قرارداد گس-گلشائیان

• قوام السلطنه در پاریس، طی نامه ای سرگشاده به شاه، خطرات دستکاری در قانون اساسی و متمم آن را یادآور شد.
• قوام، شاه را از استقرار حکومت دیکتاتوری منع کرد و نسخه هایی از نامه اش را برای افراد سرشناس فرستاد.
• شاه در واکنش به نامه قوام، او را خائن نامید و لقب "جناب اشرف" را که در سال ۱۳۲۵ به او داده بود، پس گرفت.
• نویل گس برای سومین بار به تهران آمد و به دنبال او، سرویلیام فریزر (رئیس کل شرکت نفت) به او پیوست.
• گس و فریزر مذاکرات محرمانه ای را با گلشائیان (وزیر دارایی) آغاز کردند.
• در ۲۶ تیر ۱۳۲۸، قرارداد الحاقی مشهور به «قرارداد گس-گلشائیان» به امضا رسید.
• مذاکرات و رفت و آمدها برای این قرارداد، در خفا انجام می شد.
• به دلیل حکومت نظامی و اختناق، مردم از جزئیات این مذاکرات بی خبر بودند.
• نمایندگان شرکت نفت حاضر به تجدید نظر در امتیازنامه ۱۹۳۳ نشدند و فقط با تعدیل امتیاز موافقت کردند.
• دولت ایران نیز اصراری بر خواسته های خود نکرد.
• توافقات حاصله در قرارداد گس-گلشائیان:

افزایش حق الامتیاز

• حق الامتیاز از تنی ۴ شیلینگ به تنی ۶ شیلینگ افزایش یافت.

سهم ایران از ذخایر

• سهم ۲۰٪ ایران از ذخایر نفتی شرکت، می بایست سالانه به مبلغ حدود ۲٫۵ میلیون لیره پرداخت شود.
• این مبلغ نباید سالانه از ۴ میلیون لیره کمتر باشد.

مالیات

• مالیات از تنی ۹ پنس به تنی ۱ شیلینگ افزایش یافت.

مواد نفتی مصرف داخلی

• شرکت نفت به جای ۱۰٪ تخفیف، ۲۵٪ تخفیف در قیمت مواد نفتی مصرفی در داخل کشور اعمال می کرد.
• قرارداد الحاقی سهم ایران را در مجموع حدود ۳۰٪ افزایش می داد، اما از انتظارات ملی بسیار دور بود.
• دولت ساعد از این قرارداد بی درنگ حمایت کرد.
• نقش تقی زاده و گروه عامیون در برگزاری مجلس موسسان و تشکیل مجلس سنا بسیار مهم بود.
• پس از تشکیل مجلس سنا، تقی زاده به ریاست و عضویت مجلس سنا انتخاب شد.