Hoofdstuk 4 Het gelijkheidsbeginsel

• Er bestaat een debat over de verdeling van bronnen en uitkomsten, met meer voordelen voor sterke groepen en meer belastingen voor rijken, en meer voordelen voor zwakkere groepen.
• Voortkomt vaak in deze systemen dat ongelijke behandeling leidt tot stigma's en een groot overheidsapparaat, dat makkelijk wordt misbruikt.
• De bronnengelijkheid, volgens John Rawls en Ronald Dworkin, zegt dat mensen recht hebben op compensatie voor biologische toevalligheden, zowel externe omstandigheden als interne capaciteiten.
• Capaciteiten kunnen ongelijk zijn door toeval, maar alleen keuze kan leiden tot ongelijkheid.
• Iedereen heeft recht op gelijkheid van capaciteiten en uitkomsten.
• De bronnen van capaciteiten omvatten kwaliteitsvol onderwijs, zinvolle job, betaalbare gezondheidszorg, basisinkomen, sportbeoefening, artistieke expressie, en comfortabele mobiliteit.
• Kinderen met downsyndroom hebben ook recht op kwaliteitsvol onderwijs.
• Ongelijke verdeling kan alleen gerechtvaardigd worden als dat voordeel is voor de minder begunstigden, zoals een 1e klas wagon in treinen.
• Compensatie voor variatie in capaciteiten/talenten: je krijgt of geeft compensatie op basis van verschil.
• Probleem: hoe ken je talent of capaciteit en mag je dat weigeren?
• Blijft strijden met het economische "principle of the best profit", waarbij schaarse middelen steeds moeten gaan naar de mensen die er meest kunnen profiteren.
• Aanvaardt bestaan van competentieverschillen en capaciteitsgradaties.
• Dilemma: gelijkheid kan leiden tot een verzwakking van goederen die iedereen recht geeft, maar blijkt dat het buitengewoon moeilijk is om voor iedereen nodige basisgoederen te voorzien, waardoor er een neiging is om de eis laag te zetten, wat leidt tot het "Slavery of the talented".
• Distinctie tussen toeval en keuze is twijfelachtig.
• Welvaartsgelijkheid: mensen zijn proportioneel en altruïstisch.
• Altruïstische straf: bij ongelijke verdeling, kiezen mensen liever niets voor beide partijen dan aalmoes.
• Utopische droom of dictatuur van het proletariaat: elk heeft recht op gelijk welvaart.
• Er zijn goede argumenten om grote verschillen tussen mensen op basis van welvaart te rechtvaardigen.
• Welvaart concentreert zich bij de toplaag.
• Ontvanger heeft vetorecht in het ultimatumspel, en kan ervoor zorgen dat zowel verdeler als ontvanger niets krijgen door aanbod te verwerpen.
• Welvaartsgelijkheid kan opgedeeld worden in verschillende principes: absolute welvaartsgelijkheid, relativische welvaartsgelijkheid, gelijkheid naar behoeften (MARX), gelijkheid naar prestatie.
• Probleem: absolute welvaartsgelijkheid voelt ongerechtvaardigd voor mensen die zich meer inzetten.
• Probleem: relativische welvaartsgelijkheid laat grote verschillen toe in basisinkomen en maximaal loon.
• Probleem: gelijkheid naar behoeften doet alsof er schaarste is.
• Probleem: gelijkheid naar prestatie houdt geen rekening met mensen met functiebeperkingen, ouderen of mensen met handicaps.

Deze quiz gaat over de morele rechtvaardiging van uitsluiting volgens Hirst. Het omvat onderwerpen zoals vrije keuze, verborgen discriminatie en de ethiek van selectiecriteria.