Kabanata 17: Ang Kataksilan ni Adolfo (Saknong 215-231)

12 Questions

Anong ginawa ni Florante sa Atenas?

Hinintay ang loob ng ama

Anong natanggap ni Florante sa sulat ng ama?

Pamatid-buhay sa anak na sinta

Anong nangyari sa dalawang oras na pagkatao ni Florante?

Di nagkamalay ng pagkatao niya

Ano ang natutunan ni Adolfo sa loob ng anim na taon?

Pilosopiya, astrolohiya, at matematika

Anong naramdaman ni Florante sa pagkawala ng ina?

Dalita

Ano ang ginawa ni Adolfo sa kababayan niya?

Naghiram ng bait na binalatkayo kahinhinang asal

Anong nangyari sa mga mata ni Florante?

Naging parang batis

Sino ang papel na ginampanan ni Adolfo?

Polinese

Anong nangyari sa buo kong damdam ni Florante?

Nanaw sa akin ang sandaigdigan

Ano ang nangyari kay Adolfo sa katapusan?

Nawalang diwang kasama't katoto

Sino ang nagbigay ng papel kay Adolfo?

Menandro

Ano ang nangyari sa kabataan ni Adolfo?

Nagkamit ng pagkakilala sa bayan

Study Notes

Kabanata 17: Ang Kataksilan ni Adolfo

Araw ay natakbo at ang kabataan sa pag-aaral ko ay aking nananaw; bait ko'y luminis at ang karunungan, ang bulag kung isip ay kusang dinamtan.
Natanto ng lahat na kaya nanamit, niyong kabaitang di taglay sa dibdib ay nang maragdag pa sa talas ng isip itong kapurihang mahinhi't mabait.
Natarok ang lalim ng pilosopiya, aking natutuhan ang astrolohiya, natantong malinis ang kataka-taka at mayamang dunong ng matematika.
Ang lihim na ito'y kaya nahalata, dumating ang araw ng pagkakatuwa, kaming nag-aaral baguntao't bata, sari-saring laro ang minunakala.
Sa loob ng anim na taong lumakad, itong tatlong dunong ay aking niyakap; tanang kasama ko'y nagsipanggilalas, sampu ng maestrong tuwaý dili hamak.
Minulan ang galing sa pagsasayawan ayon sa musika't awit na saliwan, larong buno't arnis na kinakitaan ng kani-kanilang liksi't karunungan.

Kabanata 18: Ang Kamatayan ng Ina ni Florante

Naging santaon pa ako sa Atenas hinintay ang loob ng ama kong liyag, sa aba ko't noo'y tumanggap ng sulat na ang balang letra'y iwang may kamandag!
Patay na dinampot sa aking pagbasa niyong letrang titik ng bikig na pluma, diyata, ama ko, at naka sulat ka ng pamatid-buhay sa anak na sinta?
Gunamgunam na di napagod humapis di ka naianod ng luhang mabilis, iyong ginugulo ang bait ko't isip at di mo payagang payapa ang dibdib!
May dalawang oras na di nagkamalay ng pagkatao ko't ng kinalalagyan, dangan sa kalinga ng kasamang tanan ay di mo na ako nakasalitaan.

Kabanata 19: Mga Habilin ni Antenor kay Florante

Hinamak ng aking pighating mabangis ang sa maestro kong pang-aliw na boses, ni ang luhang tulong ng samang may hampis ay di nakaawas sa pasan kong sakit.
Datapuwa't huwag kang magpapahalata tarok mo ang lihim ng kanyang nasa, ang sasandatahi'y lihim na ihanda, nang may ipagtanggol sa arang katauhan.