Materiaalwetenschap en Eigenschappen

Een vast materiaal met een regelmatige, terugkerende structuur van atomen of moleculen.

Een manier om vaste materialen te classificeren op basis van de manier waarop hun atomen zijn gerangschikt.

Een imperfectie in een kristalrooster, veroorzaakt door atomen die op de verkeerde plaats zitten.

Een lineaire imperfectie in een kristalrooster, een lijn van atomen die niet op de juiste plaats zitten.

Het proces waarbij kleine monomeren aan elkaar worden gekoppeld om lange polymeerketens te vormen.

Een grens tussen twee korrels in een materiaal, die een verschillende oriëntatie vertonen.

Een vorm van oppervlaktefout waarbij een deel van een kristal is omgeklapt, als een spiegelbeeld.

Een oppervlaktefout met een kleiner oriëntatieverschil tussen twee kristallen. Deze grens bestaat uit opeengepakte dislocaties.

De snelheid waarmee atomen zich verplaatsen binnen een materiaal. Deze snelheid is hoger in korrelgrenzen.

De vorming van nieuwe kristallen tijdens het stollen van een materiaal.

De groei van kristallen die ontstaan tijdens het stollen van een materiaal.

Een materiaal bestaande uit meerdere kristallen met verschillende oriëntaties.

Een structuur van atomen met een regelmatige structuur die zich herhaalt over een langere afstand.

De eigenschappen van een materiaal die bepalen hoe bruikbaar het is voor een bepaald doel.

De eigenschappen van een materiaal die betrekking hebben op de chemische samenstelling en structuur.

De eigenschappen van een materiaal die betrekking hebben op de wisselwerking van het materiaal met energie en andere materie.

De eigenschappen van een materiaal die betrekking hebben op het gedrag van het materiaal onder invloed van een kracht.

De studie van de structuur van materialen op microscopisch niveau.

De 3D-rangschikking van atomen in een materiaal.

Het proces van afbraak van een materiaal door een chemische reactie met de omgeving.

De eigenschappen van een materiaal die betrekking hebben op de reactie op verschillende temperaturen.

Een belangrijke factor bij het kiezen van polymeren, die aangeeft hoeveel water het materiaal kan absorberen.

Een belangrijke eigenschap van materialen die aangeeft hoe goed ze warmte geleiden.

De maximaal toelaatbare temperatuur waarbij een materiaal nog zijn gewenste eigenschappen behoudt.

De mate waarin een materiaal van vorm verandert wanneer het wordt verhit.

De mate waarin een materiaal elektrische stroom doorlaat.

De mate waarin een materiaal magnetisch is, wordt bepaald door de kracht die het uitoefent op een magnetisch veld, gemeten via magnetische inductie (B) bij variërende magnetische veldsterkte (H). De helling van de B-H kromme geeft de magnetische eigenschappen aan.

Een tijdelijke vervorming van een materiaal die verdwijnt wanneer de kracht wordt verwijderd.

Een blijvende vervorming van een materiaal die blijft bestaan, zelfs nadat de kracht is verwijderd.

De intensiteit van de kracht die op een materiaal wordt uitgeoefend, uitgedrukt als kracht per oppervlakte.

De mate waarin een materiaal kan worden gerekt of vervormd, uitgedrukt als de verandering in lengte gedeeld door de oorspronkelijke lengte.

Een proces waarbij gesmolten plastic of andere materialen door een spuitmond worden geblazen om verschillende vormen te creëren. Het is een snel proces en vaak gebruikt voor plastic zakken.

Een methode om plastic folie te produceren door een ringvormige spuitmond te gebruiken. De spuitkop staat onder een hoek van 90° en kan tot 10 meter hoog zijn. Ideaal voor het maken van plastic zakken.

Een proces dat gebruikt wordt om thermohardende polymeren te vormen en te laten uitharden. De polymeren worden verwarmd en onder druk gezet in een matrijs en vervolgens laten uitharden.

Een proces voor het maken van plastic onderdelen waarbij gesmolten plastic onder hoge druk in een mal wordt geïnjecteerd.

De verdeling van de verschillende molecuulmassa's in een polymeer. Deze verdeling heeft invloed op de eigenschappen van het materiaal.

De maat van de gemiddelde molecuulmassa van de moleculen in een polymeer. Dit beïnvloedt de viscositeit en mechanische eigenschappen.

Een combinatie van twee of meer materialen, vaak met verschillende eigenschappen, die samen een nieuw materiaal vormen met verbeterde eigenschappen.

Een polymeer dat na het harden niet meer kan worden gesmolten of gevormd.