მოსაზრებები სახელმწიფოს და ბიზნესზე

ნებისმიერი შესაძენი პროდუქტი, რომელიც ტავიდანვე მომხმარებელს ეკუთვნის, როგორც საქონელი, რომელიც მას სარგებლობისათვის უნდა

ყველაფერი, რაც დამზადების პროცესშია ჩართული, მაგრამ არ არის საბოლოო მომხმარებლისთვის (სხვა კომპანიებისთვის არის განკუთვნილი)

პროდუქტი, რომელიც მომხმარებელს ეხმარება საჭიროებების დაკმაყოფილებაში, როგორიცაა საკვები, ტანსაცმელი, ელექტრონული ტექნიკა

პროდუქტი, რომელიც არ არის მატერიალური და არ არის შესაძლებელი თავისებურად გამოყენება

ყველაფერი, რაც გამოიყენება საწარმოო პროცესში საბოლოო პროდუქტის დამზადებისათვის

ნებისმიერი პროდუქტი, რომელიც არის შესაძენი და იყოფა ორ ძირითად ტიპად: საქონელი და მომსახურება

საქონლის ან მომსახურების ყიდვის სურვილი და შესაძლებლობა.

საქონლის ან მომსახურების წარმოების უნარი და სურვილი.

საქონლის ან მომსახურების ფასის ზრდა მოთხოვნის შემცირებას იწვევს.

კონკურენცია არის ორი ან მეტი მწარმოებლის შეჯიბრი მომხმარებლის გულის მოსაგებად.

ბაზარზე არსებობს უამრავი მსგავსი პროდუქტი, რომელთა შორის არ არის მნიშვნელოვანი განსხვავება.

ბაზარზე არსებობს მხოლოდ რამდენიმე მწარმოებელი, რომლებიც ერთმანეთზე არიან დამოკიდებული.

ბაზარზე არსებობს მხოლოდ ერთი მწარმოებელი, რომელიც აკონტროლებს ყველაფერს.

მომხმარებელთა მოთხოვნის დაკმაყოფილების მიზნით, მწარმოებლები ცდილობენ, შექმნან ახალი პროდუქტები და უფრო ეფექტურად მოაწყონ წარმოება.

საბაზრო მოთხოვნის მრუდი გვიჩვენებს რა რაოდენობის სიმდიდრეა მზად არის მყიდველი იყიდოს მოცემულ ფასზე.

მყიდველის მიერ მოთხოვნილი სიმდიდრის რაოდენობა, რომელიც განსაზღვრავს მოთხოვნის მრუდის ფორმას.

განსაზღვრავს რა რაოდენობის სიმდიდრეს შეიძლება მყიდველი (განსაზღვრული ფასის) რომ იყიდოს.

მოთხოვნის მრუდის ფორმას განსაზღვრავს ფასების უპირატესობა.

მოთხოვნის მრუდის ფორმაზე ზემოქმედებს ფასების უპირატესობა, ფულის რაოდენობა და სიმდიდრის რაოდენობა.

მოთხოვნის მრუდი გვიჩვენებს რა რაოდენობის სიმდიდრეა მზად არის მყიდველი იყიდოს მოცემულ ფას ზე.

მოცემულ ფასზე რა რაოდენობის სიმდიდრეს იყიდის მყიდველი.

საბაზრო მოთხოვნის მრუდი

ეკონომიკისა და ბიზნესის ფუნდამენტური პრობლემა არის რესურსების შეზღუდული რაოდენობა და ადამიანის უსასრულო მოთხოვნილებები.

ეკონომიკური სისტემა არის ის, თუ როგორ organizes ქვეყანა რესურსების ალოკაციას და ქონების საკუთრებას.

ეკონომიკური სისტემების ტიპები არის ორი ძირითადი ტიპი. ესენია: კაპიტალური და სოციალისტური ეკონომიკა.

ბიზნესი არის ორგანიზაცია, რომელიც ქმნის პროდუქტებს ან ოჯახებს საბაზრო რაიმეს მოსაპოვებლად.

ცენტრალიზებული დაგეგმვა გულისხმობს მთავრობის კონტროლს რესურსების აღდგენაზე და პროდუქციის განაწილებაზე.

დეცენტრალიზებული დაგეგმვა გულისხმობს კერძო ადამიანების და ორგანიზაციების კონტროლს რესურსების აღდგენაზე და პროდუქციის განაწილებაზე.

სამეწარმეო საქმიანობა არის ეკონომიკური საქმიანობა, რომელიც საფუძვლად უდევს ახალი პროდუქტების და მომსახურების შექმნას და განვითარებას.

პროდუქტების ორი კატეგორიაა: საქონელი და მომსახურება. საქონელი არის ფიზიკური ობიექტი, რომელიც შეიძლება შევიძინოთ, ხოლო მომსახურება არის ფიზიკური არა პროდუქტი, რომელიც საჭიროებს სხვა პიროვნების ხელს.

ბიზნესის ძირითადი მიზანი არის მოგების მიღება. ეს არის ყველა ხარჯის ფარვის შემდეგ დარჩენილი თანხა, რომელიც ბიზნესს უბრუნდება.

მოგების მიღების მოლოდინი არის მიზეზი, რის გამოც ბიზნესები ცდილობენ თავიანთი არსებობის შენარჩუნებას. ისინი ცდილობენ მიიღონ მოგება, რაც მათ საშუალებას მისცემს განავითარონ ბიზნესი, გააფართოონ თავიანთი მომსახურება და იყვნენ ფინანსურად სტაბილური.

ბიზნესის ძირითადი მახასიათებელია მოგების მიღების მოტივაცია. ეს ნიშნავს, რომ ბიზნესი არსებობს იმისთვის, რომ გამოიმუშაოს მოგება და ეს მოგება არის მთავარი მამოძრავებელი ძალა მისი მოქმედებებისთვის.

ბიზნესს შეუძლია დაგეგმოს და განახორციელოს მოგება კანონის ფარგლებში, მაგრამ ეს უნდა იყოს საზოგადოების ინტერესების შესაბამისი. ასევე, ბიზნესს უნდა ჰქონდეს ეტიკური პასუხისმგებლობა და არ უნდა მიიღოს არაკეთილსინდისიერი გადაწყვეტილებები.

არაკომერციული ორგანიზაციები (არამომგებიანი) არ არიან ორიენტირებული მოგების მიღებაზე. მათი მიზანი არის საზოგადოებისთვის სულიერი, სოციალური, საგანმანათლებლო ან სხვა სახის მომსახურების გაწევა.

არაკომერციულ ორგანიზაციებს, მიუხედავად იმისა, რომ მოგების მიღება არ ამოძრავებს, მათი საქმიანობა უნდა იყოს გამართული და ეფექტური, რათა მიაღწიონ თავის მიზნებს და მოემსახურონ საზოგადოებას.

სოფლის მეურნეობით მოკავშირებული საქმიანობა, რომელიც არ არის ორიენტირებული მოგების მიღებაზე, არ ითვლება samewarmeo saqmianobad. გამონაკლისი არის fermerul saqmianoba, როდესაც fermeri ama saqmianობას ფინანსურ მიზნებთან ერთად აერთიანებს.

სახელმწიფო ეკონომიკაში ჩარევა ხდება იმ შემთხვევაში, როდესაც ბაზარი ვერ ახერხებს ეფექტურად გადაანაწილოს რესურსები და უზრუნველყოს სოციალური კეთილდღეობა.

სახელმწიფო ზრუნავს გარემოს ეფექტური დაცვის უზრუნველყოფაზე, ახდენს გარემოს დამაბინძურებლების ფინანსურ პასუხისმგებლობასა და ზღუდავს მავნე საწარმოების მოქმედებას ქვეყნის მასშტაბით.

თუ ბაზარზე არსებობს მონოპოლია  (ბაზარზე ერთი ფირმა დომინირებს) და ის ადგენს არაგონივრულ ფასებს  საქონელზე, სახელმწიფო ვალდებულია ჩაერიოს ფასების რეგულირებისთვის, რათა დაიცვას მომხმარებელი ექსპლუატაციისგან.

სახელმწიფო აწარმოებს საზოგადოებრივი საჭიროების პროდუქტებს, რომელთა წარმოება არ მიმზიდველია კერძო საწარმოებისთვის.

biznesi არის organizacionuli forma da juridiuli dokumentებით დაფუძნებული სამეწარმეო საქმიანობა, რომელიც ამზადებს პროდუქციას, а  მომსახურებას  მომხმარებლებისთვის.

საწარმოებლის დაფუძნება იწყება იურიდიული დოკუმენტების ფორმირებით, მათ შორის - ფირმის რეგისტრაციით, იდენტიფიკაციის ნომრის მიღებით და მრავალი სხვა.

biznesi შეიძლება იყოს ორგანიზებული სხვადასხვა ფორმით -  იურიდიული პირის წარმომადგენლობით (ერთი პირი), amxnagobebis ფორმით  (რამდენიმე პირი)  და korporaciuli ფორმით (ქართული და უცხოური  კომპანიები).