Introduksyon sa Komunikasyon

Ang komunikasyon ay ang proseso ng pagpapahayag at pagpapalitan ng impormasyon.
Ang pananaliksik ay isang sistematikong paghahanap at pagsusuri ng kaalaman at datos.
Si Henry Gleason ay nagbigay ng masistemang balangkas sa komunikasyon.
Ayon kay Wayne Weiten, ang wika ay simbolo dahil mayroon itong representasyon ng mga bagay at ideya.
Para kay Bruce Goldstein, ang wika ay talastasan dahil ito ay isang paraan ng pakikipag-ugnayan at pagkakaunawaan.
Pinaniniwalaan ni Alfred Whitehead na ang wika ay isang kabuuan na isipan dahil ito ay konektado sa ating mga kaisipan at damdamin.
Para kay Noam Chomsky, ang wika ay isang prosesong mental dahil ito ay isang resulta ng ating mga prosesong pangkaisipan.
Ayon kay Dell Hymes, ang wika ay interaksyon dahil ito ay ginagamit sa pakikipag-ugnayan sa ating kapwa.
Si M.A.K. Halliday ay nagsabi na ang wika ay instrumental dahil ginagamit ito upang makuha ang ating mga pangangailangan.
Pinaniniwalaan ni Archibald Hill na ang wika ay ang pinaka elaborayt na sistema ng komunikasyon.
Para kay Richard Hudson, ang wika ay batay sa karanasan dahil ito ay nabubuo at nagbabago batay sa ating mga karanasan.
Ayon kay Pamela Constantino, ang wika ay isang behikulo o sasakyan ng ating mga kaisipan at damdamin.
Sinabi ni Mangahis na ang wika ay ang pinakamahalagang kasangkapan sa pakikipag-ugnayan.

Ang teorya ng Bow-wow ay nagsasaad na nagmula ang wika sa mga tunog ng hayop.
Ang teorya ng Ding-dong ay nagsasabi na nagmula ang wika sa mga tunog ng paligid.
Ang Pooh-pooh theory ay nagsasaad na nagmula ang wika sa mga hindi sinadyang salita o tunog na nilikha ng tao.
Ang teorya ng Tata ay nagsasabi na nagmula ang wika sa mga unggoy na gumagamit ng mga tunog kasabay ng kanilang mga kilos.
Ang teorya ng Yo-he-ho ay nagsasabi na nagmula ang wika sa mga sinaunang tao na gumagamit ng mga tunog sa kanilang mga gawain.
Ang teorya ng Mama ay nagsasabi na nagmula ang wika sa mga madadaling pantig o tunog.
Ang teorya ng Sing-song ay nagsasabi na nagmula ang wika sa mga paglalaro, pagtawa, at panliligaw.
Ang teorya ng Hey you! ay nagsasabi na nagmula ang wika sa pakikipag-ugnayan sa isa't isa.
Ang teorya ng Hocus Pocus ay nagsasabi na nagmula ang wika sa mga kapangyarihan o mahika.
Ang teorya ng Tarara-boom-de-ay ay nagsasabi na nagmula ang wika sa mga ritwal.
Ayon sa kwento ng Haring Psammitikos, ang mga bata ay kusang natututo ng wika kahit hindi sila tinuturuan.
Ang teorya ng Aramean ay nagsasabi na ang wika ay nagmula sa mga Arameo na nagsasalita ng Aramaic at Hebrew.
Ayon sa Aklat ng Genesis, ang mga tao ay nagkaroon ng iba't ibang wika dahil sa Tore ng Babel.

Ang wika ay masistemang balangkas na may mga patakaran at estruktura.
Ang wika ay binubuo ng mga tunog na ginagamit sa pagsasalita.
Ang wika ay nakabatay sa kultura at nagpapahayag ng mga tradisyon, paniniwala, at kaugalian ng isang grupo ng tao.
Ang wika ay dinamiko at nagbabago sa paglipas ng panahon.
Ang wika ay arbitraryo dahil walang direktang ugnayan ang salita sa bagay na tinutukoy nito.
Ang wika ay pinipili at inaayos ng tao upang maipahayag ang kanyang nais sabihin.
Ang wika ay simboliko dahil ito ay mga representasyon ng mga bagay, ideya, at konsepto.

Ang pormal/pambansang wika ay ginagamit sa pormal na okasyon, tulad ng mga pagpupulong, talumpati, at mga opisyal na dokumento.
Ang pampanitikang wika ay isang uri ng pormal na wika na ginagamit sa panitikan, tula, at iba pang mga akdang pampanitikan.
Ang impormal na wika ay ginagamit sa mga hindi opisyal na okasyon, tulad ng pakikipag-usap sa mga kaibigan at pamilya.
Ang kolokyal na wika ay isang uri ng impormal na wika na ginagamit sa araw-araw na pakikipag-usap at naglalaman ng mga salitang ginagamit sa isang partikular na lugar o grupo.
Ang balbal na wika ay isang uri ng impormal na wika na ginagamit sa mga grupo ng mga kabataan o mga taong may partikular na interes.

Ang instrumental na tungkulin ng wika ay ginagamit upang makuha ang mga pangangailangan o nais ng isang tao.
Ang regulatori na tungkulin ng wika ay ginagamit upang magtakda ng mga panuntunan o batas.
Ang interaksyonal na tungkulin ng wika ay ginagamit upang mapabuti ang mga relasyon sa ibang tao.
Ang personal na tungkulin ng wika ay ginagamit upang ipahayag ang mga personal na opinyon o damdamin ng isang tao.
Ang heuristik na tungkulin ng wika ay ginagamit upang magtanong o maghanap ng impormasyon.
Ang imahinatibo na tungkulin ng wika ay ginagamit sa paglikha ng mga akdang pampanitikan.
Ang impormatib na tungkulin ng wika ay ginagamit upang magbahagi ng impormasyon.

Ang heograpiko na dimensyon ng varayti ng wika ay tumutukoy sa mga pagkakaiba sa wika na nakabatay sa lokasyon o heograpiya.
Ang sosyal na dimensyon ng varayti ng wika ay tumutukoy sa mga pagkakaiba sa wika na nakabatay sa pangkat ng tao sa lipunan.

Ang pidgin ay isang simpleng wika na ginagamit ng dalawang grupo ng mga tao na walang karaniwang wika.
Ang creole ay isang wika na nagmula sa pidgin at naging unang wika ng mga bata sa isang partikular na komunidad.
Ang minor diyalekto ay isang wika na ginagamit ng isang partikular na etnikong grupo.
Ang indigenized varayti ay isang wika na ginagamit bilang pangalawang wika ng isang grupo ng tao.
Ang idyolek ay isang indibidwal na paraan ng paggamit ng wika.
Ang etnolek ay isang wika na ginagamit ng mga katutubong mamamayan.
Ang jargon ay isang terminolohiya o espesyal na wika na ginagamit ng isang partikular na propesyon o grupo.

Ang wikang pambansa ay ang wikang itinalaga ng isang bansa na gagamitin ng mga mamamayan nito at magiging daluyan at representasyon ng pambansang identidad at kultura nito.
Ang wikang opisyal ay ang wikang ginagamit sa opisyal na komunikasyon sa loob at labas ng mga ahensya ng pamahalaan.
Ang wikang panturo ay ang ang wikang ginagamit sa mga paaralan.

Noong panahon ng pananakop ng mga Kastila, ang wikang Kastila ay naging wikang opisyal ng Pilipinas.
Noong panahon ng pananakop ng mga Amerikano, ang wikang Ingles ay naging wikang opisyal ng Pilipinas at ginamit sa edukasyon.
Noong panahon ng pananakop ng mga Hapones, ang wikang Hapones ay naging wikang opisyal ng Pilipinas.
Ang Lupon ng Surian ng Wikang Pambansa ay itinatag upang maitaguyod ang wikang pambansa ng Pilipinas.
Ang walong pangunahing wika noon ay: Tagalog, Cebuano, Ilokano, Hiligaynon, Bicolano, Waray, Kapampangan, at Pangasinense.
Ang wikang Filipino ay ang wikang pambansa ng Pilipinas noong 1987.
Ang wikang Ingles ay naging opisyal na wika ng Pilipinas hanggang sa magkaroon ng batas na nagtatadhana ng ibang wika.
Ang patakarang bilinggwal ay ipinatupad sa mga paaralan noong 1974.
Ang wikang Filipino ay naging tanging wikang panturo sa mga paaralan sa Pilipinas.