मराठी व्याकरण: एक अवलोकन

Marathi Vyakaran: An Overview

Marathi Vyakaran is the grammar of the Marathi language, which is an Indo-Aryan language spoken primarily in the Indian state of Maharashtra.

Script and Writing System

Marathi uses the Devanagari script, which is also used for other languages like Hindi and Sanskrit.
The script consists of 47 letters, including 14 vowels and 33 consonants.

Parts of Speech

Nouns (नामे): Classified into three categories - masculine, feminine, and neutral.
Pronouns (सर्वनामे): Used to replace nouns in a sentence.
Adjectives (विशेषणे): Modify nouns or pronouns.
Verbs (क्रियापदे): Express actions or states of being.
Adverbs (क्रियाविशेषणे): Modify verbs, adjectives, or other adverbs.
Postpositions (अव्यये): Used to indicate the relationship between a noun or pronoun and other words in a sentence.

Sentence Structure

Marathi sentences typically follow the Subject-Object-Verb (SOV) word order.
Simple Sentences: Contain a single independent clause.
Compound Sentences: Contain two or more independent clauses joined by a conjunction.
Complex Sentences: Contain an independent clause and one or more dependent clauses.

Tenses and Aspects

Present Tense: Used to describe ongoing actions or states.
Past Tense: Used to describe completed actions or states.
Future Tense: Used to describe future actions or states.
Aspect: Indicates the duration or completion of an action.

Other Key Concepts

Gender: Marathi nouns have two genders - masculine and feminine.
Case: Marathi has eight cases - nominative, accusative, genitive, dative, ablative, instrumental, locative, and vocative.
Agreement: Verbs and adjectives agree with the subject in gender and number.

These notes provide a basic overview of Marathi Vyakaran, covering the script and writing system, parts of speech, sentence structure, tenses and aspects, and other key concepts.

मराठी व्याकरण : एक ओवरव्यू

लिपी आणि लेखन प्रणाली

मराठी लिपी देवनागरी आहे, जी हिंदी व संस्कृत सारख्या इतर भाषांसाठीही वापरली जाते.
ही लिपी ४७ अक्षरांची आहे, ज्यात १४ स्वर आणि ३३ व्यंजन आहेत.

शब्दप्रकार

नामे (नाम) : पुल्लिंग, स्त्रीलिंग आणि नपुंसकलिंग असे तीन प्रकारात वर्गीकृत.
सर्वनामे (सर्वनाम) : वाक्यात नामांचे स्थान घेण्यासाठी वापरले जातात.
विशेषणे (विशेषण) : नामांना किंवा सर्वनामांना संदर्भित करण्यासाठी वापरले जातात.
क्रियापदे (क्रिया) : क्रिया किंवा स्थिती दर्शवितात.
क्रियाविशेषणे (क्रियाविशेषण) : क्रिया, विशेषण किंवा इतर क्रियाविशेषणांना संदर्भित करण्यासाठी वापरले जातात.
अव्यये (अव्यय) : नाम किंवा सर्वनाम आणि वाक्यातील इतर शब्दांच्या संबंधांबद्दल दर्शवितात.

वाक्य संरचना

मराठी वाक्ये सामान्यत: कर्ता - कर्म - क्रिया (SOV) क्रमात असतात.
साधे वाक्य : एक स्वतंत्र उपवाक्य असते.
संयुक्त वाक्य : दोन किंवा अधिक स्वतंत्र उपवाक्य जोडून असते.
जटิล वाक्य : एक स्वतंत्र उपवाक्य आणि एक किंवा अधिक परावलंबी उपवाक्य असते.

काल आणि अंश

वर्तमान काल : चालू क्रिया किंवा स्थितीचे वर्णन करतो.
भूत काल : पूर्ण क्रिया किंवा स्थितीचे वर्णन करतो.
भविष्य काल : भविष्यात होणारी क्रिया किंवा स्थितीचे वर्णन करतो.
क्रिया अंश : क्रियेचा कालावधी किंवा पूर्णता दर्शवितो.

इतर मुख्य संकल्पना

लिंग : मराठी नामांना दोन लिंगे - पुल्लिंग आणि स्त्रीलिंग - आहेत.
विभक्ती : मराठीत आठ विभक्त्या आहेत - नामविभक्ती, कर्मविभक्ती, सम्प्रदान विभक्ती, अपादान विभक्ती, सम्बोधन विभक्ती, करण विभक्ती, सम्प्रदान विभक्ती आणि सम्बोधन विभक्ती.
अनुकूलता : क्रिया आणि विशेषणे वाक्यातील कर्त्याशी लिंग आणि संख्या में अशी असतात.