Izotopy i poziomy troficzne

Główna część kręgu, otaczająca otwór kręgowy.

Łuk kostny, który łączy się z trzonem kręgu, tworząc otwór kręgowy.

Otwór utworzony przez trzon i łuk kręgu, który przechodzi przez niego kanał kręgowy.

Przestrzeń powstała przez połączenie otworów kręgowych wszystkich kręgów, w której znajduje się rdzeń kręgowy.

Nieparzysty element kości kręgu, skierowany ku tyłowi.

Elementy kości kręgu, które służą do łączenia się z innymi kręgami.

Elementy kości kręgu, które wychodzą bocznie.

Kręg szyjny, który łączy się bezpośrednio z podstawą czaszki.

Badanie proporcji izotopów węgla (13C) w szczątkach pozwala określić, czy dana osoba spożywała głównie rośliny typu C3 (np. zboża, warzywa) czy C4 (np. kukurydza, trzcina cukrowa).

Analiza izotopów azotu (15N) w szczątkach pozwala określić poziom troficzny, na którym znajdowała się dana osoba. Wraz ze wzrostem poziomu troficznego (np. mięsożerca vs. roślinożerca) ilość 15N w organizmie wzrasta.

Analiza stabilnych izotopów w szczątkach kostnych pozwala na zrekonstruowanie diety w przeszłości, ponieważ izotopy węgla i azotu w kościach odzwierciedlają dietę osoby w danym okresie życia.

Stabilne izotopy, np. 13C, to takie, które nie emitują promieniowania i nie rozpadają się. Są wykorzystywane do analizy diety w badaniach archeologicznych.

Badania izotopowe wykorzystują stabilne izotopy, takie jak 13C i 15N, aby określić dietę i poziom troficzny organizmów w przeszłości.

Zmiany w zębie, które zostały zahamowane, np. poprzez zabieg higienizacji. Próchnica nie rozwija się dalej.

Próchnica powstająca wokół wcześniej założonego wypełnienia ubytku, gdzie doszło do oszczędności zęba.

Próchnica rozwijająca się w zębach leczonych kanałowo lub martwych. Jest trudna do wykrycia i leczenia.

Próchnica rozwijająca się pod szkliwem, objawiająca się bólem lub uszkodzeniem nerwów.

Próchnica rozwijająca się szybko, atakująca wiele zębów jednocześnie, preferuje gładkie powierzchnie. Wiąże się z dużą ilością cukru i małą produkcją śliny.

Próchnica atakująca zęby przednie u niemowląt i dzieci, rozwija się szybko i atakuje wiele zębów.

Próchnica rozwijająca się w korzeniu zęba lub przy szyjkowej części zęba, pomija szkliwo, występuje blisko dziąsła, trudna do wyleczenia.

Próchnica obejmująca cement korzeniowy, częsta u osób z odsłoniętymi szyjkami zębowymi.

Odzwierciedlają zmiany w DNA, ale nie w sekwencji nukleotydów. Wpływają na ekspresję genów, np. włączenie/wyłączenie genu.

Cechy o zmienności nieciągłej, wyrażone w formie "tak" lub "nie", np. występowanie lub brak otworu.

Kryterium klasyfikacji cech, biorące pod uwagę miejsce występowania na czaszce, niezależne od funkcji, budowy czy rozwoju.

Kryterium klasyfikacji cech, określające fazę rozwoju zarodkowego, kiedy dana cecha się pojawia.

Kryterium klasyfikacji cech, skupiające się na funkcjonalności, np. przepływie krwi czy nerwów.

Cechy czaszki, które powstały na skutek niedorozwoju lub zahamowania rozwoju kości, np. bruzdy, wcięcia.

Cechy czaszki, które powstały na skutek przerostu kości, np. guzki, kolce, dodatkowe szwy.

Rodzaj cech czaszki, charakteryzujący się obecnością otworów i kanałów dla naczyń krwionośnych i nerwów.

Cechy niemetryczne pojawiają się tylko wtedy, gdy występuje określony allel, niezależnie od pozostałych genów w genomie.

Model ten zakłada, że różne geny, zlokalizowane w różnych miejscach chromosomów, przyczyniają się do wystąpienia cechy niemetrycznej. Wkład każdego genu jest różny i sumuje się, tworząc ostateczny efekt.

Czynniki środowiskowe wpływają na rozwój cech niemetrycznych tylko w określonym okresie życia, kiedy cecha jest kształtowana.

Różnice w częstości występowania cech niemetrycznych między populacjami.

Zmiany zachodzące w obrębie populacji w częstości cech niemetrycznych, związane z: płcią, wiekiem, stroną ciała, symetrią.

Choroba zakaźna, często występująca w czasie wojen i rewolucji, przenoszona przez wszy i charakteryzująca się gorączką, wysypką i bólami głowy.

Paleopatologia to dziedzina nauki zajmująca się badaniami zmian chorobowych obserwowanych na szczątkach kopalnych.

Celem badań paleopatologicznych jest określenie rodzaju zmian chorobowych, śledzenie ich dynamiki w czasie i przestrzeni oraz badanie ich rozprzestrzeniania się.

Okres, w którym jakaś choroba szerzy się w sposób szczególny, obejmując znaczne obszary i powodując liczne zachorowania i zgony.

Zastosowanie różnorodnych technik badawczych do analizy zmian chorobowych w szczątkach kostnych, m.in.: obserwacja makroskopowa i mikroskopowa, RTG, CT, badania genetyczne.

Zaburzenie metaboliczne, które wpływa na poziom żelaza we krwi, prowadząc do niedokrwistości.

Zmiany zwyrodnieniowo - zniekształcające stawów to rezultat procesów zachodzących w tkankach stawowych, często związanych z wiekiem i typem pracy.

Zaburzenie metaboliczne często spotykane w przeszłości, wywołane niedoborem witaminy C, charakteryzujące się kruchością naczyń krwionośnych i krwawieniem dziąseł.

Choroby zakaźne odgrywały kluczową rolę w historii ludzkości, wpływając na kierunek jej rozwoju.

Zaburzenie metaboliczne, które wpływa na rozwój kości, prowadząc do ich deformacji.

Zaburzenie metaboliczne, które charakteryzuje się nadmiernym gromadzeniem się kwasu moczowego w organizmie.

Zaburzenie metaboliczne, które prowadzi do osłabienia kości i zwiększenia ich kruchości, co może prowadzić do złamań.

Operacja polegająca na wykonaniu otworu w czaszce, stosowana w przeszłości zarówno w celach terapeutycznych, jak i magicznych.

Próchnica to częsty problem zdrowotny, który może prowadzić do utraty zębów.

Zmiany w kościach, które są trudne do zdiagnozowania w wyniku zniszczeń lub uszkodzeń.