowych poprzecznych.

Obszary kory mózgowej, które również przetwarzają informacje słuchowe, współpracując z główną reprezentacją słuchową.

Główna reprezentacja słuchowa w korze mózgowej. Odpowiedzialne za początkowe przetwarzanie sygnałów słuchowych.

Dodatkowe pola słuchowe w korze mózgowej, które współpracują z polem słuchowym I, aby doskonać przetwarzanie dźwięków.

Obszar kory mózgowej odpowiedzialny za przetwarzanie informacji smakowych. Znajduje się w wieczku czołowo-ciemieniowym.

Obszar kory mózgowej, gdzie informacje o smaku są przetwarzane, tworząc doświadczenie smakowe.

Obszar kory mózgowej odpowiedzialny za złożone funkcje poznawcze, takie jak planowanie, pamięć robocza i kontrola impulsów.

Inna nazwa dla asocjacyjnej kory czołowej, charakteryzująca się obecnością warstw ziarnistych.

Zaburzenie polegające na niemożności rozpoznania przedmiotów lub sytuacji, mimo zachowanych funkcji sensorycznych.

Zaburzenie mowy spowodowane uszkodzeniem określonych obszarów mózgu, prowadzące do trudności z mówieniem, rozumieniem mowy lub obu.

Zaburzenie mowy, w którym osoba ma problemy z wykonywaniem skoordynowanych ruchów niezbędnych do mówienia, mimo zachowanej zdolności rozumienia mowy.

Zaburzenie mowy, w którym osoba ma problemy z rozumieniem mowy, mimo zachowanej zdolności mówienia.

Obszar mózgu odpowiedzialny za planowanie i koordynację ruchów niezbędnych do mówienia, znajdujący się w tylnej części zakrętu czołowego dolnego lewej półkuli.

Obszar mózgu odpowiedzialny za rozumienie mowy, znajdujący się w tylnej części zakrętu skroniowego górnego i środkowego lewej półkuli.

Część kory mózgowej ukryta pod wieczkami, odpowiedzialna za przetwarzanie informacji ze strony narządów wewnętrznych, jak również za odczuwanie smaku.

Zbiór struktur mózgowych odpowiedzialnych za emocje, motywację i pamięć.

Część torebki wewnętrznej mózgu, położona między jądrem ogoniastym a jądrem soczewkowatym, widoczna tylko na przekrojach poziomych na wysokości wzgórza.

Dłuższa część torebki wewnętrznej mózgu, położona między wzgórzem a jądrem soczewkowatym, tworząca część nadsoczewkową torebki wewnętrznej.

Miejsce łączenia odnogi przedniej i tylnej torebki wewnętrznej, wsuwające się między przedni biegun wzgórza a głowę jądra ogoniastego.

Główna droga nerwowa w mózgu, przez którą przebiega większość włókien rzutowych półkul mózgu, jej uszkodzenie powoduje poważne zaburzenia ruchowe i czuciowe.

Cienka warstwa włókien nerwowych, oddzielająca skorupę od przedmurza.

Cienka warstwa istoty białej, leżąca między przedmurzem a wyspą, przechodząca ku górze w środek półowalny, a ku dołowi w istotę białą płata skroniowego i dolnej części płata czołowego.

Włókna nerwowe istoty białej półkul mózgu, biegnące pionowo, odpowiedzialne za połączenia między różnymi obszarami mózgu.

Włókna nerwowe istoty białej dzielą się na: rzutowe (projekcyjne), spoidłowe (komisuralne) i kojarzeniowe (asocjacyjne).