نقش خانواده در تربیت کودکان

خانواده و تربیت کودک

• موقعیت اجتماعی خانواده، وضع اقتصادی، افکار و عقاید، آداب و رسوم، ایده‌آل‌ها و آرزوهای والدین و سطح تربیت آنها در طرز رفتار کودکان نفوذ فراوان دارد.
• رابطه پدر و مادر با یکدیگر و رابطه آنها با کودک فوق‌العاده دقیق و حساس است.

نقش 가족 در تربیت کودک

• نقش سازندگی خانواده: خانواده شخصیت کودک و عقاید او را شکل می‌دهد و سیر زندگی او را تعیین می‌کند.
• نقش فرهنگی خانواده: خانواده نقش فرهنگی را بر عهده دارد تا زمانی که کودک از جنبه‌ای جسمی و روانی رشد نیافته است.
• نقش اجتماعی خانواده: خانواده مسئول صلاح و فساد جامعه است زیرا کودک در خانه آداب اجتماعی را می‌آموزد.
• نقش عاطفی و اخلاقی خانواده: خانواده محل مناسبی برای تمرین مهر و عاطفه، انس، الفت و مهرورزی است.

اهمیت دوران کودکی

• هفت سال نخست زندگی، مهم‌ترین دوران شکل‌گیری شخصیت کودک است.
• ریشه بسیاری از اعمال خیر و شر فرد را می‌توان در دوران کودکی او یافت.

اهمیت پدر و مادر

• پدر باید سرمشقی از صداقت، شرافت، سخاوت، و جرأت‌ورزی برای کودک باشد و باعث رشد معنوی و عزت نفس فرزندان شود.
• مادر نقشی اساسی در شکل‌گیری شخصیت کودک دارد زیرا برخوردهای اولیه او نقطه‌ای است که تولد روانی کودک از آنجا شروع می‌شود.

الگوهای فرزندپروری

• پذیرش در برابر طرد: والدین پذیرا فکر می‌کنند که فرزندانشان خصوصیات مثبت بسیاری دارند و از بودن با آنها لذت می‌برند.
• سخت‌گیری در برابر آسان‌گیری: والدین سخت‌گیر قواعد زیادی را به کودکان تحمیل می‌کنند و مایلند کودکان خود را از نزدیک نظاره کنند.